Cefepime Solufarma

Cefepime Solufarma to lek, który skutecznie zwalcza zakażenia u dorosłych, młodzieży oraz dzieci powyżej 2 miesięcy. Lek ten jest szczególnie polecany w przypadku ciężkich chorób, takich jak zapalenie płuc, powikłane zakażenie układu moczowego, zakażenie w obrębie jamy brzusznej włącznie z zapaleniem otrzewnej, zakażenie dróg żółciowych oraz bakteriemia. W przypadku zakażeń w obrębie jamy brzusznej, zalecana jest terapia skojarzona z dodatkowymi antybiotykami, biorąc pod uwagę indywidualne ryzyko dla pacjenta oraz spodziewane lub zidentyfikowane drobnoustroje. Cefepime Solufarma jest również skuteczny w leczeniu pacjentów z umiarkowaną lub ciężką neutropenią z gorączką, kiedy podejrzewa się infekcję bakteryjną. W przypadku pacjentów z neutropenią z wysokim ryzykiem ciężkich zakażeń, monoterapia przeciwbakteryjna może być niewystarczająca. Cefepime Solufarma to lek, który zapewni Ci skuteczną ochronę przed chorobami bakteryjnymi.

Dorośli i młodzież
Do leczenia zakażeń, wywołanych przez drobnoustroje chorobotwórcze wrażliwe na cefepim:

• ciężkie zapalenie płuc;
• powikłane zakażenie układu moczowego;
• zakażenie w obrębie jamy brzusznej włącznie z zapaleniem otrzewnej: zalecana jest terapia skojarzona dodatkowymi antybiotykami, z uwzględnieniem indywidualnego ryzyka dla pacjenta i spodziewanych lub zidentyfikowanych drobnoustrojów, jeśli konieczne;
• zakażenie dróg żółciowych (pęcherzyka żółciowego i przewodu żółciowego);
• leczenie pacjentów z bakteriemią, która powiązana jest lub podejrzewa się, że jest związana z którymkolwiek z wymienionych wyżej zakażeń;
• leczenie pacjentów z umiarkowaną (granulocyty obojętnochłonne ≤1000/mm³) lub ciężką (granulocyty obojętnochłonne ≤500/mm³) neutropenią z gorączką, kiedy podejrzewa się zakażenie bakteryjne. U pacjentów z neutropenią z wysokim ryzykiem ciężkich zakażeń (takich jak: pacjenci po niedawno przebytej transplantacji szpiku kostnego, pacjenci z początkowym niedociśnieniem, kiedy istnieje podejrzenie chorób krwi, lub ciężkiej albo długotrwałej neutropenii) monoterapia przeciwbakteryjna może być nieodpowiednia. Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania cefepimu w monoterapii u tych pacjentów. Zalecane jest leczenie skojarzone z aminoglikozydami lub glikopeptydami, z uwzględnieniem profilu ryzyka dla pacjenta.

Dzieci
Leczenie zakażeń wywołanych przez drobnoustroje chorobotwórcze wrażliwe na cefepim:

• ciężkie zapalenie płuc
• powikłane zakażenia układu moczowego
• bakteryjne zapalenie opon mózgowych
• leczenie pacjentów z umiarkowaną (granulocyty obojętnochłonne ≤1000/mm³) lub ciężką (granulocyty obojętnochłonne ≤500/mm³) neutropenią z gorączką, spowodowaną prawdopodobnie przez zakażenie bakteryjne. U pacjentów z neutropenią z wysokim ryzykiem ciężkich zakażeń (takich jak: pacjenci po niedawno przebytej transplantacji szpiku kostnego, pacjenci z początkowym niedociśnieniem, kiedy istnieje podejrzenie chorób krwi, lub ciężkiej albo długotrwałej neutropenii) monoterapia przeciwbakteryjna może być nieodpowiednia. Brak jest jednak wystarczających danych dotyczących stosowania cefepimu w monoterapii u tych pacjentów. Zalecane jest leczenie skojarzone z antybiotykiem z grupy aminoglikozydów lub glikopeptydów, z uwzględnieniem indywidualnego ryzyka dla pacjenta.

Należy uwzględnić oficjalne wytyczne dotyczące prawidłowego stosowania leków przeciwbakteryjnych.