Depresja poporodowa - objawy i leczenie

Baby blues i depresja poporodowa: czym się różnią?

Podczas gdy ponad połowa młodych matek cierpi na poporodowego baby bluesa (inaczej zwanego smutkiem poporodowym), 10% kobiet cierpi na depresję poporodową. Baby blues pojawia się w ciągu trzech dni po porodzie i znika w ciągu dwóch tygodni. Baby blues charakteryzuje się smutkiem i płaczliwością, ale mamy nie tracą w tym czasie kontaktu z niemowlakiem, nie mają problemów ze snem czy myśli samobójczych. Stan ten nie jest uznawany za chorobę, w przeciwieństwie do depresji poporodowej, która ma zdecydowanie dłuższy przebieg i poważniejsze konsekwencje zdrowotne.

Urodzenie dziecka powoduje zmiany w organizmie kobiety, stąd częste są np. wahania nastroju. Ból, zmęczenie i wyczerpanie fizyczne, które towarzyszą mamie przez pierwsze tygodnie połogu, mogą wpływać na zmiany nastroju i powodować płaczliwość oraz ogólne rozdrażnienie.

Trauma poporodowa. Gdy kobiety nie chcą więcej dzieci

Ciało po porodzie może zawodzić. Co na nietrzymanie moczu i inne “niespodzianki”?

Antykoncepcja po porodzie. Kiedy zacząć stosować?

Depresja dziecka. Psycholog: zamiast złotych rad - wspierające słowa

Eksperci biją na alarm. Depresja to choroba

Jak nie pokłócić się w święta z rodziną? Psychiatra: ważna jest jedna zasada

Rodzaj porodu i wahania hormonów a depresja

Na nastrój wpływać może również rodzaj porodu, jego warunki, czas i ewentualne komplikacje, które mogły wystąpić w trakcie. Takie sytuacje wywołują silne przeżycia, które mogą trwać również po powrocie do domu. Zaburzenia emocjonalne są wynikiem wahań hormonów w organizmie młodej mamy. Spada poziom progesteronu, estrogenu (które w ciąży wzrosły aż dziesięciokrotnie) oraz kortyzolu.

Radość i łzy szczęścia przeplatają się z rozdrażnieniem i smutkiem. Bardzo często pojawia się przytłoczenie obowiązkami i nową rolą mamy, co może powodować zaburzenia lękowe, które przeplatają się z brakiem cierpliwości do dziecka. Stan ten powinien unormować się około dziesiątego dnia połogu, wtedy organizm powoli odzyskuje utraconą równowagę.

Wsparcie bliskich, a depresja poporodowa

Ważną rolę w tej sytuacji odgrywają najbliżsi, którzy powinni pomóc młodej mamie przetrwać ten trudny czas. Młoda mama musi przede wszystkim pozwolić dać sobie pomóc - zarówno organizacyjnie jak i emocjonalnie. Otoczenie wsparciem i zrozumieniem jest bardzo istotne w procesie diagnozowania i leczenia depresji poporodowej.

Objawy depresji poporodowej

Jeśli baby blues trwa ponad sześć tygodni, a na to nakładają się też inne problemy, to możemy mieć do czynienia z objawami depresji poporodowej. Częściej pojawia się smutek i płacz, niż radość z macierzyństwa. Intensywne zmęczenie od samego rana doprowadza do niezdolności w radzeniu sobie z podstawowymi obowiązkami, nawarstwiają się trudności, a także występują problemy z koncentracją i pamięcią.

Utrata apetytu lub nadmierne objadanie się

Depresja może wiązać się także z utratą apetytu, a to z kolei może pogłębić problemy związane ze zmęczeniem i drażliwością. Niektóre kobiety wręcz przeciwnie jedzą, żeby czuć się lepiej, a później czują się źle z powodu nadmiarowych kilogramów.

Zaburzenia snu i lęk o dziecko

Pojawiają się zaburzenia snu, zwłaszcza u mam karmiących piersią, co natomiast nasila obawy o zdrowie dziecka. Budzi się lęk o dziecko, a wiele kobiet wątpi we własne predyspozycje do roli matki i doświadcza problemów w opiece nad dzieckiem - mama uważa siebie za złą matkę. Towarzyszą jej negatywne myśli związane z bezsensem życia oraz brakiem poczucia własnej wartości.

W przypadku depresji poporodowej występują także myśli i emocje dotyczące relacji z dzieckiem: kobieta może odczuwać brak chęci do zajęcia się dzieckiem i być na nie zła. Może też być dokładnie na odwrót - martwi się tak bardzo, że dziecku może się coś stać, że nie odstępuje go na krok.

Pomoc psychologiczna

Setki lekarzy i specjalistów w jednym miejscu.

Sprawdź!

Myśli i próby samobójcze po porodzie

Myśli o śmierci i myśli i próby samobójcze to kolejny poważny objaw depresji. Wiele z cierpiących matek nie ma odwagi mówić o swoich trudnościach w przystosowaniu się do nowej roli. Bywa, że młode mamy obwiniają się o bycie złymi matkami, opieka nad dziećmi je przerasta. Często bardzo trudno jest zdać sobie sprawę, że cierpi się na depresję poporodową i potrzebuje się pomocy.

Depresja poporodowa to poważna choroba, która dotyka nie tylko matkę, ale i dziecko. Nieleczona może doprowadzić do samobójstwa. Najważniejsze jest, aby uświadomić sobie, że ma się do czynienia z chorobą psychiczną i żeby nie lekceważyć żadnych emocji związanych z nową rolą mamy.

Jak sobie radzić z depresją poporodową?

Spokojna rozmowa pełna zrozumienia i empatii oraz obecność rodziny to podstawowe formy wsparcia, jakie powinny otrzymywać kobiety cierpiące na depresję poporodową.

Istotna jest przede wszystkim konsultacja z lekarzem specjalistą, który udzieli fachowej pomocy. Psychiatra może skierować na psychoterapię i w razie konieczności wzmocnić kobietę odpowiednią farmakoterapią.