1. Artykuły
  2. Nudzi mi się! To wspaniale - odpowiada psycholog

Nudzi mi się! To wspaniale - odpowiada psycholog

Tej frazy rodzice boją się najbardziej - nudzi mi się! I zaczyna się wymyślanie setek sposobów i rozwiązań, by nudę przepędzić, kryzysowo radzimy sobie telefonem albo telewizją, skrajnie - wybucha awantura. A szkoda! Bo samo zjawisko dziecięcej nudy choć niekomfortowe, z perspektywy psychologicznej jest ogromnie istotne. O tym, jakie korzyści z niej płyną  i jak na nią reagować, opowiada psychoterapeutka, psycholog dziecięca Karolina Jezionek, wspópracująca z Ogólnopolskim Centrum Terapii i Rozwoju Osobistego ENSO.

Nudzi mi się! To wspaniale - odpowiada psycholog
Spis treści
Kiedy dziecko zaczyna się świadomie nudzić? Psycholog: nuda jest zjawiskiem pożądanym Nuda. Przynosi korzyści społeczne Rodzicu nie bój się nudy Jak reagować na dziecięcą nudę

Kiedy dziecko zaczyna się świadomie nudzić?

 

Dla zabicia nudy swoich pociech, rodzice są w stanie zrobić naprawdę wiele: pójść na kompromisy, które na stałe zmienią ich wychowawcze poglądy, wydać niemałe pieniądze, wymyślić setki rozwiązań, które i tak nie zadowolą dziecka. Kiedy przychodzi zatem moment, w którym dziecko świadomie zaczyna odczuwać nudę?

 

Dzieje się tak prawdopodobnie wraz z rozwojem świadomości siebie, swojego ciała i otoczenia - a tego momentu nie jesteśmy w stanie dokładnie zbadać. Uważa się, że świadomość, wynikająca z właściwości neuronów, rozwija się już w okresie płodowym. Tym samym doświadczenie nudy, czyli pewnej jednostajności, braku stymulacji ze strony własnego ciała, ale i otoczenia, pojawia się już tak wcześnie - wyjaśnia psycholożka Karolina Jezionek.

 

Tak tłumaczy mechanizm nudy:

 

Są to tak naprawdę dwa stany: z jednej strony bardzo chce się coś zrobić, ale nic z tego, co ma się do wyboru, nie wydaje się wystarczająco atrakcyjne. Z drugiej strony nudzący się mózg jest nieproduktywny i aż pali się do tego, żeby się dostymulować.

 

I jak dodaje tu właśnie kryje się ogromny potencjał nudy:

 

Nuda jest więc tym stanem nieprzyjemnym, dyskomfortowym i dzięki temu takim ważnym: może stać się bodźcem do poszukiwania bodźca stymulującego.

arrow Dysleksja rozwojowa. Wczesne rozpoznanie daje szanse
arrow Zęby mleczne. Kiedy pierwsza wizyta u dentysty?
arrow Kiedy do logopedy z małym dzieckiem. Sygnały alarmowe
arrow Jak rozmawiać z dzieckiem o śmierci? Psychoonkolog: nie warto tego odwlekać
arrow Dziecko nie chce jeść? Dietetyk ma proste wskazówki dla rodziców
arrow Jak rozmawiać z nastolatkiem o seksie?

Psycholog: nuda jest zjawiskiem pożądanym

 

Czy nuda jest naprawdę negatywnym zjawiskiem? A może wynikają z niej jakieś korzyści? Jeśli tak to jakie? Z pewnością odpowiedź na te pytania uspokoi nerwy skołowanych rodziców.

 

Często słyszę od rodziców takie powiedzenie „inteligentne dziecko się nie nudzi”. Pytają, czy skoro ich dziecko się nudzi, to znaczy, że jest mało inteligentne. Nuda jest stanem bardzo pożądanym, kiedy dziecko wreszcie ma okazję obudzić swoją kreatywność - odpowiada ekspertka

 

Nuda może być zapowiedzią nowej przygody, w której istotną rolę odegrają: ciekawość, kreatywność i samodzielność.

 

Nuda jest nieprzyjemnym stanem, to prawda, w którym tak łatwo o dystraktory, szczególnie te wszystkie propozycje bardzo krótkometrażowe. Mózg absolutnie nie lubi pustki i ważne jest to, czym ją wypełni. Jest to stan, w którym dziecko może się zastanowić, co jest w danym momencie dla niego ważne, pasjonujące. Nudę należy po prostu wytrzymać, traktować jako moment swoistego oczyszczenia przestrzeni przed nowym wspaniałym zadaniem.

 

Nuda. Przynosi korzyści społeczne

 

Niekwestionowaną zaletą nudy jest możliwość rozwoju sfery poznawczej i kreatywności młodego człowieka:

 

Sama nuda jest raczej stanem dyskomfortu, ale jeśli pozwolimy naszemu dziecko ją wytrzymać, to wzmacniamy jego odporność psychiczną. Jeśli jeszcze nasze dziecko potrafi wtedy „śnić na jawie”, odpłynąć myślami do stanu, w którym jego mózg tworzy opowieści - to właśnie wtedy budzi się kreatywność. Wiele książek, np. Agathy Christie albo J.K. Rowling, nigdy by nie powstało, gdyby pisarki się po prostu nie zamyśliły - tłumaczy tak to zjawisko Karolina Jezionek.

 

Stan nudy pcha człowieka, nawet bardzo młodego, do poszukiwania bodźców, aktywności - znaczenie ma to, co dziecko robi, kiedy już się „znudzi”.

 

Niektóre dzieci są bardziej predysponowane do szukania wtedy kontaktu z rówieśnikami lub rodzicami. Nuda, w pewien pośredni sposób, może więc wzmacniać relacje społeczne - dodaje.

 

Właściwie przeżyta nuda pozwala również zbadać i określić własne możliwości:

 

Jest to też ważny stan pomagający poznać samego siebie, budować samoświadomość w dziecku. Jeżeli jest przerywany - można pozbawić młodego człowieka możliwości zdobycia bezcennej wiedzy o samym sobie, swoich talentach i pasjach - przestrzega ekspertka.

 

Rodzicu nie bój się nudy

 

Pytamy naszą rozmówczynię czy to ważne, żeby mówić o nudzie i edukować rodziców. Okazuje się, że niezwykle, bo stosunek do nudy naszych dzieci, może być wynikiem własnych doświadczeń i utrwalonych schematów:

 

Zazwyczaj pytam rodziców, jak oni mogli się nudzić, kiedy byli dziećmi. W rodzicach często niepokój wzbudza takie zachowanie dziecka, na które kiedyś im samym nie pozwalano albo było traktowane jako nieprawidłowe. Jeżeli rodzice mają jakieś przekonania o nudzie, jak na przykład to wspomniane wcześniej, boją się o inteligencję swoich pociech. Martwią się też, czy dziecko nie traci wtedy czasu - odpowiada psycholożka.

 

Rodzice boją się również, że w wyniku nudy, dzieci mogą zrobić sobie krzywdę albo popaść w poważne tarapaty. Dlatego hamują zapędy pociech bądź służą setkami rozwiązań. A to z kolei wychowawczo nie jest pożądane:

 

Niektóre dzieci poszukują w stanie nudy ekstremalnie silnych bodźców, wręcz zachowują się w sposób ryzykowny. Czasami, ze szczerej chęci ochrony dziecka, rodzice sadzają je wtedy przed ekranem telefonu, komputera, telewizora. Tak naprawdę po pierwsze dziecko traci wtedy możliwość uczenia się wytrzymywania dyskomfortu, po drugie obudzenia w sobie kreatywnej chęci do zmiany, po trzecie ogranicza repertuar zachowań w czasie nudy do jednego, bardzo biernego - wyjaśnia Karolina Jezionek.

 

Jak reagować na dziecięcą nudę

 

I tu zaskoczymy wielu rodziców i opiekunów:

 

Można powiedzieć: „to wspaniale, ale ci zazdroszczę, bo to znaczy, że za chwilę wpadniesz na jakiś nowy pomysł!” Tylko proszę wtedy dziecku nie podpowiadać, co tym pomysłem, według państwa, mogłoby być - radzi psycholożka związana z Ogólnopolskim Centrum Terapii i Rozwoju Osobistego ENSO.

 

Kluczowe okazują się być pytania, a nie rozwiązania:

 

Można też zadawać pytania stymulujące kreatywność, czyli np. „i co możesz z tym zrobić?” „jak rozwiążesz tę sytuację?” i dać dziecku przestrzeń na znalezienie odpowiedzi. Rodzic musi sam wytrzymać dyskomfort związany z tym, że nie powinien wtedy „ratować” swojego dziecka i podsuwać młodemu człowiekowi własnego rozwiązania - precyzuje Karolina Jezionek.

 

Na zakończenie nasza ekspertka ma również radę dla wszystkich dorosłych, z której warto skorzystać, bez względu na to, jak trudna wydaje się jej realizacja:

 

Właściwie to proponuję rodzicom również czasem się ponudzić i zobaczyć, dokąd ich to zaprowadzi.

Karolina Jezionek psycholog, psychoterapeuta, psycholog dziecięcy artykuły 1 artykuł więcej informacji Umów e‑wizytę więcej informacji

Jest psychologiem z wieloletnim doświadczeniem w pracy z małymi dziećmi, młodzieżą oraz ich rodzicami. Na co dzień pracuje w Szpitalu Morskim im. PCK w Gdyni Redłowie, w Gdyńskim Centrum Onkologii i na Oddziale Pediatrycznym. Współpracuje z rodzicami dzieci, u których zdiagnozowano zaburzenia rozwojowe lub inne i którzy potrzebują wsparcia na wszystkich etapach wychowania swoich dzieci. Pomaga również nastolatkom, którzy szukają rozwiązań swoich problemów, w tym poprawy nastroju, problemów z odżywianiem, lękiem, chcą pracować nad natrętnymi i uporczywymi myślami, w tym suicydalnymi. Jako członkini Mensa Polska konsultuje także dzieci wybitnie zdolne. Udziela wsparcia osobom chorującym onkologicznie i ich bliskim przed, w trakcie i po leczeniu.
W swojej pracy korzysta z podejścia systemowego, co oznacza, że oprócz terapii indywidualnej prowadzi też terapię systemu – par, par rodzic-dziecko i rodzin. Pracuje w nurcie Podejścia Skoncentrowanego na Rozwiązaniach, które jest psychoterapią krótkoterminową nastawioną na szukanie rozwiązania sytuacji. 
Ukończyła pięcioletnie studia magisterskie z Psychologii, specjalność Neurobiopsychologia, na Uniwersytecie Gdańskim. Następnie uzyskała dyplom studiów podyplomowych z Psychologii Klinicznej na Gdańskim Uniwersytecie Medycznym oraz Stosowanej Analizy Zachowania na Uniwersytecie Gdańskim.

 

Szybka konsultacja:
Tabletka "dzień po" e‑Recepta L4 Online
Najnowsze pytania pacjentów
Jak mam nawiązać z psychoterapeutką relację terapeutyczną mając fobię społeczną?
Ja nawet jeszcze nie czuję się swobodnie przy partnerze mojej mamy, który z nami mieszka...
24.03.2023
Zawsze można umówić konsultacje online - zapraszam - zbierzemy dokładny wywiad i ustalimy dalsze postępowanie, specjalista medycyny rodzinnej lekarz Woźniak Jakub
Marlena Kałużna
lekarz, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Mimo lęku, wskazana wizyta u psychoterapeutki.
Jakub Woźniak
lekarz rodzinny, pediatra, lekarz, lekarz chorób wewnętrznych
Umów wizytę
Zawsze można umówić konsultacje online - zapraszam - zbierzemy dokładny wywiad i ustalimy dalsze postępowanie, specjalista medycyny rodzinnej lekarz Woźniak Jakub
Paraliże senne - czy powinno się z tym zgłosić do lekarza rodzinnego?
Od kilku lat paraliże senne są dla mnie normalne. Zawsze pojawiają się w chwili zasypiania i za...
24.03.2023
Wskazane jest wykonanie diagnostyki - zapraszam na konsultacje online - zbierzemy dokładny wywiad i ustalimy dalsze postępowanie, specjalista medycyny rodzinnej lekarz Woźniak Jakub
Jakub Woźniak
lekarz rodzinny, pediatra, lekarz, lekarz chorób wewnętrznych
Umów wizytę
Wskazane jest wykonanie diagnostyki - zapraszam na konsultacje online - zbierzemy dokładny wywiad i ustalimy dalsze postępowanie, specjalista medycyny rodzinnej lekarz Woźniak Jakub
Czy problemy ze snem po dawnym leczeniu psychiatrycznym powinny skłonić do ponownej terapii?
Od jakiegoś czasu zmagam się z problemami ze snem. Średnio co 2 dni mam powtarzające się koszmary...
22.03.2023
Zalecana konsultacja z psychiatrą prowadzącym.
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zalecana konsultacja z psychiatrą prowadzącym.
Nurt systemowy, a leczenie depresji i fobii.
Czy można leczyć depresję, fobię społeczną lub zespół lęku uogólnionego w nurcie...
21.03.2023
Zalecana konsultacja z psychiatrą prowadzącym.
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zalecana konsultacja z psychiatrą prowadzącym.
Utrata zainteresowania tematami, które wcześniej cieszyły - jak sobie poradzić.
Mam problem, że z powodu utraty zainteresowania rzeczami, które kiedyś cieszyły i...
21.03.2023
Proszę zgłosić się niezwłocznie do dostępnego psychologa. Objawy te mogą być początkiem depresji. Nie warto z tym czekać, im szybciej specjalista oceni stan rzeczy, tym większa nadzieja na szybszą poprawę stanu zdrowia. Pozdrawiam
Bartosz Rybienik
psycholog, psycholog dziecięcy
Umów wizytę
Proszę zgłosić się niezwłocznie do dostępnego psychologa. Objawy te mogą być początkiem depresji. Nie warto z tym czekać, im szybciej specjalista oceni stan rzeczy, tym większa nadzieja na szybszą poprawę stanu zdrowia. Pozdrawiam
Zobacz więcej
CHCESZ ZADAĆ PYTANIE?
Musisz napisać jeszcze: 50 znaków.
Dziękujemy
Twoje pytanie zostało wysłane. Nasi specjaliści udzielają odpowiedzi zwykle do kilkunastu godzin od zadanego pytania. Wszystkie odpowiedzi zostaną wysłane na adres e‑mail, który podałeś w formularzu.
lub Umów się na konsultację

Serwis HaloDoctor ma charakter wyłącznie informacyjny i edukacyjny i w żadnym wypadku nie zastępuje konsultacji medycznej. W celu dokładnej diagnozy zalecany jest kontakt z lekarzem. Jeśli jesteś chory, potrzebujesz konsultacji lekarskiej, e‑Recepty lub zwolnienia lekarskiego umów wizytę teraz. Nasi lekarze są do Twojej dyspozycji 24 godziny na dobę!

Lekarz online czeka na Ciebie
Polecani lekarze
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
5.00 / 14549 opinii
Łukasz Blukacz
ginekolog - położnik
5.00 / 121 opinii
Klaudia Ułamek
dietetyk, psychodietetyk
Jakub Woźniak
lekarz rodzinny, pediatra, lekarz, lekarz chorób wewnętrznych
4.96 / 626 opinii
Umów wizytę