Choroba Gravesa-Basedowa. Od diagnozy do leczenia

Czym jest choroba Gravesa-Basedowa?

Choroba Gravesa-Basedowa jest chorobą autoimmunologiczną, w której układ odpornościowy wytwarza przeciwciała, które atakują tarczycę. Tarczyca, reagując na te przeciwciała, zaczyna wytwarzać nadmiar hormonów tarczycy – tyroksyny (T4) i trójjodotyroniny (T3). W efekcie dochodzi do przyspieszenia metabolizmu organizmu, co prowadzi do wielu objawów klinicznych.

Choroba może mieć wpływ na funkcjonowanie różnych narządów i układów w organizmie, w tym serca, układu nerwowego, skóry, oczu i układu pokarmowego.

Jak żyć z niedoczynnością tarczycy: wyzwania codzienności

Choroby tarczycy, a depresja

Recepta na Metypred. Wsparcie w terapii chorób autoimmunologicznych

Recepta na ellaOne a choroby autoimmunologiczne. Czy są przeciwwskazania?

Recepta na Euthyrox. Wsparcie przy chorobach tarczycy

Recepta online na Escapelle. Czy można ją stosować razem z lekami na tarczycę?

Objawy choroby Gravesa-Basedowa

Objawy choroby Gravesa-Basedowa mogą być bardzo różnorodne i zmieniać się w zależności od stopnia nadczynności tarczycy. Do najczęstszych symptomów należą:

• Nadpobudliwość, nerwowość, drażliwość – pacjenci mogą odczuwać nadmierną pobudliwość, trudności z koncentracją, napięcie.
• Zwiększona potliwość, uczucie gorąca – nadmiar hormonów tarczycy powoduje wzrost temperatury ciała.
• Chudnięcie mimo zwiększonego apetytu – przyspieszony metabolizm prowadzi do utraty masy ciała.
• Drżenie rąk – objaw, który może występować w wyniku nadmiernej stymulacji układu nerwowego.
• Zaburzenia rytmu serca (arytmia) – często dochodzi do przyspieszenia tętna i nieregularności w pracy serca.
• Wypadanie włosów – z powodu przyspieszonego metabolizmu, włosy mogą stawać się cienkie i łamliwe.
• Obrzęk nóg i stóp – spowodowany problemami z krążeniem.
• Wytrzeszcz oczu (oftalmopatia) – objaw charakterystyczny dla choroby Gravesa-Basedowa, polegający na wystąpieniu wytrzeszczu oczu oraz ich podrażnieniach.

Diagnostyka choroby Gravesa-Basedowa

Rozpoznanie choroby Gravesa-Basedowa opiera się na objawach klinicznych oraz wynikach badań laboratoryjnych. Pierwszym krokiem jest konsultacja z lekarzem endokrynologiem, który oceni stan pacjenta na podstawie objawów.

Badania krwi – najważniejszym badaniem diagnostycznym jest oznaczenie poziomu hormonów tarczycy, w tym TSH (hormon tyreotropowy), T3, T4, a także przeciwciał przeciwko receptorom TSH (TRAb), które są charakterystyczne dla choroby Gravesa-Basedowa. Zwykle u pacjentów z tym schorzeniem TSH jest obniżony, a poziom T3 i T4 podwyższony. Obecność przeciwciał TRAb potwierdza diagnozę.

USG tarczycy – badanie ultrasonograficzne pozwala ocenić rozmiar i strukturalne zmiany w tarczycy, chociaż w przypadku tej choroby nie jest ono wystarczające do postawienia jednoznacznej diagnozy.

Scyntygrafia tarczycy – badanie to pozwala ocenić aktywność tarczycy i rozpoznać nadczynność w wyniku choroby autoimmunologicznej.

EKG – badanie elektrocardiograficzne pomaga ocenić wpływ nadczynności tarczycy na rytm serca, co jest istotne w leczeniu tej choroby.

Leczenie choroby Gravesa-Basedowa

Leczenie choroby Gravesa-Basedowa ma na celu przywrócenie prawidłowego poziomu hormonów tarczycy oraz złagodzenie objawów. Istnieją trzy główne metody leczenia:

Leczenie farmakologiczne:

• Leki antytarczycowe (np. tiamazol, propylotiouracyl) są stosowane w celu blokowania produkcji hormonów tarczycy. Takie leczenie ma na celu przywrócenie równowagi hormonalnej. Leczenie farmakologiczne jest najczęściej stosowaną metodą u pacjentów, którzy nie kwalifikują się do leczenia radiojodem lub operacji.
• Beta-blokery (np. propranolol) mogą być stosowane w celu złagodzenia objawów, takich jak szybkie bicie serca i drżenie rąk, zanim inne metody leczenia zaczną działać.
• Leczenie jodem radioaktywnym (radiojod):

Jest to jedna z najskuteczniejszych metod leczenia nadczynności tarczycy. Polega na przyjęciu jodu radioaktywnego, który selektywnie niszczy tkankę tarczycy odpowiedzialną za nadprodukcję hormonów. Leczenie to ma na celu trwale zmniejszenie wydzielania hormonów tarczycy i może prowadzić do wyleczenia choroby.

Chirurgia:

W niektórych przypadkach, szczególnie u pacjentów, u których inne metody leczenia nie przynoszą efektów lub występują powikłania, może być konieczna operacja usunięcia części lub całej tarczycy (tyreidektomia). Operacja jest zazwyczaj rozwiązaniem ostatecznym.