Encorton

Prednizon - syntetyczny glikokortykosteroid, który jest analogiem kortyzolu. Chociaż sam prednizon jest związkiem nieaktywnym, to jego metabolit - prednizolon, jest glikokortykosteroidem o silnym działaniu przeciwzapalnym. Warto zauważyć, że 5 mg prednizonu wykazuje działanie przeciwzapalne równoważne 4 mg metyloprednizolonu lub triamcinolonu, 0,75 mg deksametazonu, 0,6 mg betametazonu i 20 mg hydrokortyzonu. Prednizolon hamuje rozwój objawów zapalenia, nie wpływając na jego przyczynę. Dzięki temu, że hamuje gromadzenie się komórek w rejonie ogniska zapalnego, powoduje zmniejszenie rozszerzalności i przepuszczalności naczyń włosowatych, co prowadzi do zahamowania tworzenia obrzęków. Mechanizmy działania immunosupresyjnego nie są całkowicie poznane, ale prednizolon może zapobiegać lub hamować komórkowe reakcje immunologiczne, jak również specyficzne mechanizmy związane z odpowiedzią immunologiczną. Wpływ na równowagę wodno-elektrolitową jest również jednym z aspektów działania prednizonu. Poprzez działanie na cewkę dalszą, nasila wchłanianie zwrotne sodu, wydalanie potasu i jonów wodorowych oraz zatrzymywanie wody.

Choroby układu endokrynnego: 

• niewydolność kory nadnerczy pierwotna (choroba Addisona) i wtórna (lekami z wyboru są hydrokortyzon i kortyzon, syntetyczne pochodne mogą być stosowane z mineralokortykoidami);
• wrodzona hiperplazja nadnerczy; 
• hiperkalcemia związana z chorobą nowotworową; 
• zapalenie tarczycy (nieropne). 

Choroby alergiczne o ciężkim przebiegu, oporne na inne metody leczenia: 

• kontaktowe zapalenie skóry; 
• atopowe zapalenie skóry; 
• choroba posurowicza; 
• reakcje nadwrażliwości na leki;
• całoroczny lub sezonowy alergiczny nieżyt nosa. 

Kolagenozy (glikokortykosteroidy wskazane są w okresach zaostrzenia lub w niektórych przypadkach jako leczenie podtrzymujące):

• ostre reumatyczne zapalenie mięśnia sercowego; 
• zapalenie skórno-mięśniowe (u dzieci glikokortykosteroidy mogą być lekiem z wyboru); 
• toczeń rumieniowaty układowy. 

Choroby skóry i błon śluzowych: 

• złuszczające zapalenie skóry; 
• opryszczkowe pęcherzowe zapalenie skóry; 
• ciężkie łojotokowe zapalenie skóry; 
• ciężki rumień wielopostaciowy (zespół Stevens-Johnsona); 
• ziarniniak grzybiasty; 
• pęcherzyca; 
• ciężka łuszczyca. 

Choroby przewodu pokarmowego (w okresach zaostrzenia; długotrwałe leczenie jest niewskazane): 

• wrzodziejące zapalenie okrężnicy; 
• choroba Leśniowskiego-Crohna. 

Choroby układu krwiotwórczego: 

• niedokrwistość hemolityczna nabyta (autoimmunologiczna); 
• niedokrwistość aplastyczna wrodzona; 
• niedokrwistość wskutek wybiórczej hipoplazji układu czerwonokrwinkowego; 
• małopłytkowość wtórna u dorosłych; 
• idiopatyczna plamica małopłytkowa (choroba Werlhofa) u dorosłych. 

Choroby nowotworowe (jako leczenie paliatywne, łącznie z odpowiednim leczeniem przeciwnowotworowym): 

• białaczka i chłoniaki u dorosłych; 
• ostra białaczka u dzieci. 
• zespół nerczycowy; 
• glikokortykosteroidy wskazane są w celu wywołania diurezy lub uzyskania remisji w przypadku białkomoczu w zespole nerczycowym idiopatycznym bez mocznicy lub w celu poprawy czynności nerek u chorych z toczniem rumieniowatym. W idiopatycznym zespole nerczycowym długotrwałe leczenie może być konieczne w celu zapobieżenia częstym nawrotom

Choroby neurologiczne: 

• stwardnienie rozsiane w okresach zaostrzenia. 

Choroby oka (ciężkie ostre i przewlekłe procesy alergiczne i zapalne): 

• zapalenie tęczówki; 
• zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego; 
• zapalenie naczyniówki i siatkówki; 
• rozlane zapalenie błony naczyniowej tylnego odcinka oka; 
• zapalenie nerwu wzrokowego; 
• współczulne zapalenie naczyniówki; 
• zapalenie przedniego odcinka oka;
• alergiczne zapalenie spojówek; 
• zapalenie rogówki (nie związane z zakażeniem wirusem opryszczki lub zakażeniem grzybiczym); alergiczne owrzodzenie brzeżne rogówki.

Choroby układu oddechowego: 

• beryloza; 
• zespół Löfflera; 
• zachłystowe zapalenie płuc; 
• objawowa sarkoidoza; 
• piorunująca lub rozsiana gruźlica płuc (z jednoczesnym leczeniem przeciwgruźliczym); astma oskrzelowa.

Choroby reumatyczne (jako leczenie wspomagające w stanach zaostrzenia): 

• zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa; 
• łuszczycowe zapalenie stawów; 
• reumatoidalne zapalenie stawów, młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów (w przypadkach opornych na inne metody leczenia). 

Inne, niereumatyczne stany zapalne układu kostno-stawowego: 

• ostre i podostre zapalenie kaletki; 
• ostre dnawe zapalenie stawów; 
• ostre, nieswoiste zapalenie pochewki ścięgna; 
• pourazowe zapalenie kości i stawów; 
• zapalenie błony maziowej u pacjentów z zapaleniem kości i stawów; 
• zapalenie nadkłykcia. 

Inne: 

• gruźlicze zapalenie opon mózgowych z blokiem podpajęczynówkowym (jednocześnie z leczeniem przeciwgruźliczym);
• włośnica z zajęciem mięśnia sercowego lub układu nerwowego.