1. Artykuły
  2. Myśli samobójcze. Kiedy doświadczamy niechęci do życia

Myśli samobójcze. Kiedy doświadczamy niechęci do życia

Myśli samobójcze mogą pojawić się u każdego - bez względu na płeć, wiek, status socjoekonomiczny, przynależność kulturową, czy stan zdrowia. Tym co łączy osoby, u których się one pojawiają, jest ból psychiczny, przeżywany jako przytłaczający i niemożliwy do przeżycia. - Cierpienie to może mieć różną genezę, jest obezwładniające, niedające nadziei i poczucia wpływu, a przez to wskazujące na jedno rozwiązanie. To może przyczynić się do tego, że myśli samobójcze zwiększają nasilenie i częstotliwość oraz zaczynają przekształcać się w zamiar odebrania sobie życia - zwraca uwagę psycholożka dzieci, młodzieży i dorosłych, psychotraumatolożka mgr Adrianna Smurzyńska z Poradni Zdrowia Psychicznego Psychoklinika.

Myśli samobójcze. Kiedy doświadczamy niechęci do życia Myśli samobójcze. Kiedy doświadczamy niechęci do życia
Spis treści
Myśli samobójcze. Kiedy chcemy zakończyć swoje cierpienie Ból psychiczny, bezradność, brak nadziei Myśli samobójcze. Czynniki ryzyka Myśli samobójcze. Gdzie szukać pomocy? Jak wesprzeć bliską osobę z myślami samobójczymi? Psycholog: nie krytykować

Myśli samobójcze. Kiedy chcemy zakończyć swoje cierpienie

 

Gdy doświadczamy długotrwałego bądź bardzo intensywnego cierpienia, mogą w nas pojawiać się myśli dotyczące niechęci do życia – określane jako myśli rezygnacyjne. Mogą one przekształcić się w myśli samobójcze, czyli odnoszące się do chęci odebrania sobie życia. Jak zauważa nasza ekspertka, psycholożka Adrianna Smurzyńska:

 

Głównym ich motywem jest chęć ustania przytłaczającego cierpienia, odbieranego jako niemożliwe do przezwyciężenia.

 

I przyznaje:

 

U wielu osób takie myśli nie trwają długo i mijają same, u części jednak – przekształcają się w zamiary i plany samobójcze, gdy taka osoba zaczyna rozważać, w jaki sposób odebrać sobie życie i przygotowuje się do tego.

Ból psychiczny, bezradność, brak nadziei

 

Co przeżywa osoba, którą dotykają myśli samobójcze? Psycholożka Adrianna Smurzyńska odpowiada:

 

Dominującym doświadczeniem osoby, której towarzyszą myśli samobójcze jest cierpienie. Określa się ono jako mieszaninę bólu psychicznego, bezradności i braku nadziei, którym towarzyszy często poczucie krzywdy, wstydu, poniżenia, osamotnienia czy silnego lęku. Przy takich doznaniach myślenie zawęża się do jednego rozwiązania – może się wydawać, że nie ma innego wyjścia, jak odebrać sobie życie.

 

W wewnętrznym świecie takiej osoby dominuje poczucie osamotnienia, izolacji i niezrozumienia, nawet jeśli ma ona w swoim otoczeniu bliskie jej osoby.

 

Przeżywane napięcie, które wydaje się niemożliwe do wytrzymania ani zmniejszenia wzbudza agresję kierowaną na samą/samego siebie. Najczęściej w tego typu myśleniu obecna jest ambiwalencja – obok chęci zniszczenia siebie istnieje chęć utrzymania życia. To ona jest motywem szukania pomocy - zauważa.

 

Myśli samobójcze. Czynniki ryzyka

 

Trudno jednoznacznie określić przyczyny myśli samobójczych, można jednak wskazać czynniki ryzyka ich wystąpienia. Wśród nich można wyróżnić z jednej strony długotrwałe doświadczenia wpływające na trudne do zniesienia cierpienie, takie jak:

 

  • problemy w środowisku rodzinnym,
  • przewlekłe choroby somatyczne,
  • zaburzenia psychiczne,
  • uzależnienia,
  • doświadczenie odrzucenia przez grupę społeczną.

 

Dodatkowym czynnikiem może być intensywny stres wywołany kryzysami życiowymi, doświadczeniem przemocy, czy samobójstwem w otoczeniu.

 

Istotny w tym kontekście jest również brak zasobów psychicznych pozwalających unieść przeżywany ból psychiczny, takich jak: dostęp do dobrych wspomnień i wyobrażeń na temat przyszłości, umiejętność dbania o własne potrzeby emocjonalne, zdolność do szukania i przyjmowania wsparcia z otoczenia i od profesjonalistów, umiejętność regulacji emocji, wyrozumiałość w stosunku do własnych niepowodzeń, czy poczucie wpływu - wylicza psycholożka

 

Myśli samobójcze. Gdzie szukać pomocy?

 

Pojawienie się myśli samobójczych może być elementem kryzysu psychicznego. Warto w takich chwilach skorzystać ze wsparcia zarówno zaufanych osób, jak i specjalistów od zdrowia psychicznego. Nasza ekspertka przekonuje:

 

Szukanie pomocy w takich chwilach jest aktem odwagi i przejawem tego, że chcemy sobie pomóc. Wspierać nas mogą w takich chwilach specjaliści dyżurujący w telefonach zaufania oraz ośrodkach interwencji kryzysowej. Dobrze też udać się do przychodni/ poradni zdrowia psychicznego/centrum zdrowia psychicznego – każdej instytucji, gdzie można uzyskać pomoc psychologa, psychoterapeuty i psychiatry.

 

Przy krótkotrwałych i mało nasilonych myślach samobójczych można udać się na konsultację do ośrodka interwencji kryzysowej lub poradni zdrowia psychicznego. Jednocześnie dobrze jest zadbać o swoje potrzeby emocjonalne, dobre relacje z innymi i rozwijanie tego, co dla nas ważne.

 

Jeśli myśli te są nawracające, ale nie towarzyszy im zamiar samobójczy, dobrze skorzystać z dłuższej pomocy psychoterapeuty i psychiatry. Wspólnie można się wtedy zająć trudnymi doświadczeniami, na bazie których myśli samobójcze mogły się rozwinąć oraz opracować sposoby radzenia sobie z nimi, w tym plan działania w razie gdyby przekształciły się one w zamiar odebrania sobie życia.

 

Jeśli myśli są silne i towarzyszy im zamiar samobójczy, szczególnie gdy pojawia się konkretny plan ich urzeczywistnienia – najlepiej udać się do oddziału ratunkowego lub wezwać karetkę dzwoniąc na 112.

 

Jak wesprzeć bliską osobę z myślami samobójczymi? Psycholog: nie krytykować

 

Wspierając osobę z myślami samobójczymi, warto dbać zarówno o nią, jak i o siebie. Nasza ekspertka podkreśla, jak ważne jest aby przyjąć taką osobę z tym co przeżywa bez krytykowania czy przekonywania do innego sposobu myślenia.

 

Istotne jest przy tym bycie obok i wysłuchanie, jak również towarzyszenie w udaniu się po odpowiednią pomoc. Może to być pokierowanie do specjalisty, udanie się z tą osobą na wizytę i poczekanie na nią, zadzwonienie pod 112 jeśli zachodzi taka konieczność - wylicza psycholożka.

Adrianna Smurzyńska psycholog 5.00 / 1 opinia artykuły 1 artykuł więcej informacji Umów wizytę więcej informacji

Psycholog, psychotraumatolog. Absolwentka psychologii na Uniwersytecie Jagiellońskim i psychotraumatologii na Uniwersytecie Gdańskim. Jest w trakcie 4-letniego kursu psychoterapii poznawczo-behawioralnej (Akademia Motywacji i Edukacji) oraz 2,5-letniego kursu I stopnia psychodramy (Polski Instytut Psychodramy). Kształciła się również w zakresie filozofii i kognitywistyki (Uniwersytet Jagiellońśki, Uniwersytet Adama Mickiewicza, Ruhr Universitat Bochum) oraz wielu metodach pracy m.in. arteterapii, porozumieniu bez przemocy, rodzicielstwie bliskości dla profesjonalistów. Pracuje w Psychoklinika Poradnie Zdrowia Psychicznego www.psychoklinika.pl z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi.

Szybka konsultacja:
Tabletka "dzień po" e-Recepta L4 Online
Najnowsze pytania pacjentów
Czy istnieje sposób, w jaki można mnie pocieszyć? A może mam rację?
Raz mam dobre myśli, a co do psychoterapii, która mnie czeka w nadchodzącym roku, że to będzie wreszcie to, co mnie uratuje i to, czego naprawdę potrzebuję, a raz złe, że to ciężka praca, której ja nie podołam. Obecnie przeważają te złe... Mam zamiar obgadać mój brak wiary w...
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zalecana konsultacja psychiatryczna.
Karolina Raczyńska
lekarz
Umów wizytę
Warto udać się dodatkowo do psychiatry, możliwe że wymaga Pan/Pani wsparcia farmakoterapią lub jej modyfikacji.
Iść do pracy (na co naciska psycholożka), czy poczekać na psychoterapię u psychoterapeutki (która rozpocznie się najprawdopodobniej w marcu) z takimi odważnymi krokami?
Ja czuję, że nie dałabym rady w pracy, przeraża mnie myśl o jej zaczęciu, nawet najłatwiejsza praca pod słońcem byłaby dla mnie ciężka. Psycholożka twierdzi, że zasiedziałam się w domu i pora wprowadzić do swojego życia zatrudnienie, by nadać jakiś sens swoim dniom. Ja chciałabym iść do pracy tak...
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zalecana konsultacja psychiatryczna celem wdrożenia odpowiedniego leczenia.
Czy mogę mieć rozdwojenie jaźni?
Zacząłem to bardziej u siebie zauważać od początku 2020 roku i zniknęło to na ponad 2 lata, ale 2 miesiące temu poczułem, że on zaczął wracać, a tydzień temu jego powrót się potwierdził, więc postanowiłem o tym napisać. Gdy jestem sobą, czuje pustkę i strach, ale gdy ON przejmuje nade mną...
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zalecana konsultacja psychiatryczna.
Czy mój obecny psychiatra dobrze robi?
Mam zamiar zmienić psychiatrę, bo obecna nie chce zmienić mi leków, mimo że nie do końca na mnie działają. Od kiedy je biorę, nie mam już zawrotów głowy, świądu, bezsenności, napięciowego bólu głowy czy suchości w ustach, problemy z oddychaniem, dyskomfort na skórze i...
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Należy stosować się do zaleceń lekarskich, a jeśli nie ma do niego zaufania - należy zmienić specjalistę.
To uczucie przebodźcowania — jakiego zaburzenia może być objawem?
Miewam takie uczucie, że wszystko wokół jest zbyt wyraźne dla zmysłu wzroku, przez co trudno się skupić (to uczucie znika po jakimś czasie). Pojawia się ono wskutek wystawienia się na zbyt dużą ilość bodźców (np. po spacerze, po graniu w grę, po prysznicu), ale nie jest to...
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Konsultacja z psychiatrą prowadzącym.
Sebastian Łaźniak
lekarz
Umów wizytę
Należy skonsultować się z psychiatrą.
Czy powinienem już teraz udać się do specjalisty, czy poczekać?
Od około 3 dni podczas zasypiania Odczuwam delikatne szarpnięcia głównie ramion. 
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zalecana konsultacja neurologiczna.
Czy jest na to jakikolwiek sposób?
Razem z moim partnerem zmagamy się z problemem tj. brak bliskości. Mój partner 2 miesiące spędził w szpitalu psychiatrycznym. Cały czas przyjmuję leki. Na początku lipca kiedy wyszedł ze szpitala, zaczął się nasz problem. Jego libido jest naprawdę niskie. Praktycznie nic go nie podnieca....
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zalecana konsultacja z psychiatrą prowadzącym.
Łukasz Blukacz
ginekolog - położnik
Umów wizytę
Niektóre leki mogą mieć silny wpływ na libido, a tym samym przekładać się na intymny aspekt Państwa związku. W pierwszej kolejności należy ten problem zgłosić lekarzowi prowadzącemu leczenie Pani partnera i rozważyć zastosowanie innych leków. Nie zawsze taka możliwość jest jednak dostępna.
Bartosz Rybienik
psycholog, psycholog dziecięcy
Umów wizytę
Może wcale nie chodzić o Panią, lecz o działanie leków powodujących taki skutek.
Czy zmiany pogody mają wpływ na mój lęk i samopoczucie?
Mam nerwice natręctw. Zauważyłem, że gdy zmieni się pogoda (np. deszcz, burza, zachmurzenie), to czuję się senny, głowa mnie boli albo mi się kręci w głowie, widzę plamki przed oczami, czuję się bardziej nerwowy i rozkojarzony. Gdy mówią, że ma być parno, to czuję się na dodatek, jakbym...
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zalecana konsultacja z psychiatrą prowadzącym
Czy autyzm jest dziedziczny? 
Chciałam się zapytać, czy jak osoba ma siostrę lub brata w rodzinie, który/a choruje na autyzm, to jakby ta osoba założyła swoją rodzinę, to też dziecko może mieć to samo? 
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Proszę w tej sprawie skonsultować się z psychiatrą prowadzącym siostry/brata. Wyjaśni wszelkie wątpliwości.
Bartosz Rybienik
psycholog, psycholog dziecięcy
Umów wizytę
Nie da się na to pytanie odpowiedzieć jednoznacznie twierdząco. W diagnozie autyzmu bierze się pod uwagę obciążenia rodzinne/pokoleniowe, ale nie znaczy to, że dziecko na pewno będzie dziedziczyło cechy autyzmu.
Zmiana w zachowaniu męża - jak mu pomóc?
Mam problem z mężem. Jest strasznie nerwowy, bardzo szybko się irytuje i wpada w szał. Z reguły o błahostki. Często przeklina, wyzywa. Mamy dziecko 2-letnie i mam wrażenie, że ta agresja nasila się, odkąd wróciłam do pracy (rok temu). Wcześniej ta nerwowość nie była zauważalna. Zawsze miał...
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zalecana konsultacja psychiatryczna.
Jak mogę sobie poradzić z moim długoletnim problemem?
Bardzo proszę o pomoc, gdzie szukać przyczyny, diagnozy. Jestem 30-letnia kobieta, w przeszłości chorowałam na anoreksje (2013r) od tej pory żywienie nadal nie jest normalne, choć waga jest w normie. W pierwszej fali covida miałam koło anorektyczne — ćwiczenia, znikome jedzenie,...
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zalecana konsultacja psychiatryczna.
Złe samopoczucie, które nie mija.
Od kilku dni czuję się, jakbym był ciągle zestresowany. Objawia się to uczuciem "tremy", odczuwalnym biciem serca, odbijaniem się samym powietrzem, do tego dochodzi złe samopoczucie — lekkie zawroty głowy oraz nudności. Dzień przed tym jak to się zaczęło, doświadczyłem...
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Proszę wykonać badania i zgłosić się na stacjonarną wizytę lekarską.
Czy można zdiagnozować zaburzenie Aspergera u dorosłego?
Jestem dorosłą osobą. Podejrzewam u siebie zaburzenie Aspergera. Czy udając się do lekarza psychiatry, otrzymam diagnozę? Czy może to zostać w jakikolwiek sposób udokumentowane?
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zalecana stacjonarna wizyta psychiatryczna, podczas której specjalista wyjaśni wszystkie wątpliwości i ewentualnie postawi rozpoznanie.
Marlena Kałużna
lekarz, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Wskazana wizyta stacjonarna u specjalisty psychiatry.
Potrzeba kształcenia specjalnego ze względu na niepełnosprawność intelektualną w stopniu lekkim i niedostosowanie społeczne.
Mam 20 lat, jestem wychowankiem MOW. Natrafiłem ostatnio w dokumentach na orzeczenie Poradni Psychologiczno-pedagogicznej z 2020 roku gdy miałem 17,5 roku o potrzebie kształcenia specjalnego ze względu na niepełnosprawność intelektualną w stopniu lekkim i niedostosowanie społeczne. Było to dla...
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Zalecana konsultacja psychiatryczna
Czy cieszenie się życiem to domena tylko dzieci?
Jako dziecko naprawdę wszystko mnie radowało, a teraz zmagam się z depresją i mam ogromne problemy z odczuwaniem radości. Czy jest szansa, że ta moja dziecięca radość do mnie wróci, gdy pokonam depresję? Spotykam się z wieloma opiniami, które mówią, że tylko dzieci się tak...
Paweł Skoczylas
lekarz, internista, lekarz rodzinny
Umów wizytę
Konsultacja z psychiatra prowadzącym
Anna Wilczyńska
psycholog
Umów wizytę
Poziom odczuwania zarówno radości jak i innych emocji jest subiektywny. Może różnić się natężeniem/sposobem wyrażania w zależności od całego spektrum indywidualnych czynników: od okresu życia, rodzaju wyzwań, ogólnego zadowolenia z życia… Faktem jest, że zarówno dzieci jak i dorośli mają zdolność do przeżywania uczuć radości i pokrewnych - trudność w odczuwaniu tej jak i innych emocji warto skonsultować z psychologiem, psychoterapeutą lub/i z psychiatrą.
Pokaż więcej pytań więcej
CHCESZ ZADAĆ PYTANIE?
Musisz napisać jeszcze: 50 znaków.
Dziękujemy
Twoje pytanie zostało wysłane. Nasi specjaliści udzielają odpowiedzi zwykle do kilkunastu godzin od zadanego pytania. Wszystkie odpowiedzi zostaną wysłane na adres e‑mail, który podałeś w formularzu.
lub Umów się na konsultację

Serwis HaloDoctor ma charakter wyłącznie informacyjny i edukacyjny i w żadnym wypadku nie zastępuje konsultacji medycznej. W celu dokładnej diagnozy zalecany jest kontakt z lekarzem. Jeśli jesteś chory, potrzebujesz konsultacji lekarskiej, e‑Recepty lub zwolnienia lekarskiego umów wizytę teraz. Nasi lekarze są do Twojej dyspozycji 24 godziny na dobę!

Lekarz online czeka na Ciebie
Umów wizytę
e-Recepta e‑Recepta L4 L4 Tabletka po Przeziębienie