„Szklany sufit” i „lepka podłoga”: jak coaching pomaga kobietom w karierze

Szklany sufit – czym jest i jakie bariery stawia kobietom?

Szklany sufit to bariery systemowe takie jak brak kobiet w zarządach czy „męskie kluby” decyzyjne, w których najważniejsze sprawy omawia się poza oficjalnymi spotkaniami. To także stereotypy, że kobieta jest „zbyt emocjonalna” na lidera.

Do tego dochodzą obowiązki rodzinne i kulturowe przekonania, że to kobieta „powinna” przejąć większość odpowiedzialności domowej, co ogranicza jej czas i energię.

Samotność po 30., 40., 50. Jak budować relacje, gdy dotychczasowa sieć społeczna się kurczy?

Święta bez stresu? Psycholog zdradza, jak przeżyć ten czas w spokoju

Rozstanie jak żałoba – jak przeżyć stratę i odbudować siebie

Przemoc emocjonalna, love bombing, kontrola: te mechanizmy obnaża film „Dom dobry”

Jesienna chandra czy depresja sezonowa? Kiedy warto porozmawiać z psychologiem

Syndrom pustego gniazda – jak poradzić sobie, gdy dzieci opuszczają dom?

Lepka podłoga – wewnętrzne ograniczenia kobiet w pracy

Lepka podłoga to niewidzialne łańcuchy wewnętrzne: brak pewności siebie, zaniżanie własnych osiągnięć, perfekcjonizm („muszę znać 100% odpowiedzi, zanim złożę aplikację”) czy syndrom oszustki. Badania pokazują, że kobiety aplikują na stanowisko tylko wtedy, gdy spełniają wszystkie wymagania. Mężczyźni robią to już przy 60%.

Efekt? Kobiety same siebie wstrzymują przed kolejnym krokiem, nawet jeśli nikt inny ich formalnie nie zatrzymuje.

Jak coaching kariery pomaga przełamywać bariery?

Coaching to przestrzeń, gdzie można nazwać te wewnętrzne głosy i przyjrzeć się im z boku. Coach nie daje gotowych recept, ale zadaje pytania, które odsłaniają schematy myślowe.

Weźmy przykład Marty, wspomnianej wcześniej specjalistki HR. Podczas sesji coachingowych zaczęła analizować swoje osiągnięcia i uświadomiła sobie, że od lat prowadzi projekty na poziomie managerskim, ale nigdy nie nazywała tego „przywództwem”. Ten prosty wgląd sprawił, że zaczęła patrzeć na siebie inaczej i odważyła się aplikować na wyższe stanowisko.

Coach pomaga także w pracy nad syndromem oszustki – poprzez analizę faktów, przypomnienie sobie mierzalnych sukcesów, a czasem nawet stworzenie „dziennika dowodów” czyli listy osiągnięć, do której można wracać w chwilach zwątpienia. To zmienia perspektywę z „Nie zasługuję na to miejsce” na „Moje wyniki są faktem, a nie przypadkiem.”

Skuteczne metody coachingowe dla kobiet w karierze

Najczęściej stosowane narzędzia to:

• Model GROW – pomaga rozłożyć na czynniki pierwsze cel, rzeczywistość, opcje i plan działania.
• Praca z wartościami – odkrycie, co naprawdę jest ważne, pozwala lepiej wybierać ścieżki kariery i decyzje zawodowe.
• Symulacje i role-play – np. odgrywanie rozmowy o podwyżkę, ćwiczenie argumentów, nauka asertywnego tonu głosu.
• Mapa zasobów – ćwiczenie polegające na wypisaniu wszystkich kompetencji, doświadczeń, sukcesów i wsparcia z otoczenia. Kobiety często są zaskoczone, jak bogate są ich „zasoby”, kiedy zobaczą je czarno na białym.

Bariery kulturowe i organizacyjne – jak je pokonać?

Kobiety częściej spotykają się z oczekiwaniem, że będą „miłe”, „ugodowe”, a jednocześnie „silne” i „decydowane”. To podwójne standardy, które nie dotyczą mężczyzn. W wielu organizacjach kobiety muszą udowadniać swoje kompetencje częściej i bardziej szczegółowo niż ich koledzy.

Coaching pomaga nazwać te bariery i przygotować strategię działania. Zamiast myśleć: „Nie jestem włączana na spotkania, bo nie jestem wystarczająco ważna”, można zadać pytanie: „Co mogę zrobić, by wyraźniej komunikować swoje znaczenie w projekcie?”.

Świadomość, że problem nie zawsze leży w „braku kompetencji”, ale w systemie, daje kobietom więcej pewności siebie i narzędzi, by działać asertywnie.

Jak coaching wspiera kobiety w rozmowach o awans i podwyżkę?

Coach przygotowuje klientkę do rozmowy tak, by miała jasny plan i poczucie pewności. To praca na trzech poziomach:

• Merytorycznym – przygotowanie argumentów opartych na faktach, wynikach i osiągnięciach.
• Komunikacyjnym – ćwiczenie asertywnej postawy, tonu głosu, umiejętności mówienia o swoich sukcesach.
• Emocjonalnym – praca nad lękiem przed odmową, krytyką czy oceną.

Dzięki temu kobieta wchodzi w rozmowę pewna siebie, opierając negocjacje na faktach i wartości, jakie wnosi do organizacji.

Dowiedz się więcej

o zdrowiu psychicznym i pomocy psychologicznej

Sprawdź

Pierwsze kroki, by wyjść z „lepkiej podłogi”

Pierwszym krokiem jest świadomość – zauważenie, że coś nas zatrzymuje. To może być brak odwagi do zgłoszenia się do nowego projektu albo niechęć do rozmów o wynagrodzeniu.

Następnie warto:

• nazwać swój cel (np. „chcę poprowadzić zespół w ciągu roku”),
• zrobić listę mocnych stron i sukcesów,
• zbudować wsparcie – coach, mentor, grupa networkingowa,
• wprowadzić małe kroki – poprowadzić spotkanie, zaproponować inicjatywę, zabrać głos podczas prezentacji.

To właśnie te drobne działania tworzą efekt kuli śnieżnej i sprawiają, że „lepka podłoga” przestaje być przeszkodą, a zaczyna działać jak trampolina.

Podsumowanie

„Szklany sufit” i „lepka podłoga” to nie tylko metafory, ale realne doświadczenie wielu kobiet. Bariery bywają widoczne – jak brak równych szans w awansach – albo ukryte w przekonaniach.

Coaching nie usuwa wszystkich przeszkód, ale daje narzędzia, by zmienić perspektywę, nazwać lęki, dostrzec mocne strony i przełożyć to na konkretne działania. Dzięki temu kobiety przechodzą z roli osób, które „czekają na okazję”, do roli tych, które świadomie kształtują swoją karierę.

Bo prawdziwa zmiana zaczyna się wtedy, gdy przestajemy pytać: „Czy mogę?”, a zaczynamy mówić: „Chcę i wiem, jak to zrobić.”