Vitaminum B6 Teva

Lek Vitaminum B 6 Teva to preparat zawierający witaminę B 6 (pirydoksynę), która po przekształceniu w postać aktywną, fosforan pirydoksalu, bierze udział w wielu procesach metabolicznych węglowodanów, białek i tłuszczów. Witamina ta wpływa na funkcjonowanie układu nerwowego, krwiotwórczego, odpornościowego oraz na zdrowie skóry. Ponadto, pomaga w łagodzeniu zaburzeń nerwowo-mięśniowych związanych z niedoborem, a w większych dawkach (do 300 mg na dobę) wykazuje działanie uspokajające i nasenne. Witamina B 6 również łagodzi nudności i wymioty oraz ułatwia przyswajanie witaminy B 12, żelaza i magnezu. Podobnie jak w przypadku innych witamin z grupy B, zapasy pirydoksyny w organizmie są niewielkie, dlatego musi być ona dostarczana regularnie w pożywieniu lub w postaci suplementów diety. Dzienna dawka witaminy B 6 dla dorosłych wynosi około 2 mg/dobę, jednak zapotrzebowanie wzrasta u kobiet w ciąży i karmiących piersią (około 3 mg/dobę) oraz u osób nadużywających alkoholu. Niedobór witaminy B 6 często towarzyszy niedoborowi innych witamin z grupy B i jest najczęściej spowodowany niewłaściwą dietą. Niedobory witaminy B 6 obserwuje się również u kobiet w ciąży, niemowląt oraz u osób stosujących niektóre leki. Nieodpowiednie wykorzystanie witaminy B 6 w organizmie może być również wynikiem wrodzonych wad metabolicznych. Pirydoksyna jest wchłaniana głównie w jelicie czczym, a lek jest metabolizowany w wątrobie i wydalany głównie z moczem w postaci metabolitów. Preparat Vitaminum B 6 Teva jest wskazany do stosowania w przypadku niedoboru witaminy B 6 oraz w schorzeniach i stanach wymagających podawania pirydoksyny, takich jak polineuropatie obwodowe (zespół charakteryzujący się osłabieniem czucia i siły mięśniowej w zakresie kilku nerwów).

• Stany niedoboru witaminy B₆;
• Schorzenia i stany wymagające podawania pirydoksyny:
  • polineuropatie obwodowe; 
  • zapobieganie neuropatii obwodowej podczas stosowania izoniazydu;
  • stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych;
  • wrodzone zaburzenia metaboliczne (cystationinuria, homocystynuria, hiperoksaluria, acyduria ksanturenowa);
  • zespoły złego wchłaniania, np. w chorobach wątroby spowodowanych alkoholizmem;
  • oparzenia słoneczne i pooparzeniowe zmiany barwnikowe skóry (zapobiegawczo);
  • zapalenie skóry i błon śluzowych jamy ustnej (w tym akrodynia) i zapalenie języka; 
  • erytrodermie złuszczające, łojotok;
  • paradontopatie;
  • zatrucie izoniazydem;
  • zatrucie cykloseryną.

Pomocniczo:

• niedokrwistość syderoblastyczna, leukopenia i agranulocytoza;
• nudności i wymioty ciężarnych;
• stany depresyjne;
• zaburzenia snu (bezsenność);
• nerwica wegetatywna (jako łagodny lek objawowy, uspokajający);
• choroba popromienna.