Imatinib Aurovitas to lek, który zawiera substancję czynną o nazwie imatynib. Dzięki swoim właściwościom, lek ten skutecznie hamuje wzrost nieprawidłowych komórek, co przyczynia się do leczenia wielu chorób, w tym niektórych rodzajów nowotworów. Imatinib Aurovitas jest szczególnie skuteczny w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej (CML), która jest nowotworem wywodzącym się z białych krwinek. W przypadku dorosłych pacjentów, lek stosowany jest w leczeniu późniejszej fazy choroby, zwanej przełomem blastycznym, natomiast u dzieci i młodzieży może być stosowany we wszystkich fazach choroby. Imatinib Aurovitas jest również skuteczny w leczeniu ostrej białaczki limfoblastycznej z chromosomem Philadelphia (Ph-positive ALL), która jest nowotworem wywodzącym się z krwinek białych. W przypadku tej choroby, nieprawidłowe krwinki białe (limfoblasty) zaczynają mnożyć się w sposób niekontrolowany, a imatynib hamuje wzrost tych komórek. Lek Imatinib Aurovitas jest także wskazany w leczeniu dorosłych pacjentów z zespołami mielodysplastycznymi/mieloproliferacyjnymi (MDS/MPD), które są zespołami chorób krwi, w których niektóre białe krwinki zaczynają mnożyć się w niekontrolowany sposób. Imatinib Aurovitas hamuje wzrost tych komórek w pewnych podtypach tych chorób.
Produkt leczniczy Imatinib Aurovitas jest wskazany w leczeniu:
Nie oceniano wpływu produktu leczniczego Imatinib Aurovitas na wynik transplantacji szpiku.
Imatinib Aurovitas jest wskazany w:
U dorosłych pacjentów oraz dzieci i młodzieży, skuteczność imatynibu została oceniona na podstawie współczynnika ogólnej odpowiedzi hematologicznej i cytogenetycznej oraz okresu przeżycia wolnego od progresji choroby w CML, współczynnika odpowiedzi hematologicznej i cytogenetycznej w Ph+ ALL, MDS/MPD, współczynnika odpowiedzi hematologicznej w HES/CEL oraz na podstawie obiektywnego współczynnika odpowiedzi u dorosłych z nieoperacyjnymi i (lub) z przerzutami DFSP. Doświadczenie ze stosowaniem imatynibu u pacjentów z MDS/MPD związanymi z rearanżacją genu PDGFR jest bardzo ograniczone. Brak kontrolowanych badań klinicznych wykazujących korzyść kliniczną lub zwiększone przeżycie w tych wskazaniach.