Figówka. Zapalenie mieszków włosowych – przyczyny, objawy i leczenie

Figówka. Przyczyny

Zapalenie mieszków włosowych może być wywołane przez różne czynniki:

1. Bakterie: najczęstszą przyczyną figówki są bakterie, zwłaszcza Staphylococcus aureus. Bakterie te mogą dostać się do mieszków włosowych przez małe otarcia lub uszkodzenia skóry.

2. Grzyby: figówka może być również wywołana przez zakażenie grzybicze, zwłaszcza u osób z obniżoną odpornością lub cierpiących na przewlekłe choroby skóry.

3. Wirusy: wirusy, takie jak wirus opryszczki mogą również powodować zapalenie mieszków włosowych.

4. Mechaniczne uszkodzenia: częste golenie, depilacja, noszenie obcisłej odzieży oraz tarcie skóry mogą prowadzić do uszkodzeń mieszków włosowych i wywoływać stan zapalny.

5. Substancje chemiczne: stosowanie drażniących kosmetyków, olejków czy innych produktów do pielęgnacji skóry może również przyczynić się do rozwoju figówki.

Zmiany skórne, których nie wolno ignorować po 60-tce. Dermatolog wyjaśnia, co powinno nas zaniepokoić

Recepta na Izotek. Terapia trądziku skupionego i przewlekłego

E-recepta na Betacal. Ukojenie dla swędzących zmian łuszczycowych

E-recepta na Psotriol. Terapia łuszczycy skóry głowy

Recepta na Dalacin C. Leczenie zakażeń skóry i tkanek miękkich

Recepta na Diprophos. Sterydowa terapia chorób autoimmunologicznych i skóry

Figówka. Objawy

Objawy zapalenia mieszków włosowych mogą się różnić w zależności od nasilenia i przyczyny infekcji. Najczęstsze symptomy to:

• Czerwone krosty: małe, czerwone krosty lub grudki pojawiające się wokół mieszków włosowych, często z białym lub żółtym centrum.
• Świąd i pieczenie: obszar wokół krost może swędzieć lub piec.
• Ból: w przypadku głębszych infekcji, krosty mogą być bolesne w dotyku.
• Ropne zmiany: W cięższych przypadkach mogą tworzyć się większe ropnie.

Ponadto wyróżnia się dwa rodzaje zapalenia mieszków włosowych. Są to:

• powierzchowne zapalenie mieszków włosowych, które dotyczy tylko górnej części mieszka włosowego i jest zazwyczaj łagodniejsze. Może samoistnie ustępować,
• głębokie zapalenie mieszków włosowych kiedy infekcja sięga głębiej w skórę, powodując większy ból i obrzęk. Może prowadzić do powstawania ropni i blizn.

Figówka. Diagnostyka i leczenie

Diagnozowanie figówki zwykle opiera się na badaniu klinicznym. Lekarz dermatolog ocenia zmiany skórne i przeprowadza wywiad z pacjentem. W niektórych przypadkach, zwłaszcza jeśli infekcja jest oporna na leczenie lub nawraca, może być konieczne wykonanie badań mikrobiologicznych. Pobiera się próbkę wydzieliny z krosty, którą następnie bada się w laboratorium w celu identyfikacji patogenu i określenia jego wrażliwości na antybiotyki.

Leczenie figówki zależy od przyczyny i nasilenia objawów. W przypadku łagodnych zakażeń często wystarczy leczenie miejscowe, natomiast cięższe przypadki mogą wymagać terapii ogólnoustrojowej.

1. Leczenie miejscowe:

• Antyseptyki: stosowanie środków antyseptycznych, takich jak chlorheksydyna, pomaga w dezynfekcji skóry i zapobiega rozprzestrzenianiu się infekcji.
• Antybiotyki miejscowe: maści lub kremy zawierające antybiotyki (np. mupirocyna, klindamycyna) są skuteczne w leczeniu bakteryjnych zakażeń mieszków włosowych.
• Środki przeciwgrzybicze: w przypadku infekcji grzybiczych stosuje się kremy lub maści przeciwgrzybicze, takie jak ketokonazol lub mikonazol.

2. Leczenie ogólnoustrojowe:

• Antybiotyki doustne: w przypadku cięższych lub nawracających infekcji bakteryjnych konieczne może być stosowanie antybiotyków doustnych, takich jak cefaleksyna czy klindamycyna.
• Leki przeciwgrzybicze: doustne leki przeciwgrzybicze, takie jak flukonazol lub itrakonazol, są stosowane w przypadku głębokich infekcji grzybiczych.

Figówka. Profilaktyka krok po kroku

Zapobieganie figówce polega na stosowaniu się do kilku prostych zasad:

Higiena

Regularne mycie skóry, szczególnie po intensywnym wysiłku fizycznym, oraz unikanie dzielenia się ręcznikami czy odzieżą z innymi osobami.

Ostrożność przy goleniu

Używanie ostrych i czystych maszynek do golenia oraz stosowanie kremów lub żeli łagodzących może zmniejszyć ryzyko uszkodzeń skóry.

Noszenie przewiewnej odzieży

Unikanie ciasnej odzieży, która może ocierać skórę, szczególnie podczas upałów.

Unikanie drażniących kosmetyków

Stosowanie łagodnych, hipoalergicznych produktów do pielęgnacji skóry.