Gorączka połogowa to infekcja, która może pojawić się po porodzie. Objawy - m.in. nagły wzrost temperatury powyżej 38 stopni C., ból w okolicy krocza lub miejscu rany po cesarskim cięciu, bardzo obfite odchody poporodowe - rozpoczynają się około trzeciego dnia. Zakażenie połogowe wymaga szybkiej diagnozy i leczenia, aby uniknąć poważniejszych komplikacji zdrowotnych. O szczegółach mówi ginekolog Łukasz Blukacz z Centrum Medycznego Severux.
Gorączka połogowa, znana również jako zakażenie połogowe, jest infekcją, która może wystąpić po porodzie.
Jest to stan wywołany przez bakterie, które infekują rany poporodowe - mogą to być rany pochwy, krocza lub po cesarskim cięciu, a także błonę śluzową macicy. Przyczyną gorączki połogowej jest przedostanie się drobnoustrojów do krwi, co może prowadzić do uogólnionej infekcji. Bakterie odpowiedzialne za to zakażenie często są częścią naturalnej flory pochwy, krocza lub odbytnicy i mogą obejmować paciorkowce, gronkowce oraz pałeczki okrężnicy - tłumaczy ginekolog Łukasz Blukacz.
I dodaje:
Definicja medyczna mówi, że o gorączce połogowej możemy mówić, gdy temperatura ciała kobiety po porodzie wzrasta powyżej 38 stopni Celsjusza i utrzymuje się na tym poziomie przez co najmniej dwa dni.
Objawy gorączki połogowej mogą obejmować:
1. Nagły wzrost temperatury ciała do wysokich wartości, powyżej 38 stopni Celsjusza.
2. Utrzymanie się wysokiej temperatury przez co najmniej dwa dni.
3. Ogólne złe samopoczucie.
4. Bardzo obfite odchody poporodowe.
5. Ból w okolicy krocza lub w miejscu rany po cesarskim cięciu.
6. Możliwe objawy infekcji dróg moczowych, takie jak dyskomfort podczas oddawania moczu.
Te objawy zazwyczaj rozpoczynają się około trzeciego dnia po porodzie i mogą wskazywać na potrzebę szybkiej interwencji medycznej.
Przyczyny gorączki połogowej są związane z infekcjami, które mogą wystąpić po porodzie. Główne przyczyny obejmują:
Infekcja może rozprzestrzenić się po całym organizmie, co może doprowadzić do ogólnoustrojowej infekcji, jeśli nie zostanie szybko zdiagnozowana i leczona.
Leczenie gorączki połogowej zazwyczaj wymaga zastosowania antybiotyków, które są dobierane indywidualnie do wywołujących infekcję drobnoustrojów.
W przypadku, gdy antybiotykoterapia nie przynosi poprawy, a istnieje podejrzenie, że w jamie macicy pozostały fragmenty łożyska, może być konieczne przeprowadzenie łyżeczkowania jamy macicy. Jest to procedura, w której usuwa się wszelkie pozostałości tkanki, które mogą utrzymywać stan zapalny - wyjaśnia Łukasz Blukacz.
I przestrzega:
Bez odpowiedniego leczenia, infekcja może rozprzestrzenić się dalej, prowadząc do poważniejszych konsekwencji, takich jak zakażenie przymacicza, otrzewnej, a w skrajnych przypadkach do sepsy (posocznicy).
Nasz ekspert podkreśla jak ważne jest, aby kobiety po porodzie były monitorowane pod kątem objawów zakażenia połogowego i aby szybko reagować na wszelkie niepokojące symptomy.
Regularne kontrole po porodzie są kluczowe dla wczesnego wykrycia i leczenia gorączki połogowej.
Gorączka połogowa była znacznie bardziej powszechna w przeszłości, często występując jako poważna komplikacja po porodzie.
Jednak dzięki postępom w medycynie, zwłaszcza w zakresie antybiotykoterapii i ogólnej higieny, jej częstość znacząco spadła. Mimo to, nie jest to stan, który współczesna medycyna jest w stanie całkowicie wyeliminować - przyznaje nasz ekspert.
Współcześnie gorączka połogowa występuje po około 5% do 7% wszystkich porodów. Ten wskaźnik może się różnić w zależności od regionu świata, dostępu do opieki zdrowotnej i standardów higieny.
Austriacki położnik - Ignaz Semmelwei, pracując w wiedeńskiej klinice położniczej (I poł. XIX w.) zauważył alarmująco wysoki odsetek zgonów wśród kobiet z powodu gorączki połogowej, który wynosił 10% w porównaniu do 4% w drugiej klinice, gdzie praktykowali studenci położnictwa. Zdeterminowany, by znaleźć przyczynę, odkrył, że lekarze i studenci medycyny, przeprowadzający sekcje zwłok zmarłych na gorączkę połogową, a następnie bez mycia rąk badający pacjentki, mogą przenosić zakażenia.
Semmelweis wprowadził praktykę mycia rąk roztworem podchlorynu wapnia, co znacząco zmniejszyło śmiertelność z 18,3% do 1,27%, a nawet do zera w niektórych miesiącach. Mimo że jego metody były skuteczne, nie zyskały uznania w środowisku medycznym, głównie z powodu braku zrozumienia mechanizmu zakażenia, gdyż wówczas nie znano patogenności bakterii i wirusów. Dopiero po latach, w 1877 roku, angielski chirurg Joseph Lister podchwycił jego idee i zaczął stosować dezynfekcję w praktyce chirurgicznej.
Dzięki swojej pracy, Semmelweis jest uznawany za prekursora aseptyki i antyseptyki w położnictwie i chirurgii, a jego odkrycia przyczyniły się do znacznego zmniejszenia przypadków gorączki połogowej, ratując życie wielu kobiet.
Serwis HaloDoctor ma charakter wyłącznie informacyjny i edukacyjny i w żadnym wypadku nie zastępuje konsultacji medycznej. W celu dokładnej diagnozy zalecany jest kontakt z lekarzem. Jeśli jesteś chory, potrzebujesz konsultacji lekarskiej, e‑Recepty lub zwolnienia lekarskiego umów wizytę teraz. Nasi lekarze są do Twojej dyspozycji 24 godziny na dobę!