1. Artykuły
  2. Zaburzenia odżywiania - rodzaje, objawy, leczenie

Zaburzenia odżywiania - rodzaje, objawy, leczenie

Według bieżących danych, zaburzenia ożywiania dotykają około 9 proc. populacji na całym świecie. Zatrważająca jest dodatkowa statystyka pokazująca, że aż 26 proc. osób z takimi problemami podejmuje się próby samobójczej, dlatego też szczególnie ważna jest prawidłowa diagnostyka i później wdrożenie leczenia. Jakie są najczęstsze zaburzenia odżywiania oraz jak należy je leczyć?

Zaburzenia odżywiania - rodzaje, objawy, leczenie Zaburzenia odżywiania - rodzaje, objawy, leczenie
Spis treści
Jakie są przyczyny zaburzeń odżywiania? Jakie są typowe objawy zaburzeń odżywiania? Jakie są rodzaje zaburzeń odżywiania? Czym jest anoreksja? Czym jest bulimia? Czym jest kompulsywne objadanie się? Czym jest ortoreksja? Jak zmniejszyć ryzyko zachorowania na zaburzenia odżywiania?

Jakie są przyczyny zaburzeń odżywiania?

 

Choć wciąż nie do końca poznano wszystkie przyczyny zaburzeń odżywiania, to w ich przypadku wskazuje się przede wszystkim na duży wpływ presji społecznej. Media od lat wskazują na prymat szczupłej sylwetki u kobiet, zaś w przypadku mężczyzn gloryfikowane jest umięśnione ciało z niewielką ilością tłuszczu.

 

Sama presja społeczna to jednak w większości przypadków za mało. Do zaburzeń odżywiania zazwyczaj prowadzi również zaniżona samoocena, która zwłaszcza w wieku dojrzewania może zachęcać do podejmowania drastycznych kroków związanych z restrykcyjnymi dietami odchudzającymi.

 

Wśród innych przyczyn zaburzeń odżywiania zaznacza się dodatkowo uwarunkowania genetyczne. Wskazuje się, że jeśli problem ten występował u bliskiej osoby krewnej, prawdopodobieństwo zachorowania jest nawet o 12-krotnie wyższe.

 

arrow Zespół nocnego podjadania. Szukaj pomocy u specjalistów
arrow Zaburzenia odżywiania u osób chorujących na depresję

Jakie są typowe objawy zaburzeń odżywiania?

 

Objawy zaburzeń odżywiania będą różnić się w zależności od jednostki chorobowej. Jest jednak szereg sygnałów ostrzegawczych, które mogą wskazywać na istnienie takiego problemu u osoby bliskiej. Przykłady takich zachowań to m.in.:

 

  • rezygnacja ze wspólnych posiłków pod różnymi pretekstami oraz spożywanie ich w samotności,
  • nagła utrata masy ciała,
  • opuszczanie posiłków,
  • wykluczanie konkretnych grup produktów,
  • restrykcyjne trzymanie się określonych pór posiłków,
  • przejawianie niezadowolenia z wyglądu,
  • intensywne praktykowanie różnych form aktywności fizycznej,
  • pogorszenie nastroju.

 

Symptomy oraz ich nasilenie mogą różnić się w zależności od osoby. Dodatkowo chorzy z takimi problemami stosują różne metody maskowania, które mają utrudnić dowiedzenie się o problemie przez najbliższych.

 

Jakie są rodzaje zaburzeń odżywiania?

 

Zgonie z obecnie przyjętą klasyfikacją, przyjmuje się istnienie dwóch grup zaburzeń odżywiania. Są to:

 

  • zaburzenia specyficzne wśród których wyróżnia się m.in. anoreksję oraz bulimię,
  • zaburzenia niespecyficzne wśród których najczęściej spotykanym jest jedzenie kompulsywne.

 

Niezależnie od rodzaju, w przypadku każdego z nich niezbędne jest włączenie leczenia u psychiatry lub psychologa, które najczęściej powinno być połączone również ze wsparciem dietetyka.

 

Czym jest anoreksja?

 

Anoreksja, zwana również jadłowstrętem psychicznym, dotyka około 1 proc. osób dorosłych oraz 2 proc. osób młodych. To zaburzenie odżywiania polega na dążeniu do uzyskania szczupłej sylwetki i często nawet pomimo osiągnięcia zakładanej wcześniej masy ciała, ciągłego niezadowolenia z wyglądu.

 

Objawem anoreksji jest również bardzo mocny lęk przed przybraniem na wadze, przez co osoba chora unika potencjalnie „groźnych” produktów. Rezultatem jest niedożywienie, a także ogólne wyniszczenie organizmu, które może prowadzić nawet do śmierci. Wynika to m.in. z zaburzenia gospodarki hormonalnej oraz elektrolitowej, a także niedoboru składników budujących ciało.

 

Przyczyny anoreksji są złożone, dlatego też tak ważne jest, aby pacjent otrzymał kompleksową pomoc. W tym przypadku ważne jest połączenie konsultacji psychologicznych oraz psychiatrycznych, wraz z pomocą dietetyka. Wsparcie tego ostatniego jest absolutnie niezbędne, bowiem do diety chorego trzeba wprowadzić kluczowe składniki, przy czym należy robić to stopniowo i dopiero po pewnym czasie wdrożyć normalną dietę.

 

W zakres pomocy psychoterapeutycznej przy anoreksji wchodzi również włączenie leków pomagających przy zaburzeniach obsesyjnych oraz depresji, która często towarzyszy tej chorobie.

 

Co ważne dla samych pacjentów, którzy często ograniczają wyjścia z domów, konsultacje z lekarzami mogą odbywać się również online, np. poprzez platformę haloDoctor.pl.

 

Czym jest bulimia?

 

Drugim specyficznym typem zaburzeń odżywiania jest bulimia, która w przypadku kobiet występuje nawet pięciokrotnie częściej, aniżeli u mężczyzn. Niestety dane na temat jej częstotliwości są różne, wiadomo jednak, że dotyka ona zazwyczaj osób bardzo mocno przejmujących się swoim wyglądem oraz aktywnych fizycznie.

 

Objawy bulimii to napady wilczego głodu, które połączone są z próbami kompensacji przyjętych kalorii. Próby te to m.in. nieracjonalnie duża dawka aktywności fizycznej, głodówki oraz przeczyszczanie się. Takie destrukcyjne zachowania wpływają nie tylko na zdrowie osoby chorej, ale również na jej relacje z innymi osobami oraz ogólne samopoczucie.

 

Bulimik doświadcza m.in.:

 

  • problemów z koncentracją spowodowanych ciągłymi myślami o jedzeniu,
  • chwiejności emocjonalnej,
  • wycofania się oraz ograniczania kontaktów z przyjaciółmi i rodziną,
  • poczucia braku kontroli i tym samym obniżenia poczucia własnej wartości.

 

Wśród skutków fizycznych bulimii wskazuje się m.in. na niedożywienie, uszkodzenie przełyku w przypadku częstego prowokowania wymiotów, a także problemy z próchnicą i ogólnym stanem zębów. U kobiet pojawiają się również zaburzenia miesiączkowania.

 

Leczenie bulimii zakłada połączenie terapii, farmakoterapii, a także wizyt u dietetyka. Niezbędna może być również terapia rodzinna, bowiem w wielu przypadkach to problemy na tym tle doprowadzają do tego typu zaburzeń odżywiania. Bezpośrednią przyczyną jest jednak zazwyczaj stosowanie diet odchudzających.

 

Czym jest kompulsywne objadanie się?

 

Kompulsywne objadanie się, zwane również patologicznym, może dotykać nawet 4 proc. populacji i to głównie kobiet. Wśród kryteriów diagnostycznych dla tego zaburzenia ożywiania wskazuje się m.in. na:

  • jedzenie większej ilości pożywienia, aniżeli ta, którą większość osób uważa za normalną,
  • poczucie utraty kontroli w czasie spożywania posiłków,
  • jedzenie nawet wtedy, gdy nie jest się głodnym,
  • brak subiektywnego odczucia głodu i jedzenie aż do odczuwania dyskomfortu fizycznego,
  • jedzenie w samotności.

 

Co istotne oraz różnicujące to zaburzenie od bulimii, osoba chora nie przejawia typowych zachowań kompensujących, takich jak wymiotowanie. Zazwyczaj stosowane są jednak głodówki czy ograniczanie kalorii, co prowadzi do nawrotu objawów.

 

Skutki kompulsywnego objadania się, podobnie jak w przypadku innych zaburzeń odżywiania, obejmują zarówno sferę fizyczną, jak i psychiczną. W przypadku objawów fizycznych, po latach tego typu zachowań mogą pojawić się dolegliwości takie jak:

 

 

Wśród skutków psychicznych, osoby te zazwyczaj borykają się z objawami podobnymi o depresji, a także zaniżonym poczuciem własnej wartości, które prowadzi m.in. do ograniczonych kontaktów z innymi osobami i wycofaniem się z życia społecznego.

 

Leczenie kompulsywnego objadania się wymaga konsultacji z psychologiem lub psychiatrą, a także zapewnienia organizmowi optymalnej liczby kalorii tak, by nie dopuszczać do zachowań kompulsywnych często spowodowanych po prostu głodem.

 

Czym jest ortoreksja?

 

W ostatnich latach problematyczne stało się również chorobliwe skupienie na spożywaniu zdrowego jedzenia. Choć wydawać by się mogło, że w istocie w zachowaniu tym nie ma nic złego, to niestety zaburzenie to prowadzi do niedoborów składników żywieniowych, a tym samym niedożywienia organizmu.

 

Wśród objawów ortoreksji wskazuje się m.in. na:

 

  • obsesję na punkcie zdrowego odżywiania,
  • lęk przed spożywaniem konkretnych grup pokarmów, nawet w niewielkich ilościach,
  • ciągłe myślenie o jedzeniu oraz skrupulatne planowanie posiłków,
  • unikanie żywności z dodatkami, dużymi ilościami tłuszczu oraz cukru.

 

Ortoreksja, choć spowodowana dbałością o zdrowie, może w istocie prowadzić do jego pogorszenia. Osobie chorej brakuje przede wszystkim składników odżywczych niezbędnych dla zdrowia, zaś nadmierne zaaferowanie jedzeniem skutkuje wycofaniem społecznym oraz problemami w relacjach z innymi ludźmi.

 

W kwestii leczenia ortoreksji także niezbędne są konsultacje z psychologiem lub psychiatrą oraz opieka dietetyka, który uzupełni brakujące składniki odżywcze. Z takimi specjalistami można skonsultować się poprzez platformę haloDoctor.pl i umówić na rozmowę jeszcze tego samego dnia.

 

Jak zmniejszyć ryzyko zachorowania na zaburzenia odżywiania?

 

Choć nie zostały poznane wszystkie przyczyny zaburzeń odżywiania, to pewne czynniki mogą sprawić, że ryzyko zachorowania będzie w sposób znaczący zmniejszone. Istotne jest przede wszystkim zbudowanie w młodej osobie poczucia własnej wartości oraz tego, że nie wynika ono z wyglądu ciała, a raczej z tego, co taka osoba sobą reprezentuje.

 

Kolejnym czynnikiem jest wpojenie racjonalnych i zdrowych nawyków żywieniowych. Dziecko lub nastolatek mający w swoim otoczeniu osoby restrykcyjnie odchudzające się oraz bardzo niezadowolone ze swojego wyglądu, mogą podświadomie przejąć na siebie takie nawyki, co zwiększy ryzyko chorób na tym tle.

 

Zaburzenia odżywiania to jak widać bardzo poważny problem, dotykający dużą część populacji. Nie można ich więc ignorować i jeśli wśród bliskich dostrzega się jakiekolwiek niepokojące symptomy, należy jak najszybciej zachęcić taką osobę do skorzystania z pomocy medycznej.

Szybka konsultacja:
Tabletka "dzień po" e-Recepta L4 Online
Najnowsze pytania pacjentów
Poderzewam u siebie anoreksję, depresję i nerwicę natręctw. Psycholog czy jednak psychiatra?
Mam 18 lat i od 4 lat zmagam się z zaburzeniami odżywiania, podejrzewam anoreksję bulimiczną, jednak nigdy nie byłam zdiagnozowana. Mam również objawy depresji i nerwicy natręctw. Czy psycholog jest w stanie poprowadzić moje leczenie czy konieczna jest konsultacja z psychiatrą?
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Konieczne jest leczenie psychiatryczne.
Tomasz Szalewski
lekarz, lekarz w trakcie specjalizacji
Umów wizytę
W Pani przypadku zdecydowanie jest konieczna konsultacja psychiatryczna.
Katarzyna Lorentz-Nejno
lekarz rehabilitacji medycznej, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zdecydowanie zaczęłabym od wizyty u psychiatry.
Aleksandra Myszura
lekarz
Umów wizytę
Należy konsultować się ze specjalistą psychiatrą.
Piotr Szuba
lekarz w trakcie specjalizacji, pediatra, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Wskazana jest zarówno konsultacja psychologiczna, jak i psychiatryczna. Czas ma tutaj znaczenie, proszę nie odkładać decyzji o kontakcie z specjalistą na później.
Czy rozważyć wizytę u psychiatry przy zaburzeniach odżywiania?
Mam pytanie odnośnie zaburzeń odżywiania. W liceum liczyłam kalorie, ćwiczyłam, uczestniczyłam na forum pro-ana. Trwało to niedługo. Po pewnym czasie w miarę zaczęłam jeść. Od jakiś dwóch lat mogę nic nie jeść. Zazwyczaj gdy jem, to są to przekąski, głównie słodycze dla podniesienia cukru....
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Proszę skonsultować się z lekarzem psychiatrą.
Bardzo proszę do poradę, bo nie wiem, co robić i bardzo się stresuje brakiem miesiączki.
Przez 12 lat chorowałam na anoreksję i zanikł mi okres. W tym roku wrócił. Początkowo nieregularnie, miałam przedłużone krwawienia. Potem się unormowało. W tym miesiącu miałam zatrucie pokarmowe, zaraz potem grypę i dużo stresów i znów się rozregulował. Od 3 tyg prawie non...
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Jeśli nie ma Pani zaufania do swojego lekarza - należy go zmienić.
Łukasz Blukacz
ginekolog - położnik
Umów wizytę
Dzień dobry, Rozumiem Pani obawy i stres związany z nieregularnym krwawieniem i historią choroby. Anoreksja może znacząco wpłynąć na funkcjonowanie układu hormonalnego i cykl menstruacyjny, a powrót do regularnych miesiączek po tak długim czasie może być procesem złożonym i wymagającym. Pani sytuacja jest skomplikowana, a zmiany w cyklu menstruacyjnym, które opisuje Pani teraz, mogą być wynikiem szeregu czynników, w tym przebytego zatrucia pokarmowego, grypy, stresu, jak również wcześniejszej anoreksji. Dobrze, że jest Pani pod stałą opieką ginekologa i że regularne badania USG nie wykazują niepokojących zmian. Jednakże, jeśli Pani obawy i objawy utrzymują się, warto rozważyć szerszą diagnostykę. Może to obejmować badania hormonalne, które pomogą zrozumieć, jak układ hormonalny reaguje na zmiany w Pani ciele i życiu. Niekiedy konieczna jest współpraca ginekologa z innymi specjalistami, takimi jak endokrynolog, psychiatra czy dietetyk, szczególnie w kontekście Pani historii anoreksji. Proszę pamiętać, że każdy organizm potrzebuje czasu na adaptację po tak poważnych zaburzeniach, jak anoreksja. Odbudowa regularnego cyklu miesiączkowego może być procesem długotrwałym. Proszę pamiętać o regularnym monitorowaniu i dbaniu o swoje zdrowie psychiczne i fizyczne. Stres, którego doświadcza Pani, może również mieć wpływ na cykl menstruacyjny, dlatego ważna jest troska o spokój i równowagę psychiczną. Jeżeli jednak Pani niepokój utrzymuje się, a objawy są dla Pani uciążliwe, zawsze warto rozważyć konsultację z innym specjalistą ginekologiem lub lekarzem zajmującym się zaburzeniami miesiączkowania i płodności, aby uzyskać drugą opinię. Pani zdrowie jest najważniejsze, a troska o nie powinna obejmować zarówno fizyczny, jak i psychiczny aspekt Pani dobrostanu.
Jak mogę sobie poradzić z moim długoletnim problemem?
Bardzo proszę o pomoc, gdzie szukać przyczyny, diagnozy. Jestem 30-letnia kobieta, w przeszłości chorowałam na anoreksje (2013r) od tej pory żywienie nadal nie jest normalne, choć waga jest w normie. W pierwszej fali covida miałam koło anorektyczne — ćwiczenia, znikome jedzenie,...
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zalecana konsultacja psychiatryczna.
Czy problemy z układem trawiennym mogą być objawem problemów psychicznych?
Na przełomie marca i kwietnia poszłam na zwolnienie lekarskie - czułam się przygnieciona pracą, studiami, obroną inżynierki, problemami rodzinnymi, co zaowocowało fizycznymi dolegliwościami ze strony układu pokarmowego. Obecnie uczęszczam do psychologa, jednak terapia zdaje się być bezskuteczna....
Sylwia Dżaman
lekarz
Umów wizytę
Na pewno wymaga Pani stałej opieki psychologicznej. Zaburzenia sfery emocjonalnej mogą przekładać się na objawy ze strony przewodu pokarmowego, tym niemniej warto udać się do lek. rodz., który po zbadaniu Pani ukierunkuje niezbędną diagnostykę laboratoryjną, obrazową.
Natalia Gryglewicz
psychodietetyk
Umów wizytę
Dolegliwości ze strony układu pokarmowego mogę być związane z psychiką, takie objawy nazywa się psychosomatycznymi. Warto zgłosić je lekarzowi pierwszego kontaktu, który może zlecić dodatkowe badania, wizytę u specjalisty lub leki, które pomogą zmniejszyć objawy. Warto także zwrócić uwagę psychologowi, jeśli problem z zaburzeniami odżywiania się odnawia. Zapraszam także na konsultację psychodietetyczną, pracuję z osobami z zaburzeniami odżywiania i nieprawidłową relacją z jedzeniem.
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zalecana konsultacja psychiatryczna.
Czy zaburzenia odżywiania mogą wpłynąć na wzrost?
Czy zaburzenia odżywiania dziecka w wieku 12 lat mogły zahamować jego wzrost i przez to może być w przyszłości niższy? Jadł normalnie 2 duże bułki na śniadanie i kolację, normalne obiady, jednak zazwyczaj były to tylko 3 posiłki dziennie. BMI było normalne,...
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zalecana stacjonarna wizyta lekarska.
Czy lekarz rodzinny może włączyć leczenie farmakologiczne depresji i anoreksji?
Moja 13-letnia córka ma depresję i anoreksję. Jesteśmy w trakcie psychoterapii, ale pani psycholog sugeruje wsparcie farmakologiczne. Ze względu pandemii ciężko się umówić na wizytę, myślałam o wizycie online, ale terminy są dla mnie zbyt odległe. Mam pytanie, czy lekarz rodzinny mógłby pomóc w...
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Proszę umówić teleporadę do psychiatry dziecięcego.
Dawid Luwański
Umów wizytę
zalecam wizyte u lekarza psychiatry dziecięcego
Aleksandra Myszura
lekarz
Umów wizytę
leczenie farmakologiczne powinien dobrać specjalista w dziedzinie psychiatrii lekarz rodziny na podstawie zaświadczenia lekarskiego może kontynuować leczenie.
Dariusz Jasonek
lekarz
Umów wizytę
Sugeruję wizytę u psychiatry dziecięcego.
Czy zaburzenia odżywiania wpłynęły na tempo wzrostu?
Chciałabym zapytać czy pół roku zaburzeń odżywiania (anoreksja bulimiczna) miało wpływ na tempo mojego wzrostu? Czy był to zbyt krótki okres, żeby to miało miejsce? Dodam, że miałam wtedy 17 lat.
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Najbardziej intensywny wzrost u dziewcząt ma miejsce w wieku 9-13 lat. Faza wzrostu kończy się około 17 roku życia, więc zaburzenia odżywiania w tym okresie trwające pół roku nie miały już znaczenia dla Pani wzrostu.
Piotr Matysik
lekarz rodzinny, lekarz chorób wewnętrznych
Umów wizytę
W wieku 17 lat nie powinno to mieć wpływu na Pani wzrost.
Kamila Górecka-Kirwiel
dietetyk
Umów wizytę
Zaburzenia odżywiania mogą mieć wpływ na tempo wzrostu w okresie dojrzewania. Wzrost jest procesem złożonym, który jest kontrolowany przez różne czynniki, w tym hormonalne i żywieniowe. Nieprawidłowe odżywianie, niedobór składników odżywczych i nieregularne posiłki mogą zakłócać ten proces. W przypadku półrocznego okresu zaburzeń odżywiania, nie można jednoznacznie określić, czy miało to bezpośredni wpływ na tempo wzrostu. Tempo wzrostu jest indywidualne i zależy od wielu czynników, takich jak genetyka, hormony i ogólny stan zdrowia. Niemniej jednak, niewłaściwe odżywianie i utrata masy ciała mogą wpływać na procesy hormonalne, które regulują wzrost, co może prowadzić do opóźnienia lub zmniejszenia tempa wzrostu. W Pani przypadku można przypuszczać, że ten epizod zaburzeń odżywiania w wieku 17 lat nie miał większego wpływu na tempo wzrostu.
Wzdęty brzuch, ociężałość po posiłku - co może być przyczyną?
Dzień dobry. Mam pewien problem od tygodnia, który jest naprawdę uciążliwy i nie wiedziałam do kogo się zwrócić, więc postanowiłam, że może napiszę tutaj, aby ktoś mógł mi pomóc. Dodam też, że już wychodzę z anoreksji powoli i jem to, co jedzą inni. Żadnych swoich...
Aleksandra Piasecka
dietetyk
Umów wizytę
Dzień dobry, przyczyn Pani dolegliwości może być bardzo dużo. Wzdęcia są nagminne np. przy takich jednostkch jak Zespół Jelita Drażliwego (IBS), lub przerostu bakteryjnego SIBO. Może to być też brak tolerancji glutenu lub nietolerancja laktozy. Wstępnie jednak zaczęłabym od zmian jakościowych diety. Słodkie płatki i kanapki nie stanowią pełnowartościowego pożywienia. Warto pamietać, że dieta powinna obfitować w warzywa, owoce, pełnoziarniste produkty zbożowe (np. razowe/żytnie pieczywo, brązowy ryż, kasze, pełnoziarniste makarony itp.), nabiał (ew. bezlaktozowy w przypadku złej tolerancji laktozy), ryby i chude mięsa. Ważne też by codziennie nawadniać organizm pijąc przynajmniej 1,5 l wody dziennie. Słodziki w Pani napojach również mogą wywoływać wzdęcia. Przed rozpoczęciem diagnostyki w kierunku konkretnych jednostek chorobowych, proponowałabym poprawę jakościową diety, eliminację słodzonych słodzikami napojów i zastąpienie ich wodą. Ewentualnie proszę spróbować zmienić mleko spożywcze na wersję bezlaktozową. Pozdrawiam
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zalecana stacjonarna wizyta lekarska.
Pokaż więcej pytań więcej
CHCESZ ZADAĆ PYTANIE?
Musisz napisać jeszcze: 50 znaków.
Dziękujemy
Twoje pytanie zostało wysłane. Nasi specjaliści udzielają odpowiedzi zwykle do kilkunastu godzin od zadanego pytania. Wszystkie odpowiedzi zostaną wysłane na adres e‑mail, który podałeś w formularzu.
lub Umów się na konsultację

Serwis HaloDoctor ma charakter wyłącznie informacyjny i edukacyjny i w żadnym wypadku nie zastępuje konsultacji medycznej. W celu dokładnej diagnozy zalecany jest kontakt z lekarzem. Jeśli jesteś chory, potrzebujesz konsultacji lekarskiej, e‑Recepty lub zwolnienia lekarskiego umów wizytę teraz. Nasi lekarze są do Twojej dyspozycji 24 godziny na dobę!

Lekarz online czeka na Ciebie
Umów wizytę
e-Recepta Przeziębienie e-Recepta Znajdź lek L4 L4 Umów wizytę