Stwardnienie rozsiane

Należy wykonać diagnostykę - zapraszam na konsultacje online - zbierzemy dokładny wywiad i ustalimy dalsze postępowanie, specjalista medycyny rodzinnej lekarz Woźniak Jakub

Należy zgłosić się do neurologa na wizytę stacjonarną, który zbierze wywiad, przeprowadzi badanie neurologiczne i zleci ukierunkowane badania diagnostyczne.

Zalecana stacjonarna wizyta u neurologa.

Zalecana stacjonarna wizyta neurologiczna.

Zalecana stacjonarna wizyta neurologiczna.

Do rozważenia konsultacja neurologiczna w warunkach stacjonarnych. Warto jednak w pierwszej kolejności zgłosić się do lekarza rodzinnego/internisty, aby lekarz mógł zebrać pełen wywiad medyczny, przeprowadzić badanie fizykalne i uzupełnić diagnostykę o niezbędne badania.

Zalecana stacjonarna wizyta u lekarza neurologa. Podczas konsultacji, po przeprowadzonym badaniu, specjalista odpowie na wszystkie pytania oraz podejmie decyzję w sprawie dalszego sposobu postępowania.

Zalecana konsultacja z lekarzem prowadzącym leczenie, Podczas konsultacji, specjalista odpowie na wszystkie pytania oraz podejmie decyzję w sprawie dalszego sposobu postępowania.

O terapii decyduje lekarz prowadzący, który zna całość obrazu klinicznego, z nim należy omawiać wszystkie wątpliwości czy zadawać pytania dotyczące leczenia. W przypadku chęci skonsultowania pacjentki z innym lekarzem specjalistą w danej dziedzinie, należy zgłosić się z pełną dokumentacją medyczną na konsultację stacjonarną, z możliwością przeprowadzenia badania pacjentki.

Klawiterapia to nieco egzotycznie brzmiąca metoda terapii, która powstała w Polsce – jej twórcą był Ferdynand Barbasiewicz. To technika uciskowa oparta na założeniu, że stymulacja określonych punktów na ciele (głównie wzdłuż nerwów i meridianów) może pobudzać układ nerwowy do autoregeneracji, samoleczenia i poprawy funkcjonowania narządów wewnętrznych.
Jak to działa?

W klawiterapii używa się specjalnych narzędzi – klawików – przypominających metalowe gwoździki, którymi uciska się określone miejsca na skórze. Ucisk nie powoduje przerwania ciągłości skóry (nie kłuje jak igła), ale może być dość intensywny – czasem wręcz bolesny. Celem jest pobudzenie zakończeń nerwowych, co ma:

poprawiać przepływ impulsów nerwowych,

redukować napięcia mięśniowe,

regulować pracę narządów wewnętrznych,

i – według niektórych źródeł – odblokowywać kanały energetyczne, co zbliża tę metodę do tradycyjnych systemów jak akupunktura czy refleksologia.

Co się tym leczy?

Zwolennicy klawiterapii deklarują jej skuteczność m.in. w:

bólach kręgosłupa,

migrenach,

problemach ze snem,

astmie,

stanach pourazowych,

zaburzeniach układu pokarmowego,

problemach neurologicznych, np. porażeniach nerwów.

No dobra, ale... działa to?

Tu wchodzimy na pole minowe. Klawiterapia:

nie ma mocnego poparcia w nauce opartej na EBM (Evidence-Based Medicine) – brakuje dobrze zaprojektowanych badań klinicznych z grupami kontrolnymi,

jest bardzo subiektywna w odczuciach pacjenta – niektórzy czują ogromną ulgę, inni mówią o braku efektów,

często łączy się ją z innymi metodami (fizjoterapia, masaż, medycyna manualna), co utrudnia ocenę jej skuteczności jako samodzielnej techniki.

Tradycja vs. nowoczesność

Klawiterapia wpisuje się w nurt terapii naturalnych i tradycyjnych, z naciskiem na neurologiczne i energetyczne podejście do ciała. Choć oficjalna medycyna traktuje ją z dystansem, niektórzy fizjoterapeuci, masażyści i terapeuci manualni wykorzystują ją jako dodatek do innych form leczenia – szczególnie w przypadkach opornych na standardowe terapie.