1. Artykuły
  2. Zaburzenia odżywiania u osób chorujących na depresję

Zaburzenia odżywiania u osób chorujących na depresję

Przygnębienie, smutek, nadwrażliwość i niska samoocena to kluczowe słowa związane z depresją, chorobą psychiczną, która ma destrukcyjny wpływ na życie. Często choroba ta współwystępuje z zaburzeniami odżywiania, takimi jak anoreksja czy bulimia.

Zaburzenia odżywiania u osób chorujących na depresję Zaburzenia odżywiania u osób chorujących na depresję
Spis treści
Rodzaje zaburzeń odżywiania Anoreksja a depresja Bulimia a depresja Kompulsywne objadanie się a depresja

Rodzaje zaburzeń odżywiania

 

Gdy mówimy o zaburzeniach odżywiania, najczęściej wspomina się trzy:
 

  • anoreksja
  • bulimia
  • zespół kompulsywnego jedzenia

 

Powyższe choroby mogą poprzedzać zachorowanie na depresję, pojawić się w trakcie, a także występować po jej wygaszeniu. Jak wskazują badania, współistnienie zarówno objawów depresyjnych i objawów zaburzeń odżywiania jest zjawiskiem częstym, gdyż zaburzenia odżywiania są wynikiem przeżywanych emocji (stres, ból, niska samoocena).

 

arrow Depresja nawracająca. Kiedy smutek nie odpuszcza
arrow Depresja seniora. Jak rozpoznać depresję starczą? Jak pomóc bliskiej osobie?
arrow Depresja dziecka. Psycholog: zamiast złotych porad - wspierające słowa
arrow Eksperci biją na alarm. Depresja to choroba
arrow Antydepresanty. Jak działają leki antydepresyjne?
arrow Wenlafaksyna – wskazania, działanie i skutki uboczne

Anoreksja a depresja

 

Anoreksja to inaczej jadłowstręt psychiczny (anorexia nervosa). Istnieje ścisła zależność między występowaniem depresji i anoreksji. Anoreksja może być maską depresji, obniżenie nastroju zaś jest typowe dla osób z jadłowstrętem.


Depresja nie ogranicza się tylko do smutku i przygnębienia. Brak samoakceptacji, bądź przeciwnie, zaabsorbowanie własnym wyglądem, może doprowadzić do zaburzeń odżywiania.

 

Anoreksja objawia się zaburzonym obrazem własnego ciała, negatywne myślenie ukierunkowane jest na siebie. Skupienie się na jedzeniu, wadze czy sylwetce często stanowi formę ucieczki od innych ważnych problemów.

 

Obniżenie nastroju w przypadku anoreksji jest konsekwencją nadmiernego wychudzenia i wyczerpania organizmu. Pojawia się „błędne koło” - zmęczeni chudniemy, tracąc siłę do życia. Tracimy kontrolę nad obniżającą się wagą. Dieta nie pokrywa zapotrzebowania organizmu na substancje odżywcze, co sprawia, że przyczynia się do wyniszczenia organizmu, pogorszenia stanu fizycznego i psychicznego.

 

Narasta przygnębienie, ciągłe niezadowolenie, mimo utraty kolejnych kilogramów. Pojawia się niekontrolowane osłabienie, zaburzenia snu i koncentracji. Połączenie tych dwóch chorób ma destrukcyjny wpływ na życie i zdrowie chorego.

 

Bulimia a depresja

 

Bulimia (żarłoczność psychiczna, bulimia nervosa) jest kolejnym wyniszczającym organizm zaburzeniem odżywiania, który może towarzyszyć depresji. Charakteryzuje się częstymi i dużymi napadami głodu, po których pojawiają się wyrzuty sumienia, a te z kolei zmuszają chorych do wywoływania wymiotów.

 

Okresy obżarstwa często przeplatają się z okresami głodówki. Obniżona samoocena, ciągłe niezadowolenie z własnego wyglądu pogłębia stany depresyjne. Niekontrolowana uczta staje się chwilową przyjemnością, obniża poziom napięcia psychicznego. Obżarstwo może trwać nawet kilka godzin, aż do momentu.złości i wściekłości na siebie. Utrata kontroli nad spożywaną ilością jedzenia, budzi poczucie wstydu, które wiąże się z potrzebą „pozbycia” się spożytego jedzenia i zmniejszenia wagi, dlatego wywołuje się wymioty.  

 

Osoba cierpiąca na bulimię je w ukryciu, dlatego jej otoczenie często przez długi czas nie zdaje sobie sprawy z istnienia problemu. Nasilająca się utrata radości życia wpływa na pogłębiające się uczucie bezsensu i pustki, a kolejny baton, czekolada, pizza stają się błędnymi pocieszycielami. Bulimia podobnie jak anoreksja doprowadza do wyniszczenia organizmu, jednak proces ten trwa w tym przypadku znacznie dłużej.

 

Kompulsywne objadanie się a depresja

 

Nie zawsze jedzenie wynika z głodu fizycznego, tylko emocjonalnego. Jedzenie staje się pewnego rodzaju przymusem, służącym rozładowaniu emocji. Część osób cierpiących na depresję ma problemy z atakami kompulsywnego objadania się, które ma podłoże psychiczne i jest ściśle związane z emocjami.

 

Z jednej strony zaspokojenie apetytu przynosi ulgę i poczucie spokoju, ale niedługo po posiłku jednak pojawia się silne poczucie winy  i obrzydzenia. W ten sposób zaczyna się błędne koło pełne negatywnych emocji. Poczucie własnej wartości jeszcze bardziej się obniża.

 

Kompulsywne objadanie w przeciwieństwie do anoreksji i bulimii zazwyczaj prowadzi do nadwagi i otyłości. Myśli napełnia uczucie przegranej, apetyt dominuje każdą minutę życia, a kolejne dodatkowe kilogramy mają negatywny wpływ na zdrowie i psychikę. Pojawiają się szkodliwe, ale i chwilowe diety, przerywane wilczym apetytem i kończącym się wyrzutami sumienia, smutkiem i rozżaleniem. Stan psychiczny zaczyna się pogarszać po każdej nieudanej drakońskiej diecie i historia zatacza koło: dieta-atak-dieta.

 

Niezależnie od typu zaburzeń odżywiania, największe szanse na wyleczenie mamy wtedy, kiedy choroba zostanie wykryta wcześnie. Jeżeli odczuwasz lęk i obawy przed kontaktem ze specjalistą, pamiętaj, że możesz skorzystać z opcji porady online. Porozmawiaj z psychiatrą tak jak chcesz, wybierając formę czatu, wideoczatu bądź rozmowy telefonicznej, bez potrzeby wychodzenia z domu.

 

Szybka konsultacja:
Tabletka "dzień po" e-Recepta L4 Online
Najnowsze pytania pacjentów
Dlaczego tak jest, że jak idę na spacer sama, to się mocno pocę, a jak idę tą samą trasą z mamą, to pot jest o wiele mniejszy?
Mam zespół lęku uogólnionego, depresję i fobię społeczną, ale już od jakiegoś czasu prawie w ogóle nie boję się, że ludzie mnie ocenią i się nie wstydzę siebie. Dotychczas myślałam, że pocenie się wynika z wysiłku fizycznego, bo mam mało ruchu i nadwagę, ale dzisiaj szłam z...
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Konsultacja z psychiatrą prowadzącym leczenie.
Stany lękowe i depresja, a L4 z pracy.
Miałam silne stany lękowe i mam od dziś stwierdzoną depresję, jednak lekarz nie chce mi wystawić zwolnienia tydzień wstecz. Od tygodnia leżę w łóżku i mam wszystkiego dość. Nie miałam siły nawet zadzwonić do lekarza, a jak nie będę miała z czego żyć, to całkiem się załamię. Czy jest taka...
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Decyzję w sprawie niezdolności do pracy każdorazowo podejmuje wyłącznie lekarz.
Czy mój obecny psychiatra dobrze robi?
Mam zamiar zmienić psychiatrę, bo obecna nie chce zmienić mi leków, mimo że nie do końca na mnie działają. Od kiedy je biorę, nie mam już zawrotów głowy, świądu, bezsenności, napięciowego bólu głowy czy suchości w ustach, problemy z oddychaniem, dyskomfort na skórze i...
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Należy stosować się do zaleceń lekarskich, a jeśli nie ma do niego zaufania - należy zmienić specjalistę.
Czy mam się czegoś bać, czy to jest jakiś nowy objaw choroby?
Cierpię na depresję, zaburzenia lękowe oraz schizofrenię - mój problem to patrzenie się kobietom na tyłek, taka jakby obsesja. Gdy idę ulicą, mój wzrok ląduje na tyłek czy to jest normalne? Przed chorobami nie miałem takiej obsesji.
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zalecana konsultacja psychiatryczna.
Karolina Raczyńska
lekarz
Umów wizytę
Osoby które nie cierpią na Pana/Pani choroby również miewają takie zachowania, w pewnym wieku są one wręcz "fizjologią" i niepokoić mógłby raczej ich brak. Proszę dla pewności podzielić się swoimi wątpliwościami z prowadzącym psychiatrą - on zna Pana/Panią najdłużej i z pewnością najlepiej rozwieje te wątpliwości. Serdecznie pozdrawiam!
Co zrobić, żeby nie bolały mnie nogi i dół pleców podczas spacerów?
 Mam 24 lata i przez depresję mam mało ruchu, mam też nadwagę.
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zalecana stacjonarna wizyta lekarska.
Sylwester Król
ginekolog - położnik
Umów wizytę
Wskazana wizyta lekarska stacjonarnie.
Jak mogę sobie poradzić z moim długoletnim problemem?
Bardzo proszę o pomoc, gdzie szukać przyczyny, diagnozy. Jestem 30-letnia kobieta, w przeszłości chorowałam na anoreksje (2013r) od tej pory żywienie nadal nie jest normalne, choć waga jest w normie. W pierwszej fali covida miałam koło anorektyczne — ćwiczenia, znikome jedzenie,...
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zalecana konsultacja psychiatryczna.
Czy cieszenie się życiem to domena tylko dzieci?
Jako dziecko naprawdę wszystko mnie radowało, a teraz zmagam się z depresją i mam ogromne problemy z odczuwaniem radości. Czy jest szansa, że ta moja dziecięca radość do mnie wróci, gdy pokonam depresję? Spotykam się z wieloma opiniami, które mówią, że tylko dzieci się tak...
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Konsultacja z psychiatra prowadzącym
Anna Wilczyńska
psycholog
Umów wizytę
Poziom odczuwania zarówno radości jak i innych emocji jest subiektywny. Może różnić się natężeniem/sposobem wyrażania w zależności od całego spektrum indywidualnych czynników: od okresu życia, rodzaju wyzwań, ogólnego zadowolenia z życia… Faktem jest, że zarówno dzieci jak i dorośli mają zdolność do przeżywania uczuć radości i pokrewnych - trudność w odczuwaniu tej jak i innych emocji warto skonsultować z psychologiem, psychoterapeutą lub/i z psychiatrą.
Czy przebywając na dłuższym zwolnieniu od lekarza psychiatry, można wyjechać w celach wypoczynkowych?
Zmiana otoczenia i oderwanie się od codzienności może mieć działanie terapeutyczne. Mój lekarz prowadzący odpowiada na to pytanie twierdząco, ale jednocześnie nie chce wydać zaleceń, że wskazana jest zmiana otoczenia? Jak może ustosunkować się do tego ZUS w razie kontroli?
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Należy stosować się do zaleceń lekarskich
Czy mogę zacząć brać lek przeciwdepresyjny mając objawy odstawienne?
Dwa dni temu byłam zmuszona odstawić lek przeciwdepresyjny, ze względu na wystąpienie wielu objawów zespołu serotoninowego. Po konsultacji telefonicznej lekarz zmienił lek i zalecił rozpoczęcie przyjmowania go następnego dnia po wykupieniu. Zapomniałam niestety powiedzieć, że mam...
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zalecana konsultacja psychiatryczna.
Dawid Luwański
Umów wizytę
Zalecana konsultacja psychiatryczna.
Adam Mallach
lekarz, ginekolog - położnik, internista
Umów wizytę
Zalecana konsultacja psychiatryczna.
Czy ludzie cały czas czują jakieś emocje?
Często uważam, że w danej chwili nic nie czuję, ale może po prostu nie zauważam emocji. Czy to normalne?
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zalecana konsultacja psychiatryczna.
Dawid Luwański
Umów wizytę
Zalecana konsultacja psychiatryczna.
Adam Mallach
lekarz, ginekolog - położnik, internista
Umów wizytę
Zalecana konsultacja psychiatryczna.
Joanna Górska
psycholog
Umów wizytę
Dzień dobry. Emocje to, w uproszczeniu, automatyczna reakcja naszego organizmu na wewnętrzną interpretację obserwowanych przez nas zdarzeń. Chociaż mogą one osiągać silne natężenie, czas ich trwania jest stosunkowo krótki (zazwyczaj kilka sekund do kilkunastu minut). Odczucia, które utrzymują się dłużej (np. kilka dni) nazywamy nastrojem. Emocje pełnią w naszym życiu rolę kierunkowskazu, mają również uchronić nas przed zagrożeniem. Okresy w których nie doświadczamy silnych emocji, nasze potrzeby są zaspokojone, a nastrój jest stabilny możemy określić jako stan równowagi czy spokoju. Wrażenie nieodczuwania emocji nie zawsze musi więc być niepokojącym sygnałem. Nieraz z różnych powodów możemy utracić kontakt z naszymi emocjami (inaczej "nie zauważać ich") lub nawet nigdy nie nauczyć się ich rozróżniać i nazywać. Jeśli ma Pan/Pani wrażenie, że problem ten może dotykać Pana/Panią z pewnością warto skorzystać z porady psychologicznej. Podczas psychoedukacji uczymy się rozumieć nasze emocje i role jakie spełniają. Psycholog może również zasugerować wizytę u lekarza psychiatry jeśli będzie istniało wskazanie do dalszej diagnostyki. Pozdrawiam!
Objawy depresji.
Jestem cały czas zmęczona, ciągle bym spała i do wszystkiego się zmuszam. Czy mogę mieć depresję?
Sylwester Król
ginekolog - położnik
Umów wizytę
proszę zrobić morfologie i zgłosić się do lekarza rodzinnego.
Sebastian Łaźniak
lekarz
Umów wizytę
zrobić badania i się zgłosić na wizytę do lekarza
Marlena Kałużna
lekarz, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Wskazane wykonanie szczegółowych badań laboratoryjnych i konsultacja stacjonarna u lekarza POZ.
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zalecana konsultacja psychiatryczna.
Dawid Luwański
Umów wizytę
proszę zrobić morfologie i zgłosić się do lekarza rodzinnego.
Adam Mallach
lekarz, ginekolog - położnik, internista
Umów wizytę
Wskazane wykonanie szczegółowych badań laboratoryjnych i konsultacja stacjonarna u lekarza POZ.
Czy leki przeciwdepresyjne mogą powodować spadek energii?
Czy lek na depresję może sprawiać, że nic nam się nie chce? Taki spadek energii i brak ochoty na robienie czegokolwiek.
Jakub Woźniak
lekarz rodzinny
Umów wizytę
Mogą być to przejściowe objawy uboczne stosowanego leku - zapraszam na konsultacje - wytłumaczę dokładnie wytyczne postępowania - specjalista medycyny rodzinnej lekarz Jakub Woźniak
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zalecana konsultacja z psychiatrą prowadzącym.
Czy to normalne w depresji, że mało co mnie rozśmiesza?
To co kiedyś bardzo by mnie rozbawiło, teraz wywołuje tylko lekki śmiech (albo nawet tego nie). Siedzę z mamą i jej partnerem oglądając telewizję, oni śmieją się z czegoś, a mnie to nie śmieszy (kiedyś by rozśmieszyło). Nie pamiętam kiedy ostatnio porządnie się naśmiałam.
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Konsultacja z psychiatrą prowadzącym.
Czy to powszechne, że ktoś wycofał się z kontaktów społecznych przez depresję?
Nie ma energii np. na pisanie z kimś (ja tak mam). W moim przypadku wygląda to tak, że wycofałam się z kontaktów z moimi wirtualnymi znajomymi z gry. Teraz już nie gram w tę grę i utrzymuję sporadyczny kontakt z osobami stamtąd. W realu nigdy nie miałam prawdziwych znajomych...
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zalecana konsultacja z psychiatrą prowadzącym.
Różnice między odczuwaniem lenistwa i depresji.
Lenistwo według mojej wiedzy polega na tym, że jak już się zabiorę do czegoś czego lenistwo nie pozwalało mi robić, robię to normalnie, a w depresji jest tak, że jak się już zabiorę do czegoś czego depresja nie pozwalała mi robić, robię to z wielkim trudem. Czy lenistwo od depresji...
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zalecana konsultacja z psychiatrą prowadzącym.
Pokaż więcej pytań więcej
CHCESZ ZADAĆ PYTANIE?
Musisz napisać jeszcze: 50 znaków.
Dziękujemy
Twoje pytanie zostało wysłane. Nasi specjaliści udzielają odpowiedzi zwykle do kilkunastu godzin od zadanego pytania. Wszystkie odpowiedzi zostaną wysłane na adres e‑mail, który podałeś w formularzu.
lub Umów się na konsultację

Serwis HaloDoctor ma charakter wyłącznie informacyjny i edukacyjny i w żadnym wypadku nie zastępuje konsultacji medycznej. W celu dokładnej diagnozy zalecany jest kontakt z lekarzem. Jeśli jesteś chory, potrzebujesz konsultacji lekarskiej, e‑Recepty lub zwolnienia lekarskiego umów wizytę teraz. Nasi lekarze są do Twojej dyspozycji 24 godziny na dobę!

Lekarz online czeka na Ciebie
Umów wizytę
e-Recepta e‑Recepta L4 L4 Tabletka po Przeziębienie