Abatixent to lek przeciwzakrzepowy, który zawiera substancję czynną apiksaban. Dzięki swoim właściwościom, pomaga zapobiegać powstawaniu zakrzepów krwi poprzez blokowanie czynnika Xa, który jest kluczowym elementem krzepnięcia. Lek ten jest stosowany u dorosłych pacjentów w różnych przypadkach. Po operacji alloplastyki stawu biodrowego lub kolanowego, ryzyko powstawania zakrzepów krwi w żyłach kończyn dolnych wzrasta. Dlatego Abatixent jest stosowany w celu zapobiegania temu zjawisku. Zakrzepy krwi mogą prowadzić do obrzęku nóg, który może być bolesny lub bezbolesny. W skrajnych przypadkach, zakrzep krwi może przemieścić się z kończyny dolnej do płuc, co może prowadzić do zatorowości płucnej, stanu, który zagraża życiu i wymaga natychmiastowej interwencji lekarza. Abatixent jest również stosowany w zapobieganiu powstawania zakrzepów krwi w sercu u pacjentów z nieregularnym rytmem serca (migotaniem przedsionków) i co najmniej jednym dodatkowym czynnikiem ryzyka. Zakrzepy krwi mogą odrywać się i przemieszczać do mózgu, co prowadzi do udaru mózgu lub do innych narządów, utrudniając dopływ krwi do tych narządów (co określa się także jako zatorowość systemową). Udar mózgu jest stanem, który zagraża życiu i wymaga natychmiastowej pomocy medycznej. Abatixent jest również skuteczny w leczeniu zakrzepów krwi w żyłach kończyn dolnych (zakrzepica żył głębokich) oraz w naczyniach krwionośnych płuc (zatorowość płucna). Lek ten jest również stosowany w celu zapobiegania ponownemu powstawaniu zakrzepów krwi w naczyniach krwionośnych kończyn dolnych i (lub) płuc. Dzięki swoim właściwościom, Abatixent jest skutecznym lekiem przeciwzakrzepowym, który pomaga pacjentom w różnych przypadkach.
Zapobieganie epizodom żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ŻChZZ) u dorosłych pacjentów po przebytej planowej aloplastyce stawu biodrowego lub kolanowego.
Zapobieganie udarom mózgu i zatorowości systemowej u dorosłych pacjentów z niezastawkowym migotaniem przedsionków (ang. Non-Valvular Atrial Fibrillation, NVAF) z co najmniej jednym czynnikiem ryzyka, takim jak przebyty udar mózgu lub przemijający napad niedokrwienny (ang. transient ischaemic attack, TIA); wiek ≥75 lat; nadciśnienie tętnicze; cukrzyca; objawowa niewydolność serca (klasa wg NYHA ≥II).
Leczenie zakrzepicy żył głębokich (ZŻG) i zatorowości płucnej (ZP) oraz profilaktyka nawrotowej ZŻG i ZP u dorosłych.