Isoptin 80

Lek Isoptin to preparat dostępny w formie tabletek powlekanych, które zawierają 40 mg lub 80 mg werapamilu chlorowodorku - substancji czynnej o działaniu selektywnego antagonisty wapnia. Dzięki temu lek działa bezpośrednio na mięsień sercowy, hamując przechodzenie jonów wapnia przez błonę komórkową do komórek mięśnia sercowego oraz mięśni naczyń krwionośnych. Dzięki temu Isoptin działa przeciwnadciśnieniowo oraz przeciwarytmicznie. Działanie przeciwnadciśnieniowe leku polega na zmniejszeniu oporu obwodowego, bez jednoczesnego zwiększenia częstości akcji serca. W przypadku prawidłowego ciśnienia tętniczego, lek nie wykazuje istotnego działania hipotensyjnego. Natomiast działanie przeciwarytmiczne, szczególnie w przypadku nadkomorowych zaburzeń rytmu serca, polega na zwalnianiu przewodzenia w węźle przedsionkowo-komorowym. Dzięki temu, w zależności od rodzaju zaburzeń rytmu, Isoptin może przywrócić rytm zatokowy oraz/lub znormalizować częstość skurczów komór. Lek nie powoduje zmiany prawidłowej częstości pracy serca lub tylko nieznacznie ją zmniejsza. Lek Isoptin jest wskazany do stosowania u dorosłych, dzieci i młodzieży w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz choroby wieńcowej, w tym przewlekłej stabilnej dławicy piersiowej, niestabilnej dławicy piersiowej (z narastającym bólem lub bólem w spoczynku) oraz dławicy Prinzmetala. Dzięki swoim właściwościom, Isoptin jest skutecznym lekiem, który pomaga w walce z wieloma schorzeniami serca i układu krążenia.

Isoptin 40 i Isoptin 80 jest wskazany do stosowania u dorosłych, dzieci i młodzieży w leczeniu: 

• nadciśnienia tętniczego,
• choroby wieńcowej (stany charakteryzujące się niewystarczającym zaopatrzeniem mięśnia sercowego w tlen), w tym: 
  • przewlekłej stabilnej dławicy piersiowej, 
  • niestabilnej dławicy piersiowej (z narastającym bólem, z bólem w spoczynku),
  • dławicy Prinzmetala,
  • dławicy po zawale mięśnia sercowego bez niewydolności serca, gdy nie jest wskazane stosowanie leków β-adrenolitycznych,
• zaburzeń rytmu serca, takich jak: 
  • napadowy częstoskurcz nadkomorowy, migotanie/trzepotanie przedsionków z szybkim przewodzeniem przedsionkowo-komorowym (z wyjątkiem zespołu Wolffa-ParkinsonaWhite’a [WPW] lub zespołu Lowna-Ganonga-Levine’a [LGL]).