Medikinet 10 mg

Lek Medikinet jest stosowany w celu leczenia nadpobudliwości ruchowej z deficytem uwagi (ADHD) u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat. Przed zastosowaniem leku, zaleca się próby leczenia bez użycia farmakoterapii, takie jak doradztwo psychologiczne i terapia behawioralna. Lek Medikinet nie jest zalecany do stosowania u dzieci poniżej 6 roku życia ani u osób dorosłych, ponieważ nie ma wystarczających badań dotyczących jego skuteczności i bezpieczeństwa w tych grupach wiekowych. Lek Medikinet działa poprzez poprawę aktywności pewnych obszarów mózgu, co może pomóc w poprawie skupienia uwagi, wydłużeniu czasu skupienia uwagi oraz ograniczeniu zachowań impulsywnych. Lek ten jest zwykle stosowany jako część kompleksowego programu leczenia, który obejmuje psychoterapię, leczenie edukacyjne oraz socjoterapię. Ważne jest, aby leczenie z zastosowaniem leku Medikinet był prowadzone wyłącznie pod nadzorem lekarza specjalizującego się w leczeniu zaburzeń zachowania u dzieci i młodzieży. Dlatego też, przed rozpoczęciem leczenia, zaleca się skonsultowanie się z lekarzem w celu ustalenia optymalnej dawki i monitorowania skutków ubocznych.

Zespół nadpobudliwości ruchowej z deficytem uwagi (ADHD)

Medikinet jest wskazany jako część całościowego programu leczenia zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ang. Attention Deficit Hyperactivity Disorder - ADHD) u dzieci w wieku 6 lat i starszych, w przypadkach, kiedy inne środki zaradcze nie są wystarczające. Leczenie musi zostać rozpoczęte pod nadzorem lekarza specjalizującego się w leczeniu dziecięcych zaburzeń zachowania.

Rozpoznanie powinno być zgodne z aktualnymi kryteriami DSM lub wytycznymi ICD-10 i powinno opierać się na pełnym wywiadzie i ocenie stanu pacjenta. Rozpoznanie nie może opierać się jedynie na stwierdzeniu obecności jednego lub kilku objawów.

Swoista etiologia tego zespołu chorobowego nie jest znana. Nie ma także pojedynczego testu diagnostycznego, który pozwalałby na postawienie rozpoznania ADHD. Właściwy proces diagnostyczny wymaga zastosowania zarówno medycznych, jak i innych specjalistycznych kryteriów diagnostycznych: psychologicznych, edukacyjnych i społecznych.

Całościowy program leczenia obejmuje zwykle działania psychologiczne, edukacyjne i społeczne, a także farmakoterapię. Jego celem jest uzyskanie stabilizacji u dzieci z zespołem zaburzeń zachowania, który cechuje przewlekła niezdolność do skupienia uwagi na dłuższy czas, skłonność do rozproszenia uwagi, niestabilność emocjonalna, impulsywność, umiarkowana do ciężkiej nadaktywność, drobne objawy neurologiczne oraz nieprawidłowości w zapisie EEG. Mogą występować zaburzenia uczenia się, ale też mogą być one nieobecne.

Nie u wszystkich dzieci z ADHD wskazane jest leczenie metylofenidatem, a decyzja o zastosowaniu tego produktu leczniczego musi być oparta na bardzo dogłębnej ocenie stopnia ciężkości i przewlekłości występujących u dziecka objawów w stosunku do jego wieku. 

Zasadnicze znaczenie ma właściwe zastosowanie środków edukacyjnych. Zwykle konieczna jest także interwencja psychospołeczna. Dopiero gdy takie środki naprawcze okażą się niewystarczające, można na podstawie rygorystycznej oceny ciężkości występujących u dziecka objawów podjąć decyzję o przepisaniu środków pobudzających. Stosowanie metylofenidatu powinno odbywać się zawsze zgodnie z zarejestrowanymi wskazaniami i z wytycznymi dotyczącymi rozpoznania oraz przepisywania leku.