Dane wskazują, iż na cukrzycę w Polsce cierpi około 6% populacji. Do jej rozwoju niewątpliwie przyczynia się siedzący styl życia, który w dzisiejszych czasach jest dość powszechny, a prowadzi on do otyłości. Problemy dotykające wielu ludzi przysparzają dużo stresu, a oba te czynniki znacząco przyspieszają rozwój cukrzycy typu 2. W przebiegu tej choroby występuje znacznie podwyższony poziom glukozy we krwi wymagający obserwacji, a najczęściej wdrożenia środków farmakologicznych, tj. insulina.
Pod nazwą “cukrzyca” kryje się grupa chorób metabolicznych, w których występuje przewlekła hiperglikemia (podwyższony poziom glukozy we krwi), co wynika z zaburzeń wydzielania czy też odpowiedzi tkanek na insulinę. Na skutek niemożności efektywnego przechodzenia glukozy do tkanek, dochodzi do podwyższenia jej stężenia we krwi i innych płynach ustrojowych.
Przewlekła hiperglikemia może mieć różne podłoże, stąd wyróżniamy 4 typy cukrzycy:
Pierwsze objawy tego typu cukrzycy pojawiają się zwykle między 10., a 14. rokiem życia. Schorzenie to stanowi 1/10 wszystkich znanych rodzajów cukrzycy, a chorują głównie dzieci i osoby młode, poniżej 30. roku życia.
Za przyczynę cukrzycy typu 1 uznaje się zniszczenie komórek beta trzustki w wyniku procesu autoimmunologicznego (produkowane są tzw. przeciwciała przeciwwyspowe) lub też ta choroba u niektórych nie ma określonego podłoża. W efekcie dochodzi do bezwzględnego braku insuliny.
Choroba ta może mieć nagły początek w postaci kwasicy bądź śpiączki ketonowej (zwykle u dzieci), a jej przebieg charakteryzuje się chwiejnym charakterem. Niestety, symptomy ujawniają się dopiero wtedy, gdy zniszczeniu ulegnie aż 90% komórek produkujących insulinę.
Główne objawy raczej nie różnią się znacznie w zależności od typu i są to:
Niestety nie ma skutecznych sposobów zapobiegania cukrzycy typu 1, ale w jej przebiegu niezwykle istotna jest kontrola stężenia glukozy we krwi, a także utrzymywanie glikemii na właściwym, stałym poziomie. Jako że organizm w wyniku postępującego procesu chorobowego nie jest w stanie produkować insuliny, należy ją regularnie podawać. Nie istnieje póki co konkretny lek pozwalający wyleczyć to schorzenie, ale sumienna insulinoterapia pozwala na utrzymanie glikemii na stałym poziomie. Najlepiej sprawdza się podawanie insuliny przez cały dzień, przy pomocy stałego wlewu podskórnego, czyli tzw. pompy insulinowej.
Nie bez znaczenia pozostaje oczywiście dieta. Polega ona głównie na dość restrykcyjnym kontrolowaniu ilości i kaloryczności spożywanych produktów. Najlepiej skorzystać z cennych porad dietetyka lub diabetyka, ponieważ zwykle jadłospis ten powinien być dobierany indywidualnie, według potrzeb danego pacjenta.
Na wizytę z dietetykiem/dietetyczką możesz umówić się online, bez wychodzenia z domu. Specjaliści po zebraniu dokładnego wywiadu i przeanalizowaniu wyników badań starannie dobiorą dietę do Twojego schorzenia i stylu życia.
Ten rodzaj cukrzycy to aż 95% przypadków choroby, a szacunki wskazują, że połowa chorych cierpiących na cukrzycę typu 2 nie jest zdiagnozowana.
Rozróżnia się dwie podstawowe przyczyny występowania tej formy cukrzycy: upośledzenie wydzielania insuliny, na którą wpływają czynniki genetyczne oraz insulinooporność, do której przyczyniać mogą się czynniki genetyczne, a także otyłość, zwłaszcza brzuszna.
Ponadto, czynnikami predysponującymi do jej wystąpienia są:
Niestety, około połowa przypadków cukrzycy typu 2 charakteryzuje się przebiegiem bezobjawowym, ale istnieją dość charakterystyczne symptomy, które warto obserwować.
Są nimi:
Cukrzycy typu 2 w odróżnieniu do typu 1 w wielu przypadkach można zapobiec poprzez regularną aktywność fizyczną, zbilansowaną dietę (m.in. unikanie produktów o wysokim indeksie glikemicznym), stronienie od picia alkoholu czy palenia papierosów. Do metod zapobiegawczych należy oczywiście również regularne wykonywanie badań, tj. glikemia na czczo u osób należących do grup zwiększonego ryzyka (nadwaga, otyłość, cukrzyca u rodziców lub rodzeństwa, niska aktywność fizyczna, nadciśnienie tętnicze, miażdżyca, itd.). Badanie to u osób obciążonych tymi dolegliwościami należy wykonywać co roku, a co 3 lata u wszystkich w wieku >45 lat.
W terapii cukrzycy ty[u 2 oprócz insuliny wprowadza się często także metforminę, co pozwala na zmniejszenie insulinooporności. Jeżeli poziom cukru we krwi mimo jej przyjmowania wciąż rośnie, lekarz prawdopodobnie wprowadzi do terapii insulinę.
Cukrzyca typu 2 niesie za sobą szereg bardzo groźnych dla zdrowia powikłań, gdzie najlepiej poznanymi są:
Serwis HaloDoctor ma charakter wyłącznie informacyjny i edukacyjny i w żadnym wypadku nie zastępuje konsultacji medycznej. W celu dokładnej diagnozy zalecany jest kontakt z lekarzem. Jeśli jesteś chory, potrzebujesz konsultacji lekarskiej, e‑Recepty lub zwolnienia lekarskiego umów wizytę teraz. Nasi lekarze są do Twojej dyspozycji 24 godziny na dobę!