Mesopral to lek, którego substancją czynną jest omeprazol. Preparat stosowany jest w leczeniu choroby refluksowej przełyku oraz w stanach zapalnych wywołanych cofaniem się kwaśnej treści żołądkowej. Działa poprzez zmniejszenie wydzielania kwasu solnego w żołądku, co łagodzi objawy, wspomaga gojenie nadżerek i zapobiega powikłaniom.
Mesopral stosowany jest przede wszystkim u pacjentów z chorobą refluksową przełyku, która objawia się zgagą, bólem w klatce piersiowej, uczuciem cofania się treści żołądkowej oraz przewlekłym kaszlem. Lek pozwala na zmniejszenie nadkwaśności i ograniczenie podrażnienia błony śluzowej, co ułatwia gojenie zmian zapalnych.
Oprócz refluksu preparat znajduje zastosowanie w leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy, szczególnie u pacjentów przyjmujących niesteroidowe leki przeciwzapalne. Mesopral wchodzi także w skład terapii eradykacyjnej Helicobacter pylori, prowadzonej w połączeniu z antybiotykami. Dzięki swojemu działaniu ochronnemu bywa stosowany profilaktycznie u osób narażonych na powikłania związane z nadmiernym wydzielaniem kwasu solnego.
Mesopral dostępny jest w postaci kapsułek do stosowania doustnego. Standardowa dawka wynosi najczęściej 20 mg raz na dobę, przyjmowane rano, najlepiej przed posiłkiem. W cięższych przypadkach choroby refluksowej dawka może być zwiększona do 40 mg na dobę. Leczenie trwa zazwyczaj od 4 do 8 tygodni, a w terapii podtrzymującej stosuje się mniejsze dawki, aby zapobiec nawrotom objawów.
Preparat może być stosowany zarówno u dorosłych, jak i u młodzieży powyżej 12. roku życia. Ważne jest, aby kapsułki połykać w całości, popijając wodą. Recepta na Mesopral wystawiana jest podczas konsultacji lekarskiej, a dawkowanie dobierane indywidualnie, w zależności od nasilenia objawów i reakcji pacjenta na terapię. Należy pamiętać, że nie wolno samodzielnie przerywać leczenia, ponieważ może to prowadzić do nawrotu dolegliwości.
Mesopral, podobnie jak inne inhibitory pompy protonowej, nie powinien być stosowany u osób uczulonych na omeprazol lub inne składniki preparatu. Ostrożność należy zachować u pacjentów z ciężkimi chorobami wątroby oraz u osób długotrwale stosujących leki obniżające kwasowość żołądka, ponieważ może to zwiększać ryzyko niedoborów witaminy B12, magnezu czy wapnia. Lek wchodzi w interakcje z niektórymi preparatami, m.in. z lekami przeciwzakrzepowymi, przeciwpadaczkowymi oraz stosowanymi w terapii HIV.
Do najczęstszych działań niepożądanych należą bóle głowy, biegunka, zaparcia, nudności i bóle brzucha. Rzadziej pojawiają się reakcje alergiczne, senność czy zaburzenia widzenia. Przy długotrwałym stosowaniu może zwiększać się ryzyko złamań kości oraz infekcji przewodu pokarmowego. Dlatego leczenie Mesopralem powinno odbywać się pod kontrolą lekarza, który oceni korzyści i ewentualne zagrożenia związane z terapią.
Dowiedz się więcej: Mesopral – działanie, dawkowanie, skutki uboczne
Recepta na Alpicort: leczenie stanów zapalnych skóry z egzemą i łuszczycą
Recepta online na Dostinex: kiedy konieczne jest zahamowanie laktacji po porodzie?
Recepta na Uro-Vaxom: profilaktyka nawracających infekcji pęcherza
Recepta na Cinie. Skuteczne leczenie napadów migreny z aurą i bez aury
Recepta na ellaOne: jak lek działa u kobiet z endometriozą?
Recepta online na Solderol: profilaktyka niedoboru D3 u osób w podeszłym wieku
Serwis HaloDoctor ma charakter wyłącznie informacyjny i edukacyjny i w żadnym wypadku nie zastępuje konsultacji medycznej. W celu dokładnej diagnozy zalecany jest kontakt z lekarzem. Jeśli jesteś chory, potrzebujesz konsultacji lekarskiej, e‑Recepty lub zwolnienia lekarskiego umów wizytę teraz. Nasi lekarze są do Twojej dyspozycji 24 godziny na dobę!
Recepta na Alpicort: leczenie stanów zapalnych skóry z egzemą i łuszczycą
Recepta online na Dostinex: kiedy konieczne jest zahamowanie laktacji po porodzie?
Recepta na Uro-Vaxom: profilaktyka nawracających infekcji pęcherza
Recepta na Cinie. Skuteczne leczenie napadów migreny z aurą i bez aury
Recepta na ellaOne: jak lek działa u kobiet z endometriozą?
Recepta online na Solderol: profilaktyka niedoboru D3 u osób w podeszłym wieku