Choroby weneryczne

W przypadku rzeżączki zazwyczaj pierwsze objawy pojawiają się 4-5 dni po kontakcie. Proszę pamiętać również o szeregu innych chorób przenoszonych drogą płciową.

Należy zgłosić się do dermatologa wenerologa.

Charakterystyczne objawy pojawiają się u mężczyzn zazwyczaj w dwa do pięciu dni od kontaktu. Proszę jednak pamiętać o ryzyku (10-15%) infekcji o przebiegu bezobjawowym, podczas którego może być Pan źródłem zakażenia dla partnerki. Posiew wymazu z cewki jest na tym etapie najbardziej miarodajny, ale proszę skonsultować to najlepiej z dermatologiem-wenerologiem.

Zalecana wizyta u dermatologa-wenerologa.

Konsultacja ze specjalistą chorób zakaźnych.

Proszę skonsultować się z lekarzem chorób zakaźnych.

Zalecam konsultacje z lekarzem rodzinnym lub chorób zakaźnych

Badania należy wykonać po ekspozycji oraz po 4 tygodniach.

Najlepiej. wykonać dwa oznaczenia jedno po kontakcie a kolejne po 4 tygodniach.

Najlepiej zgłosić się do punktu, gdzie będzie możliwość konsultacji z lek.chorób zakaźnych, który dokona oceny ryzyka zakażenia (biorąc pod uwagę różne czynniki) i zadecyduje np. o konieczności profilaktyki poekspozycyjnej (w przypadku HIV leki wdraża się jak najszybciej, najpóźniej do 48h, wyjątkowo-72h)

Pilny kontakt z izbą przyjęć oddziału zakaźnego celem wdrożenia odpowiedniego postępowania antywirusowego.

Zalecana konsultacja ze specjalistą chorób zakaźnych.

Czy pacjent jest zakażony wirusem HCV lub HIV?

Powiem tak zarażenie się wirusem HIV jest możliwe przy nie zabezpieczaniu się prezerwatywą Używanie tych samych igiel czy skaleczenie się gdzie jest krew lub przez sperme ale nie możesz się zarazić przez picie z jednej butelki czy jedzenia Czy podając rękę też nie możesz się zarazić Mowie do zakażenia może dość tylko przez seks jak ktoś jest aktywny seksualnie i przez używanie tej samej igły pozdrawiam

W tej sprawie należy skonsultować się z lekarzem prowadzącym.

Zalecana konsultacja ze specjalistę chorób zakaźnych.

Dzień dobry, Zakażenie HIV (wirusem ludzkiej niedoboru odporności) to poważny stan, który może prowadzić do rozwoju AIDS (zespołu nabytego niedoboru odporności), jeśli nie zostanie odpowiednio leczony. Objawy zakażenia HIV mogą być różne dla różnych osób i nie zawsze są łatwe do zidentyfikowania, ponieważ często przypominają objawy grypy lub innych, bardziej powszechnych infekcji. Wczesne objawy, które mogą pojawić się od 2 do 4 tygodni po zakażeniu, to między innymi: gorączka, osłabienie, powiększone węzły chłonne, wysypka, bóle stawów i mięśni, ból gardła, nocne poty, bóle głowy. Należy pamiętać, że nie u każdej osoby zakażonej HIV pojawiają się te objawy, a ich obecność nie musi oznaczać zakażenia HIV – mogą być też objawem innych stanów zdrowotnych. Z tego względu, jeśli pojawią się jakiekolwiek wątpliwości lub objawy, które mogą wskazywać na zakażenie HIV, najlepiej jak najszybciej skonsultować się z lekarzem. Równie ważne jest regularne przeprowadzanie badań, zwłaszcza jeśli istnieje ryzyko zakażenia (na przykład poprzez niechronione kontakty seksualne lub dzielenie się igłami). Obecnie dostępne są skuteczne metody leczenia HIV, które pozwalają osobom zakażonym na długie życie. Kluczowe jest jednak wczesne wykrycie wirusa i rozpoczęcie leczenia. Proszę pamiętać, że profilaktyka i edukacja są najlepszymi narzędziami w walce z HIV. Używanie prezerwatyw podczas stosunków seksualnych, unikanie kontaktu z krwią oraz testy i ewentualna profilaktyka poekspozycyjna to kluczowe kroki w zapobieganiu zakażeniom HIV. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości lub pytań, najlepiej skonsultować się z lekarzem lub specjalistą w dziedzinie chorób zakaźnych.

To nie są objawy hiv. Test IV generacji można wykonać po 2 tygodniach od ryzykownego stosunku płciowego.

Konsultacja ze specjalistą chorób zakaźnych.

Jeśli wynik testu jest negatywny - nie ma powodu do obaw.

Dzień dobry, Zrozumiałe jest Pana zaniepokojenie po ryzykownej sytuacji, jaką był stosunek bez zabezpieczenia. Wykonanie testu na HIV było odpowiednim krokiem w kierunku dbania o Pana zdrowie. Ujemny wynik testu przeprowadzonego trzy tygodnie temu jest zachęcający, jednak ważne jest, aby mieć na uwadze, że w przypadku infekcji HIV istnieje tak zwane okno serologiczne. Jest to okres czasu od momentu zakażenia do momentu, gdy testy na HIV zaczną wykazywać obecność wirusa lub przeciwciał przeciwko niemu w organizmie, co może trwać od kilku tygodni do kilku miesięcy. Zaleca się wykonanie ponownego testu na HIV po upływie 3 miesięcy od ryzykownej ekspozycji, aby uzyskać bardziej wiarygodny wynik, biorąc pod uwagę możliwość okna serologicznego. W niektórych przypadkach zaleca się wykonanie testu po 6 miesiącach, zwłaszcza jeśli istniały kolejne ryzykowne sytuacje. Proszę pamiętać, że regularne testowanie na HIV i inne choroby przenoszone drogą płciową jest ważną częścią profilaktyki zdrowia seksualnego, zwłaszcza po niezabezpieczonych kontaktach seksualnych z nowymi partnerami. Jeśli ma Pan jakiekolwiek wątpliwości lub obawy, zachęcam do konsultacji z lekarzem, który może udzielić więcej informacji na temat testowania na HIV oraz doradzić w kwestiach profilaktyki i bezpiecznych praktyk seksualnych. Czy jest coś jeszcze, co budzi Pana niepokój w tej sprawie? Z poważaniem, dr n. med. Łukasz Blukacz

Dzień dobry, Tak, istnieje możliwość przeniesienia niektórych chorób przenoszonych drogą płciową nawet bez pełnego stosunku płciowego. Kontakt bezpośredni narządów płciowych, taki jak dotyk penisa do pochwy, może stanowić ryzyko transmisji chorób, jeśli jeden z partnerów jest już nosicielem infekcji. Chociaż ryzyko to jest mniejsze niż w przypadku pełnego stosunku płciowego, to jednak niektóre choroby, takie jak wirus brodawczaka ludzkiego (HPV), opryszczka, czy rzadziej chlamydia i rzeżączka, mogą być przenoszone przez kontakt skóry z zakażonymi obszarami. Ponadto, transmisja przez ślinę może być możliwa w przypadku niektórych infekcji, takich jak mononukleoza (nazywana także chorobą pocałunków) czy herpes typu 1, który jest częściej związany z opryszczką w okolicy ust, ale może być przeniesiony na narządy płciowe przez kontakty oralno-genitalne. Chociaż większość chorób przenoszonych drogą płciową wymaga bezpośredniego kontaktu seksualnego dla transmisji, warto być świadomym, że pewne ryzyko istnieje również przy innych formach intymności. Profilaktyka i świadomość są kluczowe w zapobieganiu chorobom przenoszonym drogą płciową. Używanie prezerwatyw podczas wszelkich form aktywności seksualnej, w tym kontaktów oralnych i genitalnych, może znacząco zmniejszyć ryzyko transmisji wielu chorób przenoszonych drogą płciową. Ponadto, regularne badania i konsultacje z lekarzem, szczególnie po nowych lub ryzykownych kontaktach seksualnych, są ważne dla utrzymania zdrowia seksualnego. W przypadku podejrzenia zakażenia lub jeśli ma Pani jakiekolwiek pytania dotyczące chorób przenoszonych drogą płciową, zdecydowanie zachęcam do umówienia się na wizytę u lekarza. Diagnostyka i ewentualne leczenie są kluczowe dla zdrowia i dobrego samopoczucia. Z poważaniem, dr n. med. Łukasz Blukacz

Zalecana stacjonarna wizyta lekarska.

Zalecana konsultacja z ginekologiem prowadzącym

proszę zrobić badania oraz iść na wizytę do lekarza ginekologa.

najpierw zrobic badania i z badaniami do lekarza ginekologa

Z podejrzeniem choroby wenerycznej najlepiej zgłosić się do lekarza dermatologa wenerologa.

Wskazana wizyta u dermatologa lub wenerologa. Wenerolog zajmuje się diagnostyką i leczeniem chorób przenoszonych drogą płciową, zwanych też chorobami wenerycznymi . Specjalizacja dermatologiczna zawsze obejmuje też wenerologie, tak, że każdy lekarz dermatolog jest też lekarzem wenerologiem.

Należy zgłosić się do lekarza dermatologa/wenerologa.

proszę zrobić badania oraz iść na wizytę do lekarza ginekologa.

proszę zrobić badania oraz iść na wizytę do lekarza ginekologa.

Lekarz ginekolog najpewniej będzie w stanie pomóc, choć diagnostyką i leczeniem chorób wenerycznych zajmuje się specjalista dermatolog-wenerolog. Lekarz podczas wizyty na podstawie obserwowanych dolegliwości i zebranego wywiadu zaleci odpowiednie leczenie i ewentualną dalszą diagnostykę laboratoryjną.

W tej sprawie należy kontaktować się z ośrodkiem gdzie pobierano krew do badania.

Ryzyko w niewielkim procencie istnieje. Dobrze omówić tę sytuację z tą pielęgniarką.

Proszę skonsultować się z zakażnikiem

Należy zawsze pamiętać o środkach ochrony osobistej - zapraszam na konsultacje - wytłumaczę dokładnie wytyczne postępowania w razie ekspozycji - specjalista medycyny rodzinnej lekarz Jakub Woźniak

W przypadku stosowania się do procedur szpitalnych ryzyko zakażenia jest znikome.