Fingolimod Adamed

Fingolimod to substancja czynna, która znajduje się w leku Fingolimod Adamed. Preparat ten jest stosowany w leczeniu rzutowo-remisyjnej postaci stwardnienia rozsianego (SM), zarówno u dorosłych, jak i dzieci powyżej 10 roku życia. Lek ten jest szczególnie polecany dla pacjentów, którzy nie reagują na inne formy leczenia SM lub dla tych, u których choroba postępuje bardzo szybko. Stwardnienie rozsiane to choroba ośrodkowego układu nerwowego, która charakteryzuje się przewlekłym procesem zapalnym. W wyniku tego procesu dochodzi do niszczenia osłonki nerwów, co uniemożliwia im prawidłowe funkcjonowanie. W przypadku postaci rzutowo-remisyjnej SM, pacjenci doświadczają powtarzających się nawrotów objawów, takich jak zaburzenia chodzenia, drętwienie, zaburzenia widzenia lub równowagi. Lek Fingolimod Adamed działa na organizm pacjenta, chroniąc ośrodkowy układ nerwowy przed atakiem układu immunologicznego. Dzięki temu, że ogranicza zdolność niektórych krwinek białych do swobodnego przemieszczania się po organizmie, lek powstrzymuje je przed przenikaniem do mózgu i rdzenia kręgowego. W ten sposób ogranicza uszkodzenie nerwów powodujące SM. Lek Fingolimod Adamed także osłabia niektóre reakcje immunologiczne organizmu. Warto jednak pamiętać, że lek ten nie powoduje wyleczenia z SM, ale pomaga zmniejszyć liczbę rzutów i spowalnia postęp niepełnosprawności spowodowanej przez chorobę.

Produkt leczniczy Fingolimod Adamed jest wskazany jako lek modyfikujący przebieg choroby w monoterapii wysoce aktywnej postaci rzutowo-remisyjnej stwardnienia rozsianego w następujących grupach pacjentów dorosłych oraz dzieci i młodzieży w wieku 10 lat i starszych:

• Pacjenci z wysoce aktywną chorobą pomimo pełnego i właściwego cyklu leczenia co najmniej jednym produktem leczniczym modyfikującym jej przebieg.

lub

• Pacjenci z szybko rozwijającą się, ciężką, rzutowo-remisyjną postacią stwardnienia rozsianego, definiowaną jako 2 lub więcej rzutów powodujących niepełnosprawność w ciągu jednego roku oraz 1 lub więcej zmian ulegających wzmocnieniu po podaniu gadolinu w obrazach MRI mózgu lub znaczące zwiększenie liczby zmian T2-zależnych w porównaniu z wcześniejszym, ostatnio wykonywanym badaniem MRI.