Clavtac

Nazwa Produktu Leczniczego

Clavtac

Nazwa powszechnie stosowana

Amoxicillinum + Acidum clavulanicum

Postać farmaceutyczna

Proszek do sporządzania zawiesiny doustnej

Substancja czynna

Amoxicillinum 400 mg/5 ml + Acidum clavulanicum 57 mg/5 ml

Podmiot odpowiedzialny

Tactica Pharmaceuticals Sp. z o.o.

Konsultacja z Receptą

Clavtac - podstawowe informacje o leku:

Clavtac to lek, który składa się z dwóch składników: amoksycyliny oraz kwasu klawulanowego. Amoksycylina, będąca częścią grupy antybiotyków zwaną "penicylinami", działa bakteriobójczo na niektóre bakterie powodujące zakażenia. Należy jednak pamiętać, że antybiotyki nie są skuteczne w leczeniu zakażeń wirusowych. Niestety, niektóre bakterie stają się oporne na amoksycylinę, co oznacza, że nie reagują na leczenie tym antybiotykiem. Jednym ze sposobów oporności jest wytwarzanie enzymów, które rozkładają amoksycylinę. Drugi składnik Clavtac, kwas klawulanowy, hamuje aktywność niektórych rodzajów tych enzymów. Clavtac jest stosowany u dzieci w leczeniu różnych zakażeń, takich jak ostre bakteryjne zapalenie zatok, ostre zapalenie ucha środkowego, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, pozaszpitalne zapalenie płuc, zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zakażenia skóry i tkanek miękkich, szczególnie zapalenie tkanki łącznej, ukąszenia przez zwierzęta, ciężki ropień okołozębowy z szerzącym się zapaleniem tkanki łącznej oraz zakażenia kości i stawów, w szczególności zapalenie kości i szpiku. Dzięki swoim składnikom, Clavtac jest w stanie skutecznie zwalczać wiele bakterii, które powodują te choroby. Pamiętaj jednak, że przed zastosowaniem Clavtacu należy skonsultować się z lekarzem, który dobierze odpowiednią dawkę i czas trwania leczenia.

Wskazania do stosowania:

Clavtac wskazany jest do leczenia następujących zakażeń bakteryjnych u dzieci:

ostre bakteryjne zapalenie zatok (właściwie rozpoznane);
ostre zapalenie ucha środkowego;
zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli (właściwie rozpoznane);
pozaszpitalne zapalenie płuc;
zapalenie pęcherza moczowego;
odmiedniczkowe zapalenie nerek;
zakażenia skóry i tkanek miękkich szczególnie zapalenie tkanki łącznej, ukąszenia przez zwierzęta, ciężki ropień okołozębowy z szerzącym się zapaleniem tkanki łącznej;
zakażenia kości i stawów, w szczególności zapalenie kości i szpiku.

Należy wziąć pod uwagę oficjalne wytyczne dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych.