Losacor

Losartan, znany również pod nazwą handlową Losacor, to lek z grupy antagonistów receptora angiotensyny II. Angiotensyna II to substancja wytwarzana w organizmie, która łącząc się z receptorami w ścianach naczyń krwionośnych, powoduje ich zwężenie, co z kolei prowadzi do wzrostu ciśnienia tętniczego. Losartan działa poprzez zapobieganie wiązaniu się angiotensyny II z receptorami, co prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych i zmniejszenia ciśnienia tętniczego. Lek ten jest szczególnie skuteczny w zapobieganiu pogarszaniu się czynności nerek u pacjentów z wysokim ciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2. Losacor jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego u dorosłych, dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat. Ponadto, lek ten jest skuteczny w ochronie nerek u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2, u których stwierdzono zaburzenia czynności nerek i białkomocz powyżej 0,5 g na dobę. Losartan jest również stosowany w leczeniu pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca, którzy nie mogą przyjmować inhibitorów konwertazy angiotensyny (inhibitory ACE), leków stosowanych w celu zmniejszenia podwyższonego ciśnienia krwi. W przypadku, gdy niewydolność serca została ustabilizowana za pomocą inhibitora ACE, nie należy zmieniać leku na losartan. Losartan jest również zalecany u pacjentów z wysokim ciśnieniem tętniczym i pogrubieniem ściany lewej komory serca, ponieważ badania wykazały, że zmniejsza ryzyko udaru mózgu (wskazanie "LIFE").

• Leczenie pierwotnego nadciśnienia tętniczego u osób dorosłych oraz u dzieci i młodzieży w wieku 6 do 18 lat.
• Leczenie chorób nerek u pacjentów dorosłych z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2 z białkomoczem ≥0,5 g/dobę jako składowa leczenia przeciwnadciśnieniowego.
• Leczenie przewlekłej niewydolności serca u pacjentów dorosłych, gdy leczenie inhibitorami konwertazy angiotensyny (ACE) nie jest właściwe z powodu występowania złej tolerancji, zwłaszcza kaszlu, lub przeciwwskazania. U pacjentów z niewydolnością serca, których stan został ustabilizowany podczas stosowania inhibitora ACE, nie należy zmieniać leczenia na losartan. Frakcja wyrzutowa lewej komory serca u pacjentów powinna wynosić ≤40%, a ich stan kliniczny powinien być ustabilizowany podczas leczenia zgodnego ze standardami dla przewlekłej niewydolności serca.
• Zmniejszenie ryzyka wystąpienia udaru mózgu u pacjentów dorosłych z nadciśnieniem tętniczym i przerostem lewej komory serca potwierdzonym w EKG.