Syndrom DDD. Kiedy rodzina odciska piętno na dorosłym życiu

Syndrom DDD czyli Dorosłe Dziecko z rodziny Dysfunkcyjnej - co to takiego?

Dorosłym Dzieckiem z rodziny Dysfunkcyjnej określa się osobę posiadającą psychiczne, emocjonalne i społeczne deficyty, których źródłem jest wychowywanie w niedojrzałym czyli nieprawidłowo funkcjonującym systemie rodzinnym.

DDD to dorosła osoba, której cechy osobowości w dużej mierze pochodzą z wychowywania się w niedojrzałym systemie. Dorosłe Dziecko z rodziny Dysfunkcyjnej wchodzi w dorosłe życie z pewnymi brakami jeśli chodzi o wyposażenie w życiowy instynkt i obciążeniami, które blokują ją, trzymają w niemocy - wyjaśnia psycholog i psychoterapeuta Dominika Mastalerz.

Co to jest wypalenie życiowe? Psycholog: stosuj 9 ważnych zasad

Rozwód rodziców. Jak przygotować się do rozmowy z dzieckiem?

Kryzys życiowy. Kiedy tracisz grunt pod nogami

Dobrostan psychiczny. Jak czerpać satysfakcję z codzienności?

Załamanie nerwowe. Kiedy organizm daje ci czerwoną kartkę

Kiedy zakupy stają się problemem. Zakupoholizm

Rodzina dysfunkcyjna czyli jaka?

Jakie cechy ma rodzina dysfunkcyjna? Nasza ekspertka odpowiada:

Rodzina dysfunkcyjna może być niewydolna społecznie, jak również na gruncie rodzinnym i wychowawczym. Mogą pojawiać się konflikty pomiędzy członkami rodziny, zaniedbania, brak akceptacji, agresja, nadużycia seksualne, brak odpowiedzialności za dzieci, niemożność stworzenia poczucia bezpieczeństwa - wylicza.

Bardzo trudna i krzywdząca dla dziecka w rodzinach dysfunkcyjnych jest również parentyfikacja polegająca na zamianie ról. Psycholog zauważa:

Bywa, że niedojrzali rodzice oczekują od dziecka opieki, wzięcia odpowiedzialności za nich samych.

To tym trudniejsze, że niezauważalne dla otoczenia i osób, które mogłyby interweniować. Dominika Mastalerz przyznaje, że:

Wielu rodziców rozwiązuje swoje wewnętrzne, niezaspokojone potrzeby za pośrednictwem własnych dzieci. Wewnętrzne konflikty oraz schematy, które sami wynieśli ze swoich rodzin, przenoszą na tych, którzy są najsłabsi, czyli właśnie na swoje dzieci.

DDD zazwyczaj nie zdaje sobie sprawy, że w dzieciństwie doświadczyło zaniedbań i emocjonalnej przemocy. I nie wie, że to one są źródłem jego aktualnych trudności w codziennym życiu - rodzinnym, społecznym, zawodowym.

Pomoc psychologiczna

Setki lekarzy i specjalistów w jednym miejscu.

Sprawdź!

Z bagażem dysfunkcji w dorosłość. Kim są DDD?

Zdaniem specjalistów, Dorosłe Dzieci z rodzin dysfunkcyjnych przejawiają charakterystyczne i łatwo rozpoznawalne zachowania. Dzieci dorastające w dysfunkcyjnej rodzinie mają na ogół podobne cechy i schematy radzenia sobie w dorosłym życiu.

Co cechuje DDD? Niskie poczucie własnej wartości, brak wiary we własne siły i umiejętności, nieufność wobec otoczenia, nieumiejętność radzenia sobie z silnymi emocjami, nieustanne odczuwanie lęku i zamartwianie się o przyszłość, problemy z okazywaniem emocji, lęk przed odpowiedzialnością czy przed nawiązywaniem romantycznych relacji.

Takim osobom bardzo trudno jest zaufać innym, wejść w relację czy stworzyć własną rodzinę. Posiadają silny lęk przed odrzuceniem czy odtrąceniem - dodaje Dominika Mastalerz.

Psychoterapia dla DDD

Jak przyznaje nasza specjalistka, syndrom DDD jest zjawiskiem dość częstym, ale dotyczy specyficznego środowiska.

Wiele rodzin czerpie z niewłaściwych programów rodowych przekazywanych z pokolenia na pokolenie. Jest ważne, aby to rozpoznać, zrozumieć i przepracować poprzez terapię psychologiczną - zauważa.

Gdzie osoby z syndromem DDD mogą szukać pomocy? W gabinetach psychoterapeutycznych lub w centrach pomocy rodzinie, a także w środowiskowych domach pomocy społecznej.

Długość terapii uzależniona jest od skali problemu, wystarczy jednak ok. 2 wizyt, aby to wstępnie rozpoznać - przyznaje nasza ekspertka.