Stwardnienie rozsiane – objawy i przebieg choroby

Postacie stwardnienia rozsianego

Przebieg kliniczny stwardnienia rozsianego jest osobniczy i nieprzewidywalny. Wyróżnia się trzy główne postacie tej choroby: 

• nawracająco-zwalniającą – typowe jest dla niej występowanie objawów neurologicznych w formie rzutów. Rzutem jest wystąpienie nowych dolegliwości lub zaostrzenie dotychczasowych, utrzymujące się co najmniej przez 24 godziny. Rzut trwa od kilku dni do kilku tygodni, by cofnąć się całkowicie lub częściowo. Kolejne rzuty choroby w aktywnych jej postaciach występują co 2–3 miesiące, w mniej agresywnych rzadziej, niekiedy w kilkuletnich odstępach;
• wtórnie postępującą – z czasem postać nawracająco-zwalniająca przechodzi w postać wtórnie postępującą. Charakteryzuje się ona stałym postępem narastania objawów neurologicznych;
• pierwotnie postępującą – typowe jest dla niej stałe narastanie objawów neurologicznych bez rzutów, a z pojedynczymi okresami stabilności bądź remisji. Dotyczy 15–20% chorych, zwykle osób, które zachorowały w późniejszym wieku.

Drętwienie rąk. Gdzie szukać pomocy?

Zespół niespokojnych nóg odbiera szansę na spokojny sen

Dystrofia mięśniowa. Kiedy ciało odmawia posłuszeństwa

Mlaskanie, wysuwanie języka, wzruszanie ramionami. Skąd biorą się tiki nerwowe?

Zespół cieśni nadgarstka. Fizjoterapueta ostrzega: nie lekceważ objawów

Już to widziałem. Czym jest zjawisko déjà vu?

Objawy stwardnienia rozsianego 

Pacjenci zazwyczaj trafiają do lekarza w związku z pojawieniem się ogniskowych zmian neurologicznych, takich jak: parestezje, drętwienie, przeczulica, zaburzenia widzenia. Początkowe objawy są z reguły samoograniczające się, łagodne i przemijające. W związku z tym pacjent odkłada w czasie konsultację lekarską.

Więcej na temat pierwszych objawów stwardnienia rozsianego znajduje się tutaj: https://diag.pl/pacjent/artykuly/jakie-sa-pierwsze-objawy-i-sposoby-leczenia-stwardnienia-rozsianego/.

Wraz z zaawansowaniem choroby pojawiają się kolejne dolegliwości. W przebiegu stwardnienia rozsianego zaobserwować można zwłaszcza:

• niedowłady ze spastycznym wzmożeniem napięcia, dotyczące najczęściej obu kończyn dolnych, rzadziej jednej, trzech lub czterech kończyn;
• zapalenie pozagałkowe nerwu wzrokowego, objawiające się osłabieniem ostrości wzroku i zaburzeniami w polu widzenia, najczęściej w postaci mroczka środkowego, oczopląsu, widzenia podwójnego;
• zaburzenia chodu, trudności w poruszaniu się, w koordynacji ruchowej i utrzymaniu równowagi;
• parestezje, które mogą mieć postać m.in.: mrowienia, ciarek, piekących bólów, uczucia ucisku;
• osłabienie siły mięśniowej, kurcze mięśniowe;
• zaburzenia funkcji pęcherza moczowego (naglące parcie na mocz, przerywane oddawanie moczu, nietrzymanie moczu bądź zaleganie moczu w pęcherzu);
• zaburzenia pracy jelit (zaparcia);
• problemy z mową (tzw. mowa skandowana przy uszkodzeniach móżdżku);
• problemy z połykaniem (dysfagia);
• uczucie „przebiegania prądu” wzdłuż kręgosłupa (tzw. objaw Lhermitte’a);
• ostre lub przewlekłe zespoły bólowe.

U około 80% pacjentów występują objawy nieswoiste, do których należą m.in.: spastyczność, zmęczenie, zaburzenia czynności seksualnych, depresja lub euforia, chwiejność emocjonalna, niewielkie upośledzenie funkcji poznawczych.