Edolox to lek zawierający substancję czynną o nazwie etorykoksyb. Jest on zaliczany do grupy wybiórczych inhibitorów cyklooksygenazy-2 (COX-2) i należy do klasy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ).
Lek Edolox stosuje się w celu łagodzenia dolegliwości bólowych oraz redukcji obrzęków (stanów zapalnych) stawów i mięśni u osób w wieku 16 lat i starszych cierpiących na chorobę zwyrodnieniową stawów (ChZS), reumatoidalne zapalenie stawów (RZS), zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa oraz dny moczanowej. Ponadto, Edolox jest również stosowany do krótkotrwałego leczenia umiarkowanego bólu związanego z zabiegami stomatologicznymi u osób w wieku 16 lat i starszych.
Choroba zwyrodnieniowa stawów to schorzenie, które dotyka stawy i powstaje w wyniku stopniowego rozkładu chrząstki wyściełającej zakończenia kości. Objawia się obrzękami (stanem zapalnym), bólem, wrażliwością na dotyk, sztywnością i ograniczeniem sprawności.
Reumatoidalne zapalenie stawów jest przewlekłą chorobą zapalną stawów. Powoduje ból, sztywność, obrzęki oraz ograniczenie ruchomości dotkniętych stanem zapalnym stawów. Dodatkowo, może również wywoływać stany zapalne w innych częściach ciała.
Dna moczanowa to choroba charakteryzująca się nagłymi, nawracającymi atakami bardzo bolesnego zapalenia i zaczerwienienia stawów. Jest spowodowana odkładaniem się złogów krystalicznych w stawach.
Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa jest zapalną chorobą kręgosłupa i dużych stawów.
Produkt leczniczy Edolox jest wskazany do stosowania u dorosłych i młodzieży w wieku od 16 lat, w leczeniu objawowym choroby zwyrodnieniowej stawów (ChZS), reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS), zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa oraz w leczeniu bólu i objawów stanu zapalnego stawów w ostrej fazie dny moczanowej.
Produkt leczniczy Edolox jest wskazany do stosowania u dorosłych i młodzieży w wieku od 16 lat, do krótkotrwałego leczenia bólu o nasileniu umiarkowanym związanego ze stomatologicznym zabiegiem chirurgicznym.
Decyzję o przepisaniu selektywnego inhibitora COX-2 należy podejmować na podstawie oceny indywidualnych zagrożeń mogących wystąpić u pacjenta.