SAD

Kontrolna wizyta u psychiatry prowadzącego leczenie.

Konsultacja z psychiatrą prowadzącym leczenie.

Konsultacja z psychiatrą prowadzącym leczenie.

dzien dobry; zalecam zrobić badania morfologii z rozmazem, oraz poszerzyć pakiet o żelazo, ferrytynę, b12 i kwas foliowy;

Konsultacja z psychiatrą prowadzącym leczenie.

Wskazana konsultacja alergologiczna, w warunkach stacjonarnych, na którą należy zgłosić się z posiadaną dokumentacją medyczną.

Zalecana stacjonarna wizyta u lekarza psychiatry prowadzącego dotychczas leczenie. Podczas konsultacji, po przeprowadzonym badaniu, specjalista odpowie na wszystkie pytania oraz podejmie decyzję w sprawie dalszego sposobu postępowania.

Leki tego typu wpływają na organizm oraz układ nerwowy, co może prowadzić do różnych zmian. Objawy tego rodzaju nie należą do najczęstszych, jednak doświadczony lekarz zaplanuje takie postępowanie diagnostyczno-terapeutyczne, które pozwoli znaleźć przyczynę dolegliwości i udzielić właściwej odpowiedzi.

Objawy mogą być związane z zespołem odstawiennym, ale wymagają pogłębionej diagnostyki. Skonsultuj się z psychiatrą i alergologiem w celu oceny przyczyny i ustalenia dalszego leczenia.

Zalecana stacjonarna wizyta w poradni psychologicznej. Podczas konsultacji, specjalista odpowie na wszystkie pytania oraz podejmie decyzję w sprawie dalszego sposobu postępowania i zleci konsultacje u odpowiednich specjalistów.

Do omówienia na konsultacji psychologicznej, podczas rozmowy ze specjalistą, który będzie mógł udzielić szczegółowej odpowiedzi na zadane pytanie.

Zalecana opieka psychologa, ale również konsultacja i opieka psychiatry, z oceną wskazań do wdrożenia zindywidualizowanego leczenia farmakologicznego.

Zalecana konsultacja z lekarzem psychiatrą. Podczas konsultacji, specjalista odpowie na wszystkie pytania oraz podejmie decyzję w sprawie dalszego sposobu postępowania.

Opisane objawy – silny lęk, napięcie, trudność w codziennym funkcjonowaniu, obawa przed oceną, poczucie winy oraz objawy fizyczne (drżenie rąk, ucisk w gardle, poranne nasilenie lęku) – wskazują, że warto skonsultować się zarówno z psychologiem, jak i psychiatrą. Nie dlatego, że „jest bardzo źle”, ale dlatego, że oba rodzaje wsparcia mogą się uzupełniać i realnie przynieść ulgę.
Psycholog pomoże zrozumieć, co podtrzymuje lęk i jak krok po kroku odzyskiwać poczucie wpływu. Psychiatra oceni, czy objawy są na tyle nasilone, że warto rozważyć leczenie, które może zmniejszyć napięcie i wesprzeć dalszą pracę.
Warto też zwrócić uwagę na żywienie, bo przy długotrwałym stresie i napięciu ciało potrafi reagować jeszcze silniej, gdy brakuje energii, regularności posiłków lub podstawowych składników odżywczych.

Zalecana konsultacja z psychiatrą prowadzącym leczenie. Podczas konsultacji, specjalista odpowie na wszystkie pytania oraz podejmie decyzję w sprawie dalszego sposobu postępowania.

W pierwszej kolejności - należy zgłosić się na wizytę kontrolną do lekarza psychiatry prowadzącego leczenie; dodatkowo zalecana konsultacja u lekarza rodzinnego-w celu przeprowadzenia kontrolnego badania fizykalnego, oceny wyników wykonanych badań i ustaleniu dalszego postępowania w zakresie ew.uzupełniającej diagnostyki

W pierwszej kolejności należy zgłosić się na wizytę kontrolną do lekarza psychiatry prowadzącego leczenie. Dodatkowo zalecana jest konsultacja u lekarza rodzinnego w celu przeprowadzenia kontrolnego badania fizykalnego, oceny wyników dotychczasowych badań oraz ustalenia dalszego postępowania, w tym ewentualnej uzupełniającej diagnostyki.

W pierwszej kolejności należy zgłosić się na wizytę kontrolną do lekarza psychiatry prowadzącego leczenie. Dodatkowo zalecana jest konsultacja u lekarza rodzinnego w celu przeprowadzenia kontrolnego badania fizykalnego, oceny wyników dotychczasowych badań oraz ustalenia dalszego postępowania, w tym ewentualnej uzupełniającej diagnostyki.

W takiej sytuacji warto zgłosić się na wizytę kontrolną do psychiatry, który prowadzi leczenie i może ocenić, czy obecna dawka lub rodzaj leku nadal są odpowiednie. Uczucie zmęczenia czy spadek energii mogą wynikać nie tylko z samego leku, ale też z ogólnego osłabienia organizmu po długotrwałym stresie i napięciu.
Warto przyjrzeć się również sposobowi odżywiania, jakości snu i poziomowi aktywności fizycznej – nawet drobne zmiany w tych obszarach mogą wspierać regenerację i poprawiać samopoczucie. W tym zakresie pomocny może być dietetyk, który pomoże dobrać sposób żywienia wspierający układ nerwowy.

Demotywacja i trudności z koncentracją mogą być nie tylko objawami depresji, ale także skutkiem ubocznym leków psychotropowych lub wynikiem nieprawidłowej diety czy zaburzonej pracy organizmu. Warto więc raz w roku wykonywać przeglądowe badania kontrolne, aby mieć własny punkt odniesienia i móc wcześnie wychwycić ewentualne nieprawidłowości.
Dobrą praktyką jest również prowadzenie dzienniczka nastroju, w którym można zapisywać samopoczucie, przyjmowaną dawkę leku, codzienne wydarzenia oraz poziom stresu — pomaga to lekarzowi prowadzącemu lepiej ocenić skuteczność terapii i w razie potrzeby wprowadzić odpowiednie zmiany.
Rok to okres wystarczający, ale też stosunkowo krótki — nie wolno jednak zmieniać leczenia na własną rękę, a wszystkie decyzje dotyczące terapii należy podejmować wspólnie, we współpracy z lekarzem psychiatrą, który stanowi potrzebny zewnętrzny punkt obserwacji i obiektywnej oceny postępów leczenia.

Zalecana konsultacja psychologiczna. Podczas konsultacji, specjalista odpowie na wszystkie pytania oraz podejmie decyzję w sprawie dalszego sposobu postępowania.

Kwestię zapamiętanych wspomnień, możliwości pamięci - warto omówić z psychologiem, który odpowie na wszystkie pytania, postara się rozwiać wątpliwości.

Wskazana kontrolna wizyta u lekarza pediatry prowadzącego, a także konsultacja psychologa dziecięcego - wdrożą odpowiednie zalecenia, z uwzględnieniem badań i konsultacji specjalistycznych.

Zalecana stacjonarna wizyta u lekarza pediatry prowadzącego. Podczas konsultacji, po przeprowadzonym badaniu, specjalista odpowie na wszystkie pytania oraz podejmie decyzję w sprawie dalszego sposobu postępowania i zleci konsultacje u odpowiednich specjalistów.

Napady złości i pobudzenia u dziecka mogą mieć różne przyczyny – od trudności emocjonalnych, po problemy ze snem, odżywianiem czy niedobory składników odżywczych. Warto zacząć od wizyty u pediatry, który zleci podstawowe badania i oceni, czy konieczna jest dalsza diagnostyka neurologiczna lub psychiatryczna. Równolegle dobrze skonsultować się z psychologiem dziecięcym, by zrozumieć, z czego wynikają napady agresji i jak reagować w takich momentach.

Należy to omówić z lekarzem psychiatrą prowadzącym, tylko on bowiem oceniał Pani stan zdrowia i wydał stosowne zalecenia dotyczące leczenia (zalecenia farmakologiczne i niefarmakologiczne) i może zająć stanowisko w powyższej kwestii.

W tej sprawie należy konsultować się z psychiatrą prowadzącym leczenie, który wystawił zwolnienie lekarskie. Jedynie ten specjalista może zająć stanowisko w powyższej kwestii.

Jeżeli podczas zwolnienia lekarskiego (L4) planujesz zmianę miejsca pobytu, w pierwszej kolejności należy upewnić się, że lekarz wystawiający zwolnienie zamieści w jego treści odpowiednią adnotację — informację, że wyjazd nie jest przeciwwskazany ze względów zdrowotnych — oraz wskaże nowy adres pobytu.
Jeżeli taka informacja nie została uwzględniona w treści zwolnienia, masz obowiązek poinformować o zmianie miejsca pobytu zarówno pracodawcę, jak i Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) w terminie 3 dni od dnia dokonania zmiany. Należy podać aktualny adres, aby ZUS mógł prawidłowo przeprowadzić ewentualną kontrolę prawidłowości wykorzystywania zwolnienia.
Zgłoszenia można dokonać telefonicznie, za pośrednictwem pisma (formularz POG), lub poprzez aplikację mZUS.
Brak przekazania tych informacji może skutkować odmową wypłaty zasiłku chorobowego.

Pytanie należy zadać specjaliście prowadzącemu leczenie (psychiatra, psycholog), bowiem do lekarza prowadzącego należy ocena stanu psychicznego pacjenta, również pod kątem przeciwwskazań do określonych czynności/pozwoleń.

W tej sprawie należy konsultować się z psychiatrą prowadzącym leczenie oraz specjalistami, którzy będą przeprowadzali badania lekarskie i psychologiczne niezbędne do uzyskania pozwolenia na broń.

Zalecana stacjonarna wizyta u lekarza POZ. Podczas konsultacji, po przeprowadzonym badaniu, specjalista odpowie na wszystkie pytania oraz podejmie decyzję w sprawie dalszego sposobu postępowania i zleci konsultacje u odpowiednich specjalistów.

Wskazana jest stała opieka psychiatry oraz psychologa. Dodatkowo - zalecana wizyta u lekarza rodzinnego/internisty w celu przeprowadzenia badania fizykalnego, w oparciu o które ukierunkuje dalsze postępowanie, zarówno w zakresie diagnostyki jak i ew.leczenia.

Zalecana konsultacja z lekarzem psychiatrą prowadzącym Pana leczenie, a także z ginekologiem, pod opieką którego pozostaje Pana partnerka.

Należy się skonsultować. Lekarzem prowadzącym leczenie.
Oczywistością jest fakt , że żadne leki nie powinny być stosowane w okresie bliskim zaplodnienia czy u partnera czy u partnerki.
Leki na adhd z reguły są przeciwwskazane.
Zawsze należy omówić plany prokreacyjne z psychiatrą i ginekologiem – najlepiej kilka miesięcy wcześniej.

Zalecana stacjonarna konsultacja z lekarzem psychiatrą prowadzącym leczenie. Podczas konsultacji, po przeprowadzonym badaniu, specjalista odpowie na wszystkie pytania oraz podejmie decyzję w sprawie dalszego sposobu postępowania.

Zalecana konsultacja z lekarzem psychiatrą prowadzącym; lekarz po zebraniu wywiadu medycznego dotyczącego aktualnego Pani samopoczucia zadecyduje o dalszym postępowaniu terapeutycznym; w przypadku nowych leków-warto z lekarzem omówić potencjalne działania niepożądane wprowadzanych preparatów.

Wskazana jest kontrola psychiatryczna celem oceny występujących działań niepożądanych. Lekarz prowadzący, po dokładnym zebraniu wywiadu, zdecyduje o dalszym leczeniu oraz ewentualnej modyfikacji terapii.

Należy zgłosić tego typu objawy lekarzowi prowadzącemu leczenie.
Leki tego typu wpływają na układ nerwowy i czasem objawia się to dokladnie w ten sposób.

Zalecana stacjonarna konsultacja z lekarzem psychiatrą prowadzącym leczenie. Podczas konsultacji, po przeprowadzonym badaniu, specjalista odpowie na wszystkie pytania oraz podejmie decyzję w sprawie dalszego sposobu postępowania.

Warto skonsultować się z lekarzem prowadzącym celem ustalenia dalszego postępowania. Niektóre leki mogą dawać reakcje paradoksalne lub działania niepożądane, które zazwyczaj mijają po ok. 2-3 tygodniach przyjmowania leku. Do rozważenia zmiana leku lub wprowadzenie czasowej farmakologii korygującej.

Należy zgłosić się, z kartą wypisową leczenia szpitalnego do lekarza specjalisty, pod opieką którego Pani pozostaje w warunkach ambulatoryjnych lub skontaktować się z lekarzem prowadzącym opisywane leczenie szpitalne.

Zalecana konsultacja z lekarzem prowadzącym leczenie. Podczas konsultacji, specjalista odpowie na wszystkie pytania oraz podejmie decyzję w sprawie dalszego sposobu postępowania

Należy zgłosić się do lekarza prowadzącego z kartą wypisową z leczenia szpitalnego. Podczas konsultacji specjalista odpowie na wszystkie pytania i podejmie decyzję dotyczącą dalszego postępowania.

Niezbędna kontrolna wizyta u lekarza prowadzącego psychiatry w celu omówienia wprowadzonego leczenia; dodatkowo-tak, opieka psychologa zalecana.

Opisane objawy i wyniki badań wskazują, dobrą opcją dodatkową do rozważenia jest Psychoterapia – szczególnie ukierunkowana na pracę z lękiem i objawami somatycznymi – może być bardzo pomocna w zmniejszeniu strachu przed alergią, jedzeniem i lekami. Warto kontynuować kontakt z psychiatrą, a równolegle rozważyć regularną pracę z psychologiem, co w wielu przypadkach znacząco poprawia codzienne funkcjonowanie.

Zalecana stacjonarna wizyta u lekarza POZ z wynikami przeprowadzonych badań. Podczas konsultacji, po przeprowadzonym badaniu, specjalista odpowie na wszystkie pytania oraz podejmie decyzję w sprawie dalszego sposobu postępowania i zleci konsultacje u odpowiednich specjalistów.

Zalecana konsultacja z lekarzem psychiatrą. Podczas konsultacji, specjalista odpowie na wszystkie pytania oraz podejmie decyzję w sprawie dalszego sposobu postępowania

Wskazana zarówno konsultacja i opieka psychologiczna jak i konsultacja z lekarzem psychiatrą, aby ocenić wskazania do zastosowania farmakoterapii.

To, co Pan opisuje – poczucie pustki, stagnacji i trudność w odnalezieniu się w obecnej sytuacji – jest całkowicie naturalne i ludzkie, zwłaszcza gdy życie ulega zmianie lub pojawiają się nowe wyzwania. W nurcie Terapii Akceptacji i Zaangażowania (ACT) podkreślamy, że takie doświadczenia nie świadczą o „życiu w innej rzeczywistości”, lecz są częścią ludzkiego doświadczenia, które może się zmieniać na przestrzeni lat.

Warto przyjrzeć się swoim wartościom i temu, co jest dla Pana ważne – nawet jeśli teraz trudno to dostrzec. Czasem stagnacja i poczucie pustki są sygnałem, że potrzebujemy na nowo zdefiniować, co nadaje sens naszemu życiu. Bardzo pomocne bywa łagodne podejście do siebie, akceptacja obecnych emocji i stopniowe angażowanie się w drobne, wartościowe działania, nawet jeśli na początku wydają się one mało znaczące.

Jeśli zastanawia się Pan nad farmakoterapią, warto pamiętać, że decyzja o lekach powinna być poprzedzona konsultacją z lekarzem psychiatrą, który oceni Pana sytuację indywidualnie. Często jednak już sama rozmowa z psychologiem lub psychoterapeutą może przynieść ulgę i pomóc zrozumieć, co się dzieje. To, że nie ma Pan z kim o tym porozmawiać, może potęgować poczucie osamotnienia – zachęcam do rozważenia kontaktu ze specjalistą, który wesprze Pana w tym procesie.

To bardzo trudna sytuacja i może się wydawać, że nie ma z niej wyjścia – jednak naprawdę można ją przepracować.

Serdeczności i powodzenia

Monika Figat, Psycholog [Warszawa i on-line] | monikafigat.pl

Wizyta u psychologa mogłaby być bardzo pomocna w tej sytuacji. Psycholog pomoże lepiej zrozumieć, co stoi za tym poczuciem stagnacji — czy to efekt długotrwałego stresu, przemęczenia, zmian życiowych, czy może objaw obniżonego nastroju lub depresji. W bezpiecznej rozmowie można stopniowo uporządkować swoje myśli, emocje i znaleźć nowe sposoby radzenia sobie.

Nie musi Pan/Pani od razu sięgać po leki — decyzję o ewentualnej farmakoterapii podejmuje lekarz psychiatra po dokładnej ocenie stanu psychicznego. Warto jednak zacząć od rozmowy z psychologiem, który pomoże zrozumieć, czy potrzebne jest dalsze wsparcie medyczne.

To, że szuka Pan/Pani pomocy i zadaje takie pytania, świadczy o świadomości i gotowości do pracy nad sobą — to bardzo dobry znak. Proszę pamiętać, że nie jest Pan/Pani sam(a) i że takie poczucie pustki może być początkiem procesu zmiany, jeśli da się sobie szansę na rozmowę i wsparcie specjalisty.

Warto poszukać związku z jakimś wydarzeniem przed pojawieniem się poczucia pustki i stagnacją, którą Pan opisuje. Czy stało się w Pana życiu coś, co było emocjonalnie trudne? Poczucie zatrzymania, stagnacji zaprasza też do pogłębienia refleksji nad sobą, swoim życiem, może jest o potrzebie zmiany. Warto się przyjrzeć temu z kilku perspektyw: od kiedy obserwuję tak wyraźną zmianę i co się wtedy działo w moim życiu, co czuję kiedy doświadczam pustki. Odpowiedzi na pytania warto poszukać podczas spotkania z psychologiem.

Zalecana konsultacja z lekarzem prowadzącym leczenie. Podczas konsultacji, specjalista odpowie na wszystkie pytania oraz podejmie decyzję w sprawie dalszego sposobu postępowania

Wskazana konsultacja zarówno z lekarzem psychiatrą prowadzącym leczenie jak i lekarzem ginekologiem, pod opieką którego Pani pozostaje, aby dobrać dla Pani jak najlepszy schemat postępowania.

Redukcja dawek leków przy jednoczesnym planowaniu ciąży może być trudna i wywoływać niepokojące objawy. W Pani sytuacji wskazana jest konsultacja z lekarzem psychiatrą prowadzącym leczenie, a także z ginekologiem, pod opieką którego pozostaje. Podczas takiej wizyty specjaliści będą mogli ocenić Pani stan, odpowiednio dostosować leczenie i opracować bezpieczny plan dalszego postępowania, tak aby zarówno Pani samopoczucie, jak i przyszłe planowanie ciąży były jak najlepiej chronione.