Cefepime TZF

Lek Cefepime TZF to antybiotyk z grupy cefalosporyn, którego substancją czynną jest cefepim. Działa on podobnie jak penicylina i jest podawany dożylnie w postaci wstrzyknięć lub infuzji. Cefepime TZF jest stosowany w leczeniu różnych zakażeń wywołanych przez bakterie wrażliwe na cefepim. Dorośli pacjenci mogą otrzymać ten lek w przypadku bakteriemii (czyli obecności bakterii we krwi) współistniejącej z jednym z poniższych zakażeń lub potencjalnie z nim związanej: ciężkiego zapalenia płuc, ciężkiego zakażenia dróg moczowych, zakażenia w obrębie jamy brzusznej (w tym zapalenia otrzewnej), zakażenia pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych, a także w leczeniu empirycznym napadów gorączki nieznanego pochodzenia u pacjentów z osłabioną odpornością (w skojarzeniu z innym antybiotykiem, jeśli jest to konieczne). Dzieci również mogą otrzymać Cefepime TZF w przypadku bakteriemii współistniejącej z jednym z wymienionych poniżej zakażeń lub potencjalnie z nim związanej: ciężkiego zapalenia płuc, ciężkiego zakażenia dróg moczowych, bakteryjnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, a także w leczeniu empirycznym napadów gorączki nieznanego pochodzenia u pacjentów z osłabioną odpornością (w skojarzeniu z innym antybiotykiem, jeśli jest to konieczne).

Dorośli
Cefepime TZF jest wskazany w leczeniu zakażeń wymienionych poniżej, wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na działanie cefepimu:

• bakteriemia współistniejąca z jednym z wymienionych poniżej zakażeń lub potencjalnie z nim związana;
• ciężkie zapalenie płuc;
• ciężkie zakażenia dróg moczowych;
• zakażenia w obrębie jamy brzusznej, w tym zapalenie otrzewnej;

Ewentualnie można zlecić leczenie skojarzone z innym antybiotykiem, biorąc pod uwagę indywidualny profil ryzyka pacjenta oraz rodzaj spodziewanych lub wykrytych drobnoustrojów.

• zakażenia pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych;
• leczenie empiryczne epizodów gorączkowych u pacjentów z umiarkowaną (liczba granulocytów obojętnochłonnych ≤ 1000/mm3) lub ciężką (liczba granulocytów obojętnochłonnych ≤ 500/mm3) neutropenią. U pacjentów z wysokim ryzykiem ciężkiego zakażenia (np. u pacjentów po przebytym ostatnio zabiegu przeszczepienia szpiku kostnego, z niskim ciśnieniem tętniczym krwi, z nowotworem układu krwiotwórczego stanowiącym chorobę podstawową lub z ciężką lub długotrwałą neutropenią) stosowanie antybiotyku w monoterapii może nie być właściwe. Brak wystarczających danych potwierdzających skuteczność stosowania u tych pacjentów cefepimu w monoterapii. Ewentualnie można zlecić leczenie skojarzone z antybiotykiem z grupy aminoglikozydów lub glikopeptydów, biorąc pod uwagę indywidualny profil ryzyka pacjenta.

Dzieci
Cefepime TZF jest wskazany w leczeniu zakażeń wymienionych poniżej, wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na działanie cefepimu:

• bakteriemia współistniejąca z jednym z wymienionych poniżej zakażeń lub potencjalnie z nim związana;
• ciężkie zapalenie płuc;
• ciężkie zakażenia dróg moczowych;
• bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych;
• leczenie empiryczne epizodów gorączkowych u pacjentów z umiarkowaną (liczba granulocytów obojętnochłonnych ≤1000/mm³) lub ciężką (liczba granulocytów obojętnochłonnych ≤500/mm³) neutropenią. U pacjentów z wysokim ryzykiem ciężkiego zakażenia (np. u pacjentów po przebytym ostatnio zabiegu przeszczepienia szpiku kostnego, z niskim ciśnieniem tętniczym krwi, z nowotworem układu krwiotwórczego stanowiącym chorobę podstawową lub z ciężką lub długotrwałą neutropenią) stosowanie antybiotyku w monoterapii może nie być właściwe. Brak wystarczających danych potwierdzających skuteczność stosowania u tych pacjentów cefepimu w monoterapii. Ewentualnie można zlecić leczenie skojarzone z antybiotykiem z grupy aminoglikozydów lub glikopeptydów, biorąc pod uwagę indywidualny profil ryzyka pacjenta. 

Należy uwzględnić oficjalne wytyczne dotyczące prawidłowego stosowania leków przeciwbakteryjnych.