Encorton

Nazwa Produktu Leczniczego

Encorton

Nazwa powszechnie stosowana

Prednisonum

Postać farmaceutyczna

Tabletki

Substancja czynna

Prednisonum 5 mg

Podmiot odpowiedzialny

Adamed Pharma S.A.

Konsultacja z Receptą

Encorton - podstawowe informacje o leku:

Prednizon to syntetyczny glikokortykosteroid, który jest analogiem kortyzolu. Chociaż sam prednizon jest związkiem nieaktywnym, to jego metabolit - prednizolon, jest glikokortykosteroidem o silnym działaniu przeciwzapalnym. Warto zauważyć, że 5 mg prednizonu wykazuje działanie przeciwzapalne równoważne 4 mg metyloprednizolonu lub triamcinolonu, 0,75 mg deksametazonu, 0,6 mg betametazonu i 20 mg hydrokortyzonu. Prednizolon hamuje rozwój objawów zapalenia, nie wpływając na jego przyczynę. Dzięki temu, że hamuje gromadzenie się komórek w rejonie ogniska zapalnego, powoduje zmniejszenie rozszerzalności i przepuszczalności naczyń włosowatych, co prowadzi do zahamowania tworzenia obrzęków. Mechanizmy działania immunosupresyjnego nie są całkowicie poznane, ale prednizolon może zapobiegać lub hamować komórkowe reakcje immunologiczne, jak również specyficzne mechanizmy związane z odpowiedzią immunologiczną. Wpływ na równowagę wodno-elektrolitową jest również jednym z aspektów działania prednizonu. Poprzez działanie na cewkę dalszą, nasila wchłanianie zwrotne sodu, wydalanie potasu i jonów wodorowych oraz zatrzymywanie wody.

Wskazania do stosowania:

Choroby układu endokrynnego:

niewydolność kory nadnerczy pierwotna (choroba Addisona) i wtórna (lekami z wyboru są hydrokortyzon i kortyzon, syntetyczne pochodne mogą być stosowane z mineralokortykoidami);
wrodzona hiperplazja nadnerczy;
hiperkalcemia związana z chorobą nowotworową;
zapalenie tarczycy (nieropne).

Choroby alergiczne o ciężkim przebiegu, oporne na inne metody leczenia:

kontaktowe zapalenie skóry;
atopowe zapalenie skóry;
choroba posurowicza;
reakcje nadwrażliwości na leki
całoroczny lub sezonowy alergiczny nieżyt nosa.

Kolagenozy (glikokortykosteroidy wskazane są w okresach zaostrzenia lub w niektórych przypadkach jako leczenie podtrzymujące):

ostre reumatyczne zapalenie mięśnia sercowego;
zapalenie skórno-mięśniowe (u dzieci glikokortykosteroidy mogą być lekiem z wyboru);
toczeń rumieniowaty układowy.

Choroby skóry i błon śluzowych:

złuszczające zapalenie skóry;
opryszczkowe pęcherzowe zapalenie skóry;
ciężkie łojotokowe zapalenie skóry;
ciężki rumień wielopostaciowy (zespół Stevens-Johnsona);
ziarniniak grzybiasty;
pęcherzyca;
ciężka łuszczyca.

Choroby przewodu pokarmowego (w okresach zaostrzenia; długotrwałe leczenie jest niewskazane):

wrzodziejące zapalenie okrężnicy;
choroba Leśniowskiego-Crohna.

Choroby układu krwiotwórczego:

niedokrwistość hemolityczna nabyta (autoimmunologiczna);
niedokrwistość aplastyczna wrodzona;
niedokrwistość wskutek wybiórczej hipoplazji układu czerwonokrwinkowego;
małopłytkowość wtórna u dorosłych;
idiopatyczna plamica małopłytkowa (choroba Werlhofa) u dorosłych.

Choroby nowotworowe (jako leczenie paliatywne, łącznie z odpowiednim leczeniem przeciwnowotworowym):

białaczka i chłoniaki u dorosłych;
ostra białaczka u dzieci.
zespół nerczycowy;
glikokortykosteroidy wskazane są w celu wywołania diurezy lub uzyskania remisji w przypadku białkomoczu w zespole nerczycowym idiopatycznym bez mocznicy lub w celu poprawy czynności nerek u chorych z toczniem rumieniowatym. W idiopatycznym zespole nerczycowym długotrwałe leczenie może być konieczne w celu zapobieżenia częstym nawrotom

Choroby neurologiczne:

stwardnienie rozsiane w okresach zaostrzenia.

Choroby oka (ciężkie ostre i przewlekłe procesy alergiczne i zapalne):

zapalenie tęczówki;
zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego;
zapalenie naczyniówki i siatkówki;
rozlane zapalenie błony naczyniowej tylnego odcinka oka;
zapalenie nerwu wzrokowego;
współczulne zapalenie naczyniówki;
zapalenie przedniego odcinka oka;
alergiczne zapalenie spojówek;
zapalenie rogówki (nie związane z zakażeniem wirusem opryszczki lub zakażeniem grzybiczym); alergiczne owrzodzenie brzeżne rogówki.

Choroby układu oddechowego:

beryloza;
zespół Löfflera;
zachłystowe zapalenie płuc;
objawowa sarkoidoza;
piorunująca lub rozsiana gruźlica płuc (z jednoczesnym leczeniem przeciwgruźliczym); astma oskrzelowa.

Choroby reumatyczne (jako leczenie wspomagające w stanach zaostrzenia):

zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa;
łuszczycowe zapalenie stawów;
reumatoidalne zapalenie stawów, młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów (w przypadkach opornych na inne metody leczenia).

Inne, niereumatyczne stany zapalne układu kostno-stawowego:

ostre i podostre zapalenie kaletki;
ostre dnawe zapalenie stawów;
ostre, nieswoiste zapalenie pochewki ścięgna;
pourazowe zapalenie kości i stawów;
zapalenie błony maziowej u pacjentów z zapaleniem kości i stawów;
zapalenie nadkłykcia.

Inne:

gruźlicze zapalenie opon mózgowych z blokiem podpajęczynówkowym (jednocześnie z leczeniem przeciwgruźliczym);
włośnica z zajęciem mięśnia sercowego lub układu nerwowego.