Łojotokowe zapalenie skóry. Jak przebiega leczenie?

Łojotokowe zapalenie skóry - co to takiego?

Łojotokowe zapalenie skóry to powszechna choroba skóry, która charakteryzuje się  przewlekłym lub nawracającym przebiegiem, która niejednokrotnie ma tendencję do samoistnego ograniczania się. Może występować na skórze głowy, ale pojawia się również na innych obszarach ciała, gdzie występują gruczoły łojowe.

To stosunkowo częsta przypadłość, która dotyka osób w różnym wieku.

Dotyczy ona ok. 3-12 % populacji, najczęściej dzieci w wieku niemowlęcym oraz u dorosłych (młodzi dorośli oraz seniorzy) - zwraca uwagę lekarka.

Świerzb. Kiedy skóra bardzo swędzi i jest zaczerwieniona

Podrażnienie skóry. Przede wszystkim nie drap!

Pieluszkowe zapalenie skóry. PZS można uniknąć stosując 5 prostych zasad

Sucha skóra. Co radzi dietetyk? 7 zasad

Znamiona u dzieci i dorosłych: obserwuj, nie lekceważ, badaj

Skóra cierpi zimą. Jak ją chronić?

Łojotokowe zapalenie skóry - objawy

Jakie są objawy łojotokowego zapalenia skóry? Jak wyjaśnia nasza specjalistka, Agnieszka Kaczorowska:

U niemowląt dochodzi do powstawania łuszczących się, tłustych plam koloru łososiowego, które najczęściej zajmują owłosioną skórę głowy (ciemieniucha), chociaż mogą przyjmować także formę choroby wysypkowej.

I dodaje:

W późniejszym wieku zmiany rumieniowe, łuszczące się zajmują typowo okolice: fałdów nosowo-wargowych, brwi, skóry owłosionej głowy, uszu, górnej powierzchni klatki piersiowej i pleców.

W obrębie skóry owłosionej głowy może dochodzić, wraz z upływem czasu, do przerzedzenia włosów, a zmiany mogą być trudne do odróżnienia od łuszczycy.

Objawom może towarzyszyć nieznaczny świąd oraz zaostrzenia w miesiącach zimowych oraz pod wpływem stresu. Latem objawy zazwyczaj mają tendencję do ustępowania - podkreśla lekarka.

Łojotokowe zapalenie skóry - przyczyny

Nasza ekspertka przyznaje, że etiologia schorzenia nie jest do końca poznana. I tłumaczy fachowo:

Prawdopodobnie dużą rolę w powstawaniu tego schorzenia ma udział grzyba Malassezia furfur oraz zaburzenia funkcjonowania gruczołów łojowych. Podczas bytowania na naszej skórze (jest on saprofitem, czyli organizmem czerpiącym pokarm z rozkładu martwych szczątków organicznych) M. furfur wytwarza fosfolipazy i lipazy, które rozkładają trójglicerydy, wpływając na skład naszego sebum.

W sprzyjających warunkach - na przykład w zaburzeniach odporności, hormonalnych, podczas infekcji, czy w niedoborach odżywienia - może dochodzić do zaburzenia składu lipidów i funkcji naskórka, co wpływa na wystąpienie stanu zapalnego.

Łojotokowe zapalenie skóry - leczenie

Leczenie łojotokowego zapalenia skóry jest przewlekłe, a  jego zadaniem jest ustąpienie objawów chorobowych.

Terapii powinna towarzyszyć odpowiednia pielęgnacja, której podstawowy cel to usunięcie łuski i przywrócenie prawidłowej bariery naskórkowej.

Jakie preparaty stosuje się w leczeniu łojotokowego zapalenia skóry? Nasza specjalistka wylicza:

Leki przeciwgrzybicze, jak na przykład kenokonazol, który ma dodatkowe działanie przeciwzapalne, preparaty z cyklopiroksolaminą, piroktonem olaminy, czy  siarczkiem selenu. Ponadto stosuje się miejscowe glikokortykosteroidy i inhibitory kalcyneuryny, które mają na celu zmniejszenie stanu zapalnego. Pomocne są również kwas salicylowy (działanie złuszczające) i dziegcie.

Leczenie takie stosuje się zarówno na skórę gładką jak i owłosioną.

Łojotokowe zapalenie skóry - profilaktyka

Profilaktyka polega na stosowaniu kremów i szamponów o działaniu przeciwgrzybiczym, przeważnie raz w tygodniu.

Zaleca się także unikanie kosmetyków o działaniu komedogennym (zatykającym pory) i wprowadzenie do pielęgnacji łagodnych kosmetyków o działaniu złuszczającym i seboregulującym - kończy lekarka.