Co oznaczają kody literowe na zwolnieniu lekarskim?

Kod literowy na e-Zwolnieniu

Każda choroba jest przypisana do określonej grupy chorobowej, którą oznacza się literami. Każda z liter ma swoje określone znaczenie oraz przekazuje pewne informacje dla pracodawcy. Kod literowy pozwala pracodawcy określić, jakie wynagrodzenie chorobowe przysługuje pracownikowi na zwolnieniu lekarskim oraz jego wysokość. Wyróżnia się następujące pięć kodów:

• A – oznacza niezdolność do pracy powstałą po przerwie, która nie przekraczała 60 dni i jest spowodowana taką samą chorobą, która była przyczyną niezdolności do pracy przed przerwą,
• B – oznacza niezdolność do pracy na czas ciąży,
• C – oznacza niezdolność do pracy spowodowaną nadużyciem alkoholu,
• D – oznacza niezdolność do pracy, która została spowodowana gruźlicą,
• E – oznacza niezdolność do pracy, która jest spowodowana chorobą zakaźną, której okres wylęgania jest dłuższy niż 14 dni, bądź chorobą której objawy mogą ujawnić się w okresie późniejszym niż 14 dni.

L4 na żądanie. Co na to pracodawcy?

W jakich sytuacjach nie dostaniesz L4?

L4. Wszystko co musisz wiedzieć o zwolnieniu lekarskim

Pobyt w domu w czasie L4. ZUS zmienia zasady

e-Zwolnienie lekarskie. Jak to działa? Od kiedy widoczne w PUE?

Zwolnienie lekarskie (L4) - najważniejsze aspekty

Jakie wnioski można wyciągnąć na podstawie każdej litery?

W związku z faktem, że kody literowe na zwolnieniu lekarskim mają ogromny wpływ na wyliczenie wynagrodzenia chorobowego, można określić, że:

• kod A na zwolnieniu lekarskim ma wpływ na wyliczenie okresu zasiłkowego,
• kod B oznacza, że osobie ubezpieczonej należy się 100% zasiłku chorobowego,
• kod C informuje pracodawcę, że tej osobie nie przysługuje prawo do wynagrodzenia oraz zasiłku chorobowego przez pierwsze pięć dni od daty rozpoczęcia zwolnienia lekarskiego,
• kod D tak samo jak w przypadku kodu A, ma wpływ na wyliczenie okresu zasiłkowego,
• kod E służy do ustalenia prawa do zasiłku chorobowego po ustaniu okresu ubezpieczenia, ponieważ posługuje się z nim w przypadku, gdy niezdolność do wykonywania pracy po ustaniu ubezpieczenia chorobowego trwała bez przerwy minimum 30 dni oraz nie powstała później niż w ciągu trzech miesięcy od ustania tytułu do tego ubezpieczenia.