Dipper-Mono

Dipper-Mono to lek z grupy antagonistów receptora angiotensyny II, który pomaga w kontroli wysokiego ciśnienia tętniczego krwi. Angiotensyna II jest substancją, która powoduje zwężenie naczyń krwionośnych i zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi. Dipper-Mono blokuje działanie angiotensyny II, co prowadzi do zmniejszenia napięcia naczyń krwionośnych i ciśnienia tętniczego krwi. Lek ten może być stosowany w trzech różnych stanach: - w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego u dorosłych oraz u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat. Wysokie ciśnienie tętnicze może prowadzić do uszkodzenia naczyń krwionośnych w mózgu, sercu i nerkach, co z kolei zwiększa ryzyko udaru mózgu, niewydolności serca lub nerek oraz zawału mięśnia sercowego. Obniżenie ciśnienia tętniczego do wartości prawidłowych zmniejsza ryzyko rozwoju tych chorób. - w leczeniu dorosłych pacjentów po świeżo przebytym zawale mięśnia sercowego (czyli od 12 godzin do 10 dni). - w leczeniu objawowej niewydolności serca u dorosłych. Dipper-Mono stosuje się wtedy, gdy nie można zastosować leku z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny ACE lub stosuje się go razem z inhibitorami ACE, gdy nie można podać innych leków stosowanych w leczeniu niewydolności serca. Objawami niewydolności serca są duszność oraz obrzęk stóp i nóg na skutek zatrzymywania płynów. Niewydolność serca powstaje wtedy, gdy mięsień sercowy nie jest w stanie wystarczająco silnie pompować krwi, aby dostarczyć ją do całego organizmu.

Nadciśnienie tętnicze
Leczenie samoistnego nadciśnienia tętniczego u dorosłych oraz nadciśnienia tętniczego u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat.

Stan po świeżo przebytym zawale mięśnia sercowego
Leczenie dorosłych pacjentów w stabilnym stanie klinicznym z objawową niewydolnością serca lub bezobjawową niewydolnością skurczową lewej komory serca po świeżo przebytym (od 12 godzin do 10 dni) zawale mięśnia sercowego.

Niewydolność serca
Leczenie dorosłych pacjentów z objawową niewydolnością serca, gdy inhibitory ACE nie są tolerowane lub jako terapia dodana do inhibitorów ACE u pacjentów nietolerujących leków beta- adrenolitycznych, gdy nie można zastosować leków z grupy antagonistów receptorów dla mineralokortykosteroidów.