Nazwa Produktu Leczniczego
Losmina
Nazwa powszechnie stosowana
Enoxaparinum natricum
Postać farmaceutyczna
Roztwór do wstrzykiwań w ampułko-strzykawce
Substancja czynna
Enoxaparinum natricum 20 mg/0,2 ml
Podmiot odpowiedzialny
Laboratorios Farmaceuticos Rovi, S.A.
Losmina - lek, który zawiera enoksaparynę sodową, czyli heparynę drobnocząsteczkową (HDCz). Dzięki swoim właściwościom, Losmina działa na dwa sposoby. Po pierwsze, zapobiega powiększaniu się już istniejących zakrzepów krwi, a po drugie, uniemożliwia formowanie się nowych skrzepów. Dzięki temu organizm ma szansę na rozpuszczenie istniejących już skrzepów, co przyczynia się do poprawy stanu zdrowia pacjenta. Lek Losmina jest stosowany w wielu przypadkach, między innymi w leczeniu już istniejących zakrzepów krwi, a także w celu zapobiegania ich powstawaniu. Wskazania do stosowania Losminy obejmują między innymi:
- Przed i po zabiegach chirurgicznych, które zwiększają ryzyko powstawania skrzepów krwi,
- W przypadku ostrej choroby, kiedy pacjent ma ograniczone możliwości poruszania się
- W niestabilnej dławicy piersiowej, czyli stanie, w którym do serca dostaje się niewystarczająca ilość krwi
- Po zawale mięśnia sercowego
- Dodatkowo, Losmina może być stosowana w celu zapobiegania powstawaniu skrzepów w rurkach dializatora, które są używane u osób z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek.
Losmina jest wskazany do stosowania u osób dorosłych w:
- Zapobieganiu żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej u pacjentów chirurgicznych z grup umiarkowanego i wysokiego ryzyka, w szczególności poddawanych zabiegom chirurgicznym ortopedycznym lub zabiegom w chirurgii ogólnej, w tym zabiegom w chirurgii onkologicznej.
- Zapobieganiu żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej u pacjentów internistycznych z ostrymi schorzeniami (takimi jak ostra niewydolność serca, niewydolność oddechowa, ciężkie zakażenia lub choroby reumatyczne) i ograniczoną mobilnością, narażonych na podwyższone ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej.
- Leczeniu zakrzepicy żył głębokich (ZŻG) i zatorowości płucnej (ZP), z wyłączeniem zatorowości płucnej, która może z dużym prawdopodobieństwem wymagać leczenia trombolitycznego lub zabiegu operacyjnego.
- Zapobieganiu tworzeniu się skrzepów w krążeniu pozaustrojowym podczas hemodializy.
- Ostrym zespole wieńcowym:
- Leczenie niestabilnej dławicy piersiowej oraz zawału serca bez uniesienia odcinka ST (NSTEMI), w skojarzeniu z podawanym doustnie kwasem acetylosalicylowym.
- Leczenie świeżego zawału mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST (STEMI), w tym zarówno u pacjentów leczonych zachowawczo, jak i poddawanych przezskórnej interwencji wieńcowej (PCI).