Bezsenność to zaburzenie snu polegające na trudności w zasypianiu, utrzymaniu snu lub wczesnym budzeniu się bez możliwości ponownego zaśnięcia. Może być spowodowana stresem, niezdrowym trybem życia, chorobami, zaburzeniami psychicznymi lub czynnikami środowiskowymi. Leczenie może obejmować różne metody, które mają na celu poprawę jakości snu.
Skonsultuj się z lekarzem rodzinnym,
neurologiem lub psychiatrą, który pomoże
Ci zrozumieć Twoje objawy i dostosuje
odpowiedni plan leczenia
Wybierz dogodną dla siebie lokalizację
(stacjonarnie lub online) i zarezerwuj
wybrany termin
Podczas konsultacji online w przypadku bezsenności lekarz również musi przeprowadzić dokładny wywiad. A na jego podstawie ocenić objawy pacjenta i zasugerować wstępną diagnozę oraz plan leczenia adekwatny do przypadku. Mogą to być terapie behawioralne, zmiany w stylu życia, które mogą poprawić jakość snu oraz ewentualne leczenie farmakologiczne.
W przypadku bezsenności podczas wizyty w gabinecie lekarz przeprowadzi szczegółowy wywiad dotyczący problemów ze snem. Choć bezsenność jest głównie problemem psychiatrycznym, lekarz może przeprowadzić podstawowe badanie fizykalne, aby wykluczyć inne schorzenia, które mogą wpływać na sen, takie jak problemy z tarczycą. Na podstawie zebranych informacji lekarz może zaproponować plan leczenia.
Objawy bezsenności obejmują trudności w zasypianiu, częste budzenie się w nocy, wczesne budzenie się rano, uczucie zmęczenia po przebudzeniu oraz trudności z koncentracją, pamięcią i codziennym funkcjonowaniem. Osoby z bezsennością mogą również doświadczać drażliwości, nastrojów depresyjnych i zmniejszonej motywacji.
Leczenie bezsenności może obejmować zmiany w stylu życia, takie jak poprawa higieny snu, regularne ćwiczenia fizyczne i unikanie kofeiny oraz alkoholu przed snem. Terapia poznawczo-behawioralna dla bezsenności jest jedną z najskuteczniejszych metod leczenia. W niektórych przypadkach lekarze mogą zalecić leki nasenne na krótki okres, aby pomóc w regulacji snu.
Główne przyczyny bezsenności obejmują stres, lęk, depresję, złe nawyki snu, niewłaściwe warunki środowiskowe (np. hałas, światło), zmiany w harmonogramie snu, niektóre leki, spożywanie kofeiny lub alkoholu przed snem oraz przewlekłe schorzenia takie jak ból, astma czy problemy z tarczycą.
Nieleczona bezsenność może prowadzić do licznych powikłań, w tym zwiększonego ryzyka problemów zdrowotnych, takich jak nadciśnienie, choroby serca, cukrzyca i osłabienie układu odpornościowego. Może również wpływać na zdrowie psychiczne, prowadząc do depresji, lęku, drażliwości i problemów z koncentracją.
Diagnoza bezsenności opiera się na szczegółowym wywiadzie medycznym i ocenie historii snu pacjenta. Lekarz może zalecić prowadzenie dziennika snu przez kilka tygodni, aby monitorować wzorce snu i czynniki wpływające na jakość snu. W niektórych przypadkach może być zalecane badanie polisomnograficzne, które ocenia fizjologiczne aspekty snu.
Zmiany, które mogą pomóc w zarządzaniu bezsennością, obejmują utrzymanie regularnego harmonogramu snu, stworzenie relaksującej rutyny przed snem, unikanie ekranów elektronicznych przed snem, utrzymanie odpowiednich warunków sypialni (chłodne, ciemne i ciche miejsce), unikanie ciężkich posiłków i napojów przed snem oraz regularne ćwiczenia fizyczne.
Najbardziej narażone na bezsenność są osoby starsze, kobiety (szczególnie w okresie menopauzy), osoby z przewlekłymi schorzeniami (np. bólem, astmą), osoby z zaburzeniami psychicznymi (np. depresją, lękiem), osoby pracujące w nieregularnych godzinach (np. praca zmianowa) oraz osoby prowadzące stresujący tryb życia.
Bezsenność krótkoterminowa, znana również jako bezsenność przejściowa, trwa od kilku dni do kilku tygodni i jest często związana z chwilowymi czynnikami stresowymi lub zmianami w życiu. Przewlekła bezsenność trwa co najmniej trzy miesiące i występuje co najmniej trzy razy w tygodniu.