Czy jest dla mnie jeszcze jakaś nadzieja? Czy oprócz zdrowej diety i codzienny spacerów mam dodać coś jeszcze?
Około 10 lat temu wykryto u mnie insulinooporność. Byłam wtedy na tyle młoda, że lekarz nie chciał przepisać mi żadnych leków. Dopiero 4 lata temu zaczęłam przyjmować lek na cukrzycę typu 2. Dodatkowo zdiagnozowany wtedy u mnie zespół policystycznych jajników (miesiączka co 6 miesięcy, przyjmowane hormony nic nie dały, więc będąc w maju u lekarza, usłyszałam, że mogę jedynie brać tabletki antykoncepcyjne lub zostawić jak jest). Przez te 4 lata lek biorę 3 razy dziennie i się zaczęło. Ciągle mam problemy jelitowe i nadkwasotę. Cały czas śpię po posiłkach, choć biorę lek. Dodatkowo nie jestem w stanie schudnąć, choć odżywiam się tak jak cukrzyk (mój tata nim jest, więc dieta w domu od zawsze jest przystosowana do potrzeb osoby z cukrzycą). Jedyny moment, gdy udało mi się schudnąć to gdy nic nie jadłam albo wymiotowałam jedzenie, jednak bardzo ucierpiało na tym moje zdrowie psychiczne. Na kontrolnych wizytach u diabetologa, do którego uczęszczałam przez te 4 lata, słyszałam tylko, że to moja wina, że nie jestem w stanie schudnąć. Byłam dwa dni temu u innego diabetologa, jednak niespecjalnie się tym przejął i po prostu zwiększył mi dawkę leku (pokazałam wszystkie aktualne wyniki tj. krzywą cukrową i insulinową, które nie wyszły najlepiej). Dodał, że potrzebuje diety i ruchu. I na tym skończyła się cała wizyta.
Rozumiem Pani zaniepokojenie i trudności, z jakimi się Pani boryka. Insulinooporność i zespół policystycznych jajników (PCOS) to schorzenia, które wymagają kompleksowego podejścia, zarówno pod względem dietetycznym, jak i farmakologicznym. Podejście, które Pani dotychczas stosowała – zdrowa dieta i regularna aktywność fizyczna – to bardzo ważne elementy w zarządzaniu tymi schorzeniami. Niemniej jednak, biorąc pod uwagę Pani sytuację, warto rozważyć bardziej zindywidualizowane podejście terapeutyczne.
Nowoczesna farmakoterapia otyłości i insulinooporności oferuje szereg opcji leczenia, które mogą być bardziej skuteczne w przypadku, gdy tradycyjne metody nie przynoszą oczekiwanych rezultatów. Leki te często działają poprzez poprawę wrażliwości na insulinę oraz regulację apetytu i metabolizmu. Również w przypadku PCOS istnieją specyficzne terapie, które mogą regulować cykl menstruacyjny i łagodzić objawy.
Warto rozważyć konsultację z ginekologiem, który specjalizuje się w leczeniu PCOS i insulinooporności. Profesjonalista ten może zasugerować optymalną strategię leczenia, uwzględniającą Pani indywidualną sytuację, oraz zaproponować nowoczesne metody leczenia. Leczenie PCOS i zaburzeń metabolicznych powinno być traktowane jako jedność, ponieważ obie te kwestie wzajemnie na siebie wpływają.
Proszę pamiętać, że utrata masy ciała i leczenie PCOS to proces, który wymaga czasu i cierpliwości. Niezmiernie ważne jest, aby nie obwiniać się za trudności w osiągnięciu celów terapeutycznych. Proszę pamiętać, aby dbać o wsparcie emocjonalne i ewentualnie skonsultować się z psychologiem, zwłaszcza że wspomniała Pani o wcześniejszych problemach związanych z odżywianiem i stanem psychicznym.
Proszę również rozważyć regularne pobieranie wymazów oraz konsultacje z dietetykiem, aby dopasować dietę do Pani aktualnego stanu zdrowia i potrzeb metabolicznych. Indywidualne podejście w leczeniu oraz wsparcie specjalistów mogą znacząco poprawić jakość Pani życia i pomóc w osiągnięciu lepszych wyników terapeutycznych.
Podobne Pytania
Przedwczesna owulacja. To sygnał ostrzegawczy dla kobiety
Cukier: jak ograniczyć spożycie? Jakie zamienniki wybierać?
Hemoglobina glikowana (HbA1C) i jej rola w diagnozowaniu i leczeniu cukrzycy typu 2
