1. Artykuły
  2. Nudzi mi się! To wspaniale - odpowiada psycholog

Nudzi mi się! To wspaniale - odpowiada psycholog

Tej frazy rodzice boją się najbardziej - nudzi mi się! I zaczyna się wymyślanie setek sposobów i rozwiązań, by nudę przepędzić, kryzysowo radzimy sobie telefonem albo telewizją, skrajnie - wybucha awantura. A szkoda! Bo samo zjawisko dziecięcej nudy choć niekomfortowe, z perspektywy psychologicznej jest ogromnie istotne. O tym, jakie korzyści z niej płyną  i jak na nią reagować, opowiada psychoterapeutka, psycholog dziecięca Karolina Jezionek, wspópracująca z Ogólnopolskim Centrum Terapii i Rozwoju Osobistego ENSO.

Nudzi mi się! To wspaniale - odpowiada psycholog Nudzi mi się! To wspaniale - odpowiada psycholog
Spis treści
Kiedy dziecko zaczyna się świadomie nudzić? Psycholog: nuda jest zjawiskiem pożądanym Nuda. Przynosi korzyści społeczne Rodzicu nie bój się nudy Jak reagować na dziecięcą nudę

Kiedy dziecko zaczyna się świadomie nudzić?

 

Dla zabicia nudy swoich pociech, rodzice są w stanie zrobić naprawdę wiele: pójść na kompromisy, które na stałe zmienią ich wychowawcze poglądy, wydać niemałe pieniądze, wymyślić setki rozwiązań, które i tak nie zadowolą dziecka. Kiedy przychodzi zatem moment, w którym dziecko świadomie zaczyna odczuwać nudę?

 

Dzieje się tak prawdopodobnie wraz z rozwojem świadomości siebie, swojego ciała i otoczenia - a tego momentu nie jesteśmy w stanie dokładnie zbadać. Uważa się, że świadomość, wynikająca z właściwości neuronów, rozwija się już w okresie płodowym. Tym samym doświadczenie nudy, czyli pewnej jednostajności, braku stymulacji ze strony własnego ciała, ale i otoczenia, pojawia się już tak wcześnie - wyjaśnia psycholożka Karolina Jezionek.

 

Tak tłumaczy mechanizm nudy:

 

Są to tak naprawdę dwa stany: z jednej strony bardzo chce się coś zrobić, ale nic z tego, co ma się do wyboru, nie wydaje się wystarczająco atrakcyjne. Z drugiej strony nudzący się mózg jest nieproduktywny i aż pali się do tego, żeby się dostymulować.

 

I jak dodaje tu właśnie kryje się ogromny potencjał nudy:

 

Nuda jest więc tym stanem nieprzyjemnym, dyskomfortowym i dzięki temu takim ważnym: może stać się bodźcem do poszukiwania bodźca stymulującego.

arrow Drgawki gorączkowe u dziecka. Co robić? Zachować spokój
arrow Potówki. Jak pielęgnować skórę niemowląt? Ważne wskazówki
arrow Choroba lokomocyjna u dorosłych i dzieci. Co robić, aby podróż nie była udręką
arrow Dysplazja stawu biodrowego u dziecka. Co zaleca fizjoterapeuta?
arrow Mózg dziecka. Jak rodzice mogą zadbać o jego rozwój?
arrow Przepuklina pępkowa. Przyczyny, leczenie, profilaktyka

Psycholog: nuda jest zjawiskiem pożądanym

 

Czy nuda jest naprawdę negatywnym zjawiskiem? A może wynikają z niej jakieś korzyści? Jeśli tak to jakie? Z pewnością odpowiedź na te pytania uspokoi nerwy skołowanych rodziców.

 

Często słyszę od rodziców takie powiedzenie „inteligentne dziecko się nie nudzi”. Pytają, czy skoro ich dziecko się nudzi, to znaczy, że jest mało inteligentne. Nuda jest stanem bardzo pożądanym, kiedy dziecko wreszcie ma okazję obudzić swoją kreatywność - odpowiada ekspertka

 

Nuda może być zapowiedzią nowej przygody, w której istotną rolę odegrają: ciekawość, kreatywność i samodzielność.

 

Nuda jest nieprzyjemnym stanem, to prawda, w którym tak łatwo o dystraktory, szczególnie te wszystkie propozycje bardzo krótkometrażowe. Mózg absolutnie nie lubi pustki i ważne jest to, czym ją wypełni. Jest to stan, w którym dziecko może się zastanowić, co jest w danym momencie dla niego ważne, pasjonujące. Nudę należy po prostu wytrzymać, traktować jako moment swoistego oczyszczenia przestrzeni przed nowym wspaniałym zadaniem.

 

Nuda. Przynosi korzyści społeczne

 

Niekwestionowaną zaletą nudy jest możliwość rozwoju sfery poznawczej i kreatywności młodego człowieka:

 

Sama nuda jest raczej stanem dyskomfortu, ale jeśli pozwolimy naszemu dziecko ją wytrzymać, to wzmacniamy jego odporność psychiczną. Jeśli jeszcze nasze dziecko potrafi wtedy „śnić na jawie”, odpłynąć myślami do stanu, w którym jego mózg tworzy opowieści - to właśnie wtedy budzi się kreatywność. Wiele książek, np. Agathy Christie albo J.K. Rowling, nigdy by nie powstało, gdyby pisarki się po prostu nie zamyśliły - tłumaczy tak to zjawisko Karolina Jezionek.

 

Stan nudy pcha człowieka, nawet bardzo młodego, do poszukiwania bodźców, aktywności - znaczenie ma to, co dziecko robi, kiedy już się „znudzi”.

 

Niektóre dzieci są bardziej predysponowane do szukania wtedy kontaktu z rówieśnikami lub rodzicami. Nuda, w pewien pośredni sposób, może więc wzmacniać relacje społeczne - dodaje.

 

Właściwie przeżyta nuda pozwala również zbadać i określić własne możliwości:

 

Jest to też ważny stan pomagający poznać samego siebie, budować samoświadomość w dziecku. Jeżeli jest przerywany - można pozbawić młodego człowieka możliwości zdobycia bezcennej wiedzy o samym sobie, swoich talentach i pasjach - przestrzega ekspertka.

 

Rodzicu nie bój się nudy

 

Pytamy naszą rozmówczynię czy to ważne, żeby mówić o nudzie i edukować rodziców. Okazuje się, że niezwykle, bo stosunek do nudy naszych dzieci, może być wynikiem własnych doświadczeń i utrwalonych schematów:

 

Zazwyczaj pytam rodziców, jak oni mogli się nudzić, kiedy byli dziećmi. W rodzicach często niepokój wzbudza takie zachowanie dziecka, na które kiedyś im samym nie pozwalano albo było traktowane jako nieprawidłowe. Jeżeli rodzice mają jakieś przekonania o nudzie, jak na przykład to wspomniane wcześniej, boją się o inteligencję swoich pociech. Martwią się też, czy dziecko nie traci wtedy czasu - odpowiada psycholożka.

 

Rodzice boją się również, że w wyniku nudy, dzieci mogą zrobić sobie krzywdę albo popaść w poważne tarapaty. Dlatego hamują zapędy pociech bądź służą setkami rozwiązań. A to z kolei wychowawczo nie jest pożądane:

 

Niektóre dzieci poszukują w stanie nudy ekstremalnie silnych bodźców, wręcz zachowują się w sposób ryzykowny. Czasami, ze szczerej chęci ochrony dziecka, rodzice sadzają je wtedy przed ekranem telefonu, komputera, telewizora. Tak naprawdę po pierwsze dziecko traci wtedy możliwość uczenia się wytrzymywania dyskomfortu, po drugie obudzenia w sobie kreatywnej chęci do zmiany, po trzecie ogranicza repertuar zachowań w czasie nudy do jednego, bardzo biernego - wyjaśnia Karolina Jezionek.

 

Jak reagować na dziecięcą nudę

 

I tu zaskoczymy wielu rodziców i opiekunów:

 

Można powiedzieć: „to wspaniale, ale ci zazdroszczę, bo to znaczy, że za chwilę wpadniesz na jakiś nowy pomysł!” Tylko proszę wtedy dziecku nie podpowiadać, co tym pomysłem, według państwa, mogłoby być - radzi psycholożka związana z Ogólnopolskim Centrum Terapii i Rozwoju Osobistego ENSO.

 

Kluczowe okazują się być pytania, a nie rozwiązania:

 

Można też zadawać pytania stymulujące kreatywność, czyli np. „i co możesz z tym zrobić?” „jak rozwiążesz tę sytuację?” i dać dziecku przestrzeń na znalezienie odpowiedzi. Rodzic musi sam wytrzymać dyskomfort związany z tym, że nie powinien wtedy „ratować” swojego dziecka i podsuwać młodemu człowiekowi własnego rozwiązania - precyzuje Karolina Jezionek.

 

Na zakończenie nasza ekspertka ma również radę dla wszystkich dorosłych, z której warto skorzystać, bez względu na to, jak trudna wydaje się jej realizacja:

 

Właściwie to proponuję rodzicom również czasem się ponudzić i zobaczyć, dokąd ich to zaprowadzi.

Karolina Jezionek psycholog, psychoterapeuta, psycholog dziecięcy artykuły 1 artykuł więcej informacji Umów wizytę więcej informacji

Jest psychologiem z wieloletnim doświadczeniem w pracy z małymi dziećmi, młodzieżą oraz ich rodzicami. Na co dzień pracuje w Szpitalu Morskim im. PCK w Gdyni Redłowie, w Gdyńskim Centrum Onkologii i na Oddziale Pediatrycznym. Współpracuje z rodzicami dzieci, u których zdiagnozowano zaburzenia rozwojowe lub inne i którzy potrzebują wsparcia na wszystkich etapach wychowania swoich dzieci. Pomaga również nastolatkom, którzy szukają rozwiązań swoich problemów, w tym poprawy nastroju, problemów z odżywianiem, lękiem, chcą pracować nad natrętnymi i uporczywymi myślami, w tym suicydalnymi. Jako członkini Mensa Polska konsultuje także dzieci wybitnie zdolne. Udziela wsparcia osobom chorującym onkologicznie i ich bliskim przed, w trakcie i po leczeniu.
W swojej pracy korzysta z podejścia systemowego, co oznacza, że oprócz terapii indywidualnej prowadzi też terapię systemu – par, par rodzic-dziecko i rodzin. Pracuje w nurcie Podejścia Skoncentrowanego na Rozwiązaniach, które jest psychoterapią krótkoterminową nastawioną na szukanie rozwiązania sytuacji. 
Ukończyła pięcioletnie studia magisterskie z Psychologii, specjalność Neurobiopsychologia, na Uniwersytecie Gdańskim. Następnie uzyskała dyplom studiów podyplomowych z Psychologii Klinicznej na Gdańskim Uniwersytecie Medycznym oraz Stosowanej Analizy Zachowania na Uniwersytecie Gdańskim.

 

Szybka konsultacja:
Tabletka "dzień po" e-Recepta L4 Online
Najnowsze pytania pacjentów
Czy istnieje sposób, w jaki można mnie pocieszyć? A może mam rację?
Raz mam dobre myśli, a co do psychoterapii, która mnie czeka w nadchodzącym roku, że to będzie wreszcie to, co mnie uratuje i to, czego naprawdę potrzebuję, a raz złe, że to ciężka praca, której ja nie podołam. Obecnie przeważają te złe... Mam zamiar obgadać mój brak wiary w...
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zalecana konsultacja psychiatryczna.
Karolina Raczyńska
lekarz
Umów wizytę
Warto udać się dodatkowo do psychiatry, możliwe że wymaga Pan/Pani wsparcia farmakoterapią lub jej modyfikacji.
Iść do pracy (na co naciska psycholożka), czy poczekać na psychoterapię u psychoterapeutki (która rozpocznie się najprawdopodobniej w marcu) z takimi odważnymi krokami?
Ja czuję, że nie dałabym rady w pracy, przeraża mnie myśl o jej zaczęciu, nawet najłatwiejsza praca pod słońcem byłaby dla mnie ciężka. Psycholożka twierdzi, że zasiedziałam się w domu i pora wprowadzić do swojego życia zatrudnienie, by nadać jakiś sens swoim dniom. Ja chciałabym iść do pracy tak...
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zalecana konsultacja psychiatryczna celem wdrożenia odpowiedniego leczenia.
Czy mogę mieć rozdwojenie jaźni?
Zacząłem to bardziej u siebie zauważać od początku 2020 roku i zniknęło to na ponad 2 lata, ale 2 miesiące temu poczułem, że on zaczął wracać, a tydzień temu jego powrót się potwierdził, więc postanowiłem o tym napisać. Gdy jestem sobą, czuje pustkę i strach, ale gdy ON przejmuje nade mną...
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zalecana konsultacja psychiatryczna.
Czy mój obecny psychiatra dobrze robi?
Mam zamiar zmienić psychiatrę, bo obecna nie chce zmienić mi leków, mimo że nie do końca na mnie działają. Od kiedy je biorę, nie mam już zawrotów głowy, świądu, bezsenności, napięciowego bólu głowy czy suchości w ustach, problemy z oddychaniem, dyskomfort na skórze i...
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Należy stosować się do zaleceń lekarskich, a jeśli nie ma do niego zaufania - należy zmienić specjalistę.
To uczucie przebodźcowania — jakiego zaburzenia może być objawem?
Miewam takie uczucie, że wszystko wokół jest zbyt wyraźne dla zmysłu wzroku, przez co trudno się skupić (to uczucie znika po jakimś czasie). Pojawia się ono wskutek wystawienia się na zbyt dużą ilość bodźców (np. po spacerze, po graniu w grę, po prysznicu), ale nie jest to...
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Konsultacja z psychiatrą prowadzącym.
Sebastian Łaźniak
lekarz
Umów wizytę
Należy skonsultować się z psychiatrą.
Czy powinienem już teraz udać się do specjalisty, czy poczekać?
Od około 3 dni podczas zasypiania Odczuwam delikatne szarpnięcia głównie ramion. 
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zalecana konsultacja neurologiczna.
Czy jest na to jakikolwiek sposób?
Razem z moim partnerem zmagamy się z problemem tj. brak bliskości. Mój partner 2 miesiące spędził w szpitalu psychiatrycznym. Cały czas przyjmuję leki. Na początku lipca kiedy wyszedł ze szpitala, zaczął się nasz problem. Jego libido jest naprawdę niskie. Praktycznie nic go nie podnieca....
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zalecana konsultacja z psychiatrą prowadzącym.
Łukasz Blukacz
ginekolog - położnik
Umów wizytę
Niektóre leki mogą mieć silny wpływ na libido, a tym samym przekładać się na intymny aspekt Państwa związku. W pierwszej kolejności należy ten problem zgłosić lekarzowi prowadzącemu leczenie Pani partnera i rozważyć zastosowanie innych leków. Nie zawsze taka możliwość jest jednak dostępna.
Bartosz Rybienik
psycholog, psycholog dziecięcy
Umów wizytę
Może wcale nie chodzić o Panią, lecz o działanie leków powodujących taki skutek.
Czy zmiany pogody mają wpływ na mój lęk i samopoczucie?
Mam nerwice natręctw. Zauważyłem, że gdy zmieni się pogoda (np. deszcz, burza, zachmurzenie), to czuję się senny, głowa mnie boli albo mi się kręci w głowie, widzę plamki przed oczami, czuję się bardziej nerwowy i rozkojarzony. Gdy mówią, że ma być parno, to czuję się na dodatek, jakbym...
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zalecana konsultacja z psychiatrą prowadzącym
Czy autyzm jest dziedziczny? 
Chciałam się zapytać, czy jak osoba ma siostrę lub brata w rodzinie, który/a choruje na autyzm, to jakby ta osoba założyła swoją rodzinę, to też dziecko może mieć to samo? 
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Proszę w tej sprawie skonsultować się z psychiatrą prowadzącym siostry/brata. Wyjaśni wszelkie wątpliwości.
Bartosz Rybienik
psycholog, psycholog dziecięcy
Umów wizytę
Nie da się na to pytanie odpowiedzieć jednoznacznie twierdząco. W diagnozie autyzmu bierze się pod uwagę obciążenia rodzinne/pokoleniowe, ale nie znaczy to, że dziecko na pewno będzie dziedziczyło cechy autyzmu.
Zmiana w zachowaniu męża - jak mu pomóc?
Mam problem z mężem. Jest strasznie nerwowy, bardzo szybko się irytuje i wpada w szał. Z reguły o błahostki. Często przeklina, wyzywa. Mamy dziecko 2-letnie i mam wrażenie, że ta agresja nasila się, odkąd wróciłam do pracy (rok temu). Wcześniej ta nerwowość nie była zauważalna. Zawsze miał...
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zalecana konsultacja psychiatryczna.
Jak mogę sobie poradzić z moim długoletnim problemem?
Bardzo proszę o pomoc, gdzie szukać przyczyny, diagnozy. Jestem 30-letnia kobieta, w przeszłości chorowałam na anoreksje (2013r) od tej pory żywienie nadal nie jest normalne, choć waga jest w normie. W pierwszej fali covida miałam koło anorektyczne — ćwiczenia, znikome jedzenie,...
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zalecana konsultacja psychiatryczna.
Złe samopoczucie, które nie mija.
Od kilku dni czuję się, jakbym był ciągle zestresowany. Objawia się to uczuciem "tremy", odczuwalnym biciem serca, odbijaniem się samym powietrzem, do tego dochodzi złe samopoczucie — lekkie zawroty głowy oraz nudności. Dzień przed tym jak to się zaczęło, doświadczyłem...
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Proszę wykonać badania i zgłosić się na stacjonarną wizytę lekarską.
Czy można zdiagnozować zaburzenie Aspergera u dorosłego?
Jestem dorosłą osobą. Podejrzewam u siebie zaburzenie Aspergera. Czy udając się do lekarza psychiatry, otrzymam diagnozę? Czy może to zostać w jakikolwiek sposób udokumentowane?
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zalecana stacjonarna wizyta psychiatryczna, podczas której specjalista wyjaśni wszystkie wątpliwości i ewentualnie postawi rozpoznanie.
Marlena Kałużna
lekarz, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Wskazana wizyta stacjonarna u specjalisty psychiatry.
Potrzeba kształcenia specjalnego ze względu na niepełnosprawność intelektualną w stopniu lekkim i niedostosowanie społeczne.
Mam 20 lat, jestem wychowankiem MOW. Natrafiłem ostatnio w dokumentach na orzeczenie Poradni Psychologiczno-pedagogicznej z 2020 roku gdy miałem 17,5 roku o potrzebie kształcenia specjalnego ze względu na niepełnosprawność intelektualną w stopniu lekkim i niedostosowanie społeczne. Było to dla...
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zalecana konsultacja psychiatryczna
Czy cieszenie się życiem to domena tylko dzieci?
Jako dziecko naprawdę wszystko mnie radowało, a teraz zmagam się z depresją i mam ogromne problemy z odczuwaniem radości. Czy jest szansa, że ta moja dziecięca radość do mnie wróci, gdy pokonam depresję? Spotykam się z wieloma opiniami, które mówią, że tylko dzieci się tak...
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Konsultacja z psychiatra prowadzącym
Anna Wilczyńska
psycholog
Umów wizytę
Poziom odczuwania zarówno radości jak i innych emocji jest subiektywny. Może różnić się natężeniem/sposobem wyrażania w zależności od całego spektrum indywidualnych czynników: od okresu życia, rodzaju wyzwań, ogólnego zadowolenia z życia… Faktem jest, że zarówno dzieci jak i dorośli mają zdolność do przeżywania uczuć radości i pokrewnych - trudność w odczuwaniu tej jak i innych emocji warto skonsultować z psychologiem, psychoterapeutą lub/i z psychiatrą.
Pokaż więcej pytań więcej
CHCESZ ZADAĆ PYTANIE?
Musisz napisać jeszcze: 50 znaków.
Dziękujemy
Twoje pytanie zostało wysłane. Nasi specjaliści udzielają odpowiedzi zwykle do kilkunastu godzin od zadanego pytania. Wszystkie odpowiedzi zostaną wysłane na adres e‑mail, który podałeś w formularzu.
lub Umów się na konsultację

Serwis HaloDoctor ma charakter wyłącznie informacyjny i edukacyjny i w żadnym wypadku nie zastępuje konsultacji medycznej. W celu dokładnej diagnozy zalecany jest kontakt z lekarzem. Jeśli jesteś chory, potrzebujesz konsultacji lekarskiej, e‑Recepty lub zwolnienia lekarskiego umów wizytę teraz. Nasi lekarze są do Twojej dyspozycji 24 godziny na dobę!

Lekarz online czeka na Ciebie
e-Recepta e‑Recepta L4 L4 Tabletka po Przeziębienie