Inj. Magnesii Sulfurici 20% Polpharma

Siarczan magnezu to substancja czynna leku Inj. Magnesii Sulfurici 20% Polpharma, który stosowany pozajelitowo hamuje pobudliwość ośrodkowego układu nerwowego i przewodnictwo nerwowo-mięśniowe. Działanie leku po podaniu dożylnym występuje natychmiast i trwa około 30 minut, natomiast po podaniu domięśniowym - po około 1 godzinie i trwa 3-4 godziny. Siarczan magnezu wydalany jest przez nerki proporcjonalnie do stężenia w surowicy i stanu filtracji kłębkowej. Lek ten znajduje zastosowanie w wielu przypadkach, takich jak ciąża powikłana nadciśnieniem (gestoza EPH), począwszy od gestozy EPH jednoobjawowej, przez wieloobjawową, zagrożenie rzucawką, aż do rzucawki. Siarczan magnezu stosowany jest również w przypadku stanów ostrego niedoboru magnezu w zespole upośledzonego wchłaniania, alkoholizmie, marskości wątroby, ostrym zapaleniu trzustki lub podczas długotrwałego stosowania płynów infuzyjnych nie zawierających magnezu. Lek ten może być również stosowany jako zapobieganie niedoborowi magnezu u pacjentów odżywianych parenteralnie. W przypadku napadowych drgawek wywołanych niedoborem magnezu w przebiegu padaczki, kłębuszkowego zapalenia nerek lub niedoczynności tarczycy, siarczan magnezu może okazać się skutecznym lekiem. W przypadku napadowego częstoskurczu przedsionkowego bez oznak uszkodzenia mięśnia sercowego, jeśli inne sposoby leczenia okazały się nieskuteczne, siarczan magnezu może być również stosowany. Lek ten może być również stosowany w przypadku torsade de pointes, czyli zaburzenia pracy serca mogącego prowadzić do zgonu. Siarczan magnezu może być również stosowany w leczeniu łagodnych i średnio ciężkich napadów dychawicy oskrzelowej.

• Ciąża powikłana nadciśnieniem (gestoza EPH), począwszy od gestozy EPH jednoobjawowej, przez wieloobjawową, zagrożenie rzucawką, aż do rzucawki. Produkt stosuje się w zapobieganiu i leczeniu
• Stany ostrego niedoboru magnezu w zespole upośledzonego wchłaniania, alkoholizmie, marskości wątroby, ostrym zapaleniu trzustki lub podczas długotrwałego stosowania płynów infuzyjnych nie zawierających magnezu.
• Jako lek zapobiegający niedoborowi magnezu u pacjentów odżywianych parenteralnie.
• Stany drgawkowe wywołane niedoborem magnezu w przebiegu padaczki, kłębuszkowego zapalenia nerek lub niedoczynności tarczycy.
• Napadowy częstoskurcz przedsionkowy bez oznak uszkodzenia mięśnia sercowego, jeśli inne sposoby leczenia okazały się nieskuteczne.
• Torsade de pointes.
• Leczenie łagodnych i średnio ciężkich napadów dychawicy oskrzelowej.