Efigalo

Lek Efigalo to specyfik, który zawiera substancję czynną fingolimod i jest stosowany w leczeniu ustępująco-nawracającej postaci stwardnienia rozsianego (SM). Lek ten jest przeznaczony dla dorosłych oraz dzieci i młodzieży powyżej 10 roku życia, zwłaszcza dla pacjentów, którzy nie reagują na inne formy leczenia SM lub mają szybko postępującą, ciężką postać choroby. Należy jednak pamiętać, że lek Efigalo nie powoduje wyleczenia z SM, ale pomaga zmniejszyć liczbę rzutów i spowalnia postęp niesprawności spowodowanej przez chorobę. Stwardnienie rozsiane (SM) to przewlekła choroba ośrodkowego układu nerwowego, która charakteryzuje się niszczeniem osłonki nerwów (mieliny) w mózgu i rdzeniu kręgowym. Proces zapalny powoduje powtarzające się rzuty objawów, takich jak zaburzenia chodu, drętwienie, zaburzenia widzenia lub równowagi. Lek Efigalo działa na organizm pacjenta, chroniąc OUN przed atakiem układu immunologicznego i ograniczając uszkodzenie nerwów powodujące SM. Lek ten osłabia także niektóre reakcje immunologiczne organizmu. Warto pamiętać, że lek Efigalo nie jest w stanie wyleczyć SM, ale może pomóc w kontrolowaniu choroby i poprawie jakości życia pacjentów. Dlatego też, przed rozpoczęciem leczenia, zawsze należy skonsultować się z lekarzem i przestrzegać zaleceń dotyczących dawkowania i stosowania leku.

Produkt leczniczy Efigalo jest wskazany do stosowania w monoterapii do modyfikacji przebiegu choroby w ustępująco-nawracającej postaci stwardnienia rozsianego o dużej aktywności w następujących grupach pacjentów dorosłych oraz dzieci i młodzieży w wieku 10 lat i starszych:

• Pacjenci z wysoką aktywnością choroby pomimo pełnego i właściwego cyklu leczenia co najmniej jednym produktem leczniczym modyfikującym jej przebieg

lub

• Pacjenci z szybko rozwijającą się, ciężką, ustępująco-nawracającą postacią stwardnienia rozsianego, definiowaną jako 2 lub więcej rzutów powodujących niesprawność w ciągu jednego roku oraz 1 lub więcej zmian ulegających wzmocnieniu po podaniu gadolinu w obrazach MRI mózgu lub znaczące zwiększenie liczby zmian w obrazowaniu T2-zależnych w porównaniu z wcześniejszym, ostatnio wykonywanym badaniem MRI.