Pęcherz nadreaktywny. Przyczyny, objawy i leczenie

Co to jest pęcherz nadreaktywny?

Pęcherz nadreaktywny to stan, w którym pacjent odczuwa nagłą i nieodpartą potrzebę oddania moczu, co może być związane z częstym oddawaniem moczu zarówno w ciągu dnia, jak i w nocy. 

- Osoby z pęcherzem nadreaktywnym mogą doświadczać także nietrzymania moczu, co znacznie wpływa na ich komfort i jakość życia - przyznaje nasza ekspertka, fizjoterapeutka uroginekologiczna Ewelina Słyk. 

Czy żurawina jest zdrowa? Sprawdź, co warto o niej wiedzieć

Recepta na Furaginum Teva. Pomoc w infekcjach układu moczowego u kobiet

Czy szparagi są zdrowe? Co warto wiedzieć?

Doksycyklina. Kiedy i jak stosować?

Kamica nerkowa. Ból jest niewyobrażalny

Zapalenie gruczołu krokowego. Przyczyny, objawy, leczenie

Przyczyny pęcherza nadreaktywnego

Pęcherz nadreaktywny może być spowodowany różnymi czynnikami. Najczęściej związane jest to z nieprawidłowym funkcjonowaniem układu nerwowego, co może wystąpić samoistnie lub w wyniku chorób neurodegeneracyjnych, takich jak:

• Choroba Parkinsona
• Choroba Alzheimera
• Stwardnienie rozsiane

Inną istotną przyczyną mogą być zaburzenia w funkcjonowaniu mięśnia wypieracza pęcherza, który odpowiedzialny jest za kontrolę opróżniania pęcherza. 

- Nieprawidłowe skurcze tego mięśnia prowadzą do epizodów nietrzymania moczu. Dodatkowo, przyczyny psychosomatyczne, takie jak nieprawidłowe nawyki toaletowe, chroniczny stres czy styl życia, również mogą przyczyniać się do tego schorzenia - wylicza przyczyny pęcherza nadaktywnego fizjoterapeutka. 

Objawy pęcherza nadreaktywnego

Najczęstszym objawem pęcherza nadreaktywnego jest nagłe, trudne do opanowania parcie na mocz oraz potrzeba częstego oddawania moczu, która nie odpowiada ilości płynów w pęcherzu. 

- Osoby cierpiące na OAB mogą również doświadczać nykturii, czyli nocnych wizyt w toalecie więcej niż 1-2 razy. Uczucie braku kontroli nad pęcherzem powinno skłonić do wizyty u specjalisty - przyznaje nasza ekspertka. 

Leczenie pęcherza nadreaktywnego

Leczenie pęcherza nadreaktywnego najczęściej zaczyna się od fizjoterapii i terapii behawioralnej. 

Ewelina Słyk podkreśla, że fizjoterapeuta uroginekologiczny ma kluczową rolę w procesie diagnostycznym i terapeutycznym. Obejmuje to:

• Zbieranie wywiadu – fizjoterapeuta dokonuje dokładnej analizy objawów, historii medycznej oraz stylu życia pacjenta.
• Badanie funkcji mięśni dna miednicy – ocena siły i funkcji mięśni, co jest niezbędne do zaplanowania skutecznej terapii.
• Dostosowanie planu treningowego – w zależności od potrzeb pacjenta, terapia może obejmować ćwiczenia wzmacniające, techniki relaksacyjne, biofeedback czy elektroterapię.

W przypadku braku poprawy po interwencjach fizjoterapeutycznych, wprowadza się wsparcie farmakologiczne. W najcięższych przypadkach można rozważyć metody takie jak neuromodulacja nerwów krzyżowych czy iniekcje toksyny botulinowej.

Profilaktyka pęcherza nadreaktywnego

Profilaktyka pęcherza nadreaktywnego opiera się na zdrowym stylu życia oraz minimalizowaniu czynników ryzyka. Kluczowe elementy to:

• Zbilansowana dieta – unikanie drażniących produktów, takich jak kofeina, alkohol, napoje gazowane czy pikantne potrawy.
• Odpowiednia ilość płynów – dostosowanie spożycia płynów do indywidualnych potrzeb organizmu.
• Regularny ruch – aktywność fizyczna wpływa na zdrowie układu moczowego.
• Utrzymanie funkcji mięśni dna miednicy – dbanie o ich elastyczność i siłę.
• Świadomość ciała – słuchanie swojego organizmu i oddawanie moczu adekwatnie do potrzeb.

Ewelina Słyk podkreśla:

- Regularne badania kontrolne oraz dbałość o higienę życia, w tym unikanie stresu i odpowiedni odpoczynek, mogą pomóc w utrzymaniu zdrowia pęcherza i całego układu moczowego.