Mogą wywoływać dyskomfort w codziennym funkcjonowaniu, a w konsekwencji - depresję i wycofanie się z życia społecznego. Tiki nerwowe. Jak częstym są zjawiskiem, co jest ich przyczyną i jak przebiega leczenie - odpowiada neurolog Karolina Gramsz-Drzewiecka.
Tiki to rodzaj zaburzeń nerwowych. Polegają na występowaniu: szybkich, nagłych i nawracających ruchów (tiki ruchowe) np. mlaskanie, mimowolne wysuwanie języka, mruganie, ruchy kończyn górnych i dolnych, wzruszanie ramionami, podskakiwanie bądź wokalizacji (tiki głosowe) - sapanie, wzdychanie, niekontrolowany śmiech czy okrzyki - o zmiennym nasileniu i częstości.
Tikiem nerwowym jest również koprolalia, czyli niedająca się opanować potrzeba wypowiadania wulgarnych czy nieprzyzwoitych słów (występuje jako objaw zespołu Tourette’a)
Najczęściej pojawiają się w kilkukrotnych krótkotrwałych seriach, nasilają się pod wpływem stresu, emocji, czy zmęczenia. Cechą charakterystyczną tików jest możliwość krótkotrwałego ich powstrzymania, co zazwyczaj finalnie skutkuje ich nasileniem - wyjaśnia neurolog Karolina Gramsz-Drzewiecka.
Występują w małych grupach mięśni (tiki proste) lub obejmują większą powierzchnię ciała (tiki złożone).
Występowanie tików może być zarówno niezauważane przez chorego, jak i utrudniające codzienne funkcjonowanie - skutkując zespołem lękowym, depresja, a także wycofaniem się z życia społecznego - zauważa lekarz.
Nasza ekspertka przyznaje, że etiologia tików nerwowych jest wieloczynnikowa i nie w pełni poznana.
Obecnie uważa się, że jest to schorzenie neuropsychiatryczne, za które odpowiada uszkodzenie organiczne mózgu w zakresie jader podstawy i zaburzenie transmisji neuroprzekaźników - tłumaczy.
I dodaje:
Mimo licznych badań wskazujących na genetyczny charakter schorzenia, jak dotąd nie udało się jednoznacznie ustalić genu sprawczego.
Jak wyjaśnia neurolog, tiki pojawiają się przede wszystkim w wieku wczesnoszkolnym.
U znacznej większości pacjentów zmniejszają swe natężenie wraz z wiekiem. Nieraz ustępują całkowicie - zauważa Karolina Gramsz-Drzewiecka.
Częstotliwość występowania tików nerwowych u dzieci waha się od 4 do 24%. Natomiast ogółem współczynnik ten wynosi do 1%.
Choć pacjenci często sami rozpoznają u siebie tiki, nie ma jednego badania laboratoryjnego, które potwierdziłoby rozpoznanie. Dlatego postawienie diagnozy może nastręczać trudności.
Niezbędne jest zebranie wywiadu, przeprowadzenia pełnego badania neurologicznego a także wykonanie rezonansu magnetycznego mózgowia - wylicza nasza ekspertka.
Sposób leczenia zależy od uciążliwości tików i ich wpływu na życie pacjenta.
Leczenie zarezerwowane jest dla pacjentów, u których tiki mają wpływ na codzienne funkcjonowanie. Proces terapeutyczny wymaga wielodyscyplinarnego podejścia neurologa, psychiatry i psychoterapeuty - przyznaje Karolina Gramsz-Drzewiecka.
Na całokształt terapii składa się leczenie farmakologiczne (agoniści receptora alfa-adrenergicznego, leki przeciwpadaczkowe i neuroleptyki) oraz terapia behawioralna tików (trening odwracania nawyków i złożona interwencja behawioralna wobec tików).
Serwis HaloDoctor ma charakter wyłącznie informacyjny i edukacyjny i w żadnym wypadku nie zastępuje konsultacji medycznej. W celu dokładnej diagnozy zalecany jest kontakt z lekarzem. Jeśli jesteś chory, potrzebujesz konsultacji lekarskiej, e‑Recepty lub zwolnienia lekarskiego umów wizytę teraz. Nasi lekarze są do Twojej dyspozycji 24 godziny na dobę!