INZOLFI

Lek Inzolfi to specyfik, który zawiera substancję czynną fingolimod. Jest on stosowany w leczeniu ustępująco-nawracającej postaci stwardnienia rozsianego (SM), zarówno u dorosłych, jak i dzieci i młodzieży powyżej 10 roku życia. Lek ten jest szczególnie polecany dla pacjentów, którzy nie reagują na inne formy leczenia SM lub dla tych, którzy cierpią na szybko postępującą, ciężką postać choroby. Należy jednak pamiętać, że Inzolfi nie jest w stanie wyleczyć SM, ale może pomóc w zmniejszeniu liczby nawrotów oraz spowolnieniu postępu niesprawności spowodowanej przez chorobę. Stwardnienie rozsiane to przewlekła choroba ośrodkowego układu nerwowego, która charakteryzuje się niszczeniem osłonki nerwów (mieliny) w OUN. Proces ten nazywa się demielinizacją i uniemożliwia właściwe funkcjonowanie nerwów. Ustępująco-nawracająca postać SM objawia się powtarzającymi się nawrotami objawów ze strony układu nerwowego, takimi jak zaburzenia chodzenia, drętwienie, zaburzenia widzenia lub równowagi. Lek Inzolfi działa na organizm pacjenta, chroniąc OUN przed atakiem układu immunologicznego. Dzięki temu ogranicza zdolność niektórych krwinek białych (limfocytów) do swobodnego przemieszczania się po organizmie pacjenta oraz powstrzymuje je przed przenikaniem do mózgu i rdzenia kręgowego. W ten sposób lek pomaga w zmniejszeniu liczby nawrotów i spowolnieniu postępu choroby.

Produkt leczniczy Inzolfi jest wskazany do stosowania w monoterapii do modyfikacji przebiegu choroby w ustępująco-nawracającej postaci stwardnienia rozsianego o dużej aktywności w następujących grupach pacjentów dorosłych oraz dzieci i młodzieży w wieku 10 lat i starszych:

• Pacjenci z wysoką aktywnością choroby pomimo pełnego i właściwego cyklu leczenia co najmniej jednym produktem leczniczym modyfikującym jej przebieg.

lub

• Pacjenci z szybko rozwijającą się, ciężką, ustępująco-nawracającą postacią stwardnienia rozsianego, definiowaną jako 2 lub więcej rzutów powodujących niesprawność w ciągu jednego roku oraz 1 lub więcej zmian ulegających wzmocnieniu po podaniu gadolinu w obrazach MRI mózgu lub znaczące zwiększenie liczby zmian w obrazowaniu T2-zależnym w porównaniu z wcześniejszym ostatnio wykonywanym badaniem MRI.