Strattera

Lek Strattera zawiera atomoksetynę i jest stosowany w leczeniu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) u dzieci powyżej 6 roku życia, młodzieży oraz osób dorosłych. Jednakże, lek ten powinien być stosowany tylko jako element kompleksowego programu leczenia, który obejmuje również metody niefarmakologiczne, takie jak poradnictwo i terapia zachowań. Należy pamiętać, że lek Strattera nie jest odpowiedni dla dzieci poniżej 6 roku życia, ponieważ nie ma wystarczających badań dotyczących jego skuteczności i bezpieczeństwa w tej grupie wiekowej. Lek Strattera działa poprzez zwiększenie stężenia noradrenaliny w mózgu, co pomaga w zmniejszeniu impulsywności i nadmiernej ruchliwości u pacjentów z ADHD. W przeciwieństwie do innych leków stosowanych w leczeniu ADHD, lek Strattera nie ma działania stymulującego i nie powoduje uzależnienia. Warto zauważyć, że dzieci i młodzież z ADHD często mają trudności z koncentracją i spokojnym siedzeniem w jednym miejscu, co może wpływać na ich codzienne życie, w tym na naukę i wykonywanie prac domowych. Dlatego też, lek Strattera może pomóc w łagodzeniu objawów ADHD i ułatwić opanowanie trudności związanych z tą chorobą. Ważne jest, aby przed rozpoczęciem stosowania leku Strattera skonsultować się z lekarzem i przestrzegać zaleceń dotyczących dawkowania oraz innych metod leczenia ADHD.

Produkt leczniczy STRATTERA jest wskazany w leczeniu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) u dzieci w wieku 6 lat i starszych, u młodzieży i u dorosłych jako element kompleksowego programu leczenia. Leczenie powinno być rozpoczęte przez lekarza specjalistę w leczeniu ADHD, takiego jak pediatra, psychiatra dzieci i młodzieży lub psychiatra. Diagnozę należy stawiać zgodnie z aktualną klasyfikacją DSM lub wytycznymi zawartymi w ICD.

U osób dorosłych należy potwierdzić utrzymywanie się objawów ADHD, które występowały jeszcze w dzieciństwie. Wskazane jest potwierdzenie przez trzecia stronę. Nie należy rozpoczynać stosowania produktu Strattera, jeżeli nie można zweryfikować występowania objawów ADHD w dzieciństwie. Rozpoznanie nie może opierać się jedynie na stwierdzeniu obecności jednego lub więcej objawów ADHD. Na podstawie oceny klinicznej pacjent powinien wykazywać ADHD o nasileniu co najmniej umiarkowanym, na co wskazuje co najmniej umiarkowane zaburzenie funkcjonowania w 2 lub więcej środowiskach [na przykład funkcjonowania w społeczeństwie, w szkole i (lub) w pracy] wpływające na kilka aspektów życia danej osoby.

Dodatkowe informacje dotyczące bezpiecznego stosowania produktu:

Pełen program leczenia zazwyczaj obejmuje działania psychologiczne, edukacyjne i społeczne. Celem programu jest stabilizacja pacjentów z zespołem zachowań, które mogą obejmować objawy takie jak: długotrwale utrzymujące się trudności w dłuższym skupieniu uwagi, rozpraszanie uwagi, niestabilność emocjonalna, impulsywność, nadpobudliwość o umiarkowanym lub ciężkim nasileniu, nieznaczne objawy neurologiczne i nieprawidłowe wyniki badania EEG. Zdolność uczenia się może być zaburzona lub nie.

Leczenie farmakologiczne nie jest wskazane u wszystkich pacjentów z tym zespołem. Decyzję o zastosowaniu produktu należy podjąć po szczegółowej ocenie ciężkości objawów i zaburzeń w stosunku do wieku pacjenta i utrzymywania się objawów.