Rzeżączka - jak jej zapobiegać?

Jak dochodzi do zakażenia?

Do zakażenia dochodzi przez kontakt z błoną śluzową, stąd kobiety są bardziej narażone niż mężczyźni, ponieważ eksponowana jest znaczna powierzchnia błony śluzowej (pochwa oraz szyjka macicy). U mężczyzn natomiast w okolicy genitalnej bakteria może przedostać się wyłącznie przez błonę śluzową w okolicy ujścia cewki moczowej.

Głównymi drogami zakażenia rzeżączką są:

• kontakty płciowe (genitalne, analne, oralne),
• używanie tych samych przedmiotów higieny codziennej (np. ręczników, gąbek),
• przebywanie w łóżku z chorym partnerem.

UWAGA! Dwoinki rzeżączki mogą przeżyć na powierzchniach nawet do 4 godzin, stąd należy zwrócić na ten fakt szczególną uwagę i unikać siadania na desce klozetowej w publicznych toaletach.

Opryszczka narządów płciowych. Kiedy jest niebezpieczna?

Mięśniaki macicy. Zwykle nie dają żadnych objawów

Czym zajmuje się androlog? Kiedy chłopcy i mężczyźni powinni odwiedzić androloga?

Stulejka u chłopców i mężczyzn. Jak zapobiegać i leczyć?

Kiedy seks staje się ryzykowny. Seksuolog: cierpi ciało, cierpi psychika

Dbaj o jądra: telefon wyjmij z kieszeni, laptopa nie trzymaj na kolanach

Objawy rzeżączki

Rzeżączka objawia się w różny sposób w zależności od płci, wieku oraz stanu odporności osoby zakażonej. Jednak w 10% przypadków choroba ta przebiega bezobjawowo, a gdy przechodzi w stan przewlekły, to symptomy ulegają zmniejszeniu. Pierwsze objawy mogą pojawić się nawet w kilka dni po odbytym stosunku z osobą zakażoną.

Objawy rzeżączki u kobiet

Pierwotnym miejscem zakażenia jest szyjka macicy, natomiast może ono także zaatakować jajowody, jajniki i macicę. Przebieg choroby zazwyczaj jest bezobjawowy, natomiast w niektórych przypadkach mogą w przeciągu 7-14 dni wystąpić:

• ropne upławy (często wiązane z innymi dolegliwościami i przez to lekceważone),
• pieczenie i ból podczas oddawania moczu (przy zajęciu cewki moczowej),
• pieczenie w pochwie,
• ból podczas stosunku,
• krwawienia międzymiesiączkowe,
• gorączka.

Objawy rzeżączki u mężczyzn

W przypadku mężczyzn objawy rozwijają się szybciej niż u kobiet (okres wylęgania 2-5 dni, choć może być do 14 dni). Najczęściej pojawia się zapalenie przedniego odcinka cewki moczowej i towarzyszące mu:

• ropna wydzielina z cewki moczowej,
• ból cewki moczowej nasilający się podczas oddawania moczu,
• tkliwość i obrzęk najądrzy (rzadko),
• zapalenie żołędzi.

Tego typu niepokojące objawy należy w każdym przypadku konsultować z lekarzem wenerologiem, bowiem nieleczona rzeżączka często prowadzi do zapalenia przydatków u kobiet, a także zapalenia jąder i najądrzy u mężczyzn. Nie ignoruj wczesnych symptomów i umów się na e-Wizytę bez wychodzenia z domu. Recepta online dostępna od ręki.

Rzeżączka poza narządami płciowymi

Jako, że dwoinki rzeżączki mogą przeniknąć do krwiobiegu i tym samym zakażać inne narządy, to jej inwazja dotyczyć może poza cewką moczową i narządami rodnymi:

• odbytu i odbytnicy - najczęściej przebieg bezobjawowy, może wystąpić pieczenie i świąd odbytu, wydzielina w postaci śluzu, a także problemy z oddawaniem stolca,
• spojówek - raczej u niemowląt (mogą zostać zakażone podczas porodu), czasem dochodzi do zajęcia rogówki, a także uszkodzenia wzroku,
• gardła - w większości przypadków przebieg bezobjawowy, jeśli symptomy występują, to jest to zaczerwienienie i obrzęk łuków podniebiennych i tylnej ściany gardła, ropna wydzielina na migdałkach i tylnej ścianie gardła.

W wyjątkowych przypadkach dochodzi także do rozsianego zakażenia rzeżączkowego, gdzie bakterie rozprzestrzeniają się po ciele drogą krwi, a do objawów zaliczamy charakterystyczną zmianę skórną (krosta otoczona obwódką zapalną), gorączkę oraz bóle stawów. Stan ten częściej spotykany jest u kobiet.

Metody zapobiegania rzeżączce

Aby skutecznie zapobiegać zakażeniu rzeżączką należy stosować się do kilku elementarnych zasad, które pomogą uchronić przed tą i wieloma innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową. Należą do nich:

• używanie prezerwatyw podczas stosunków płciowych (w tym oralnych i analnych),
• unikanie przygodnych stosunków,
• badanie kobiet ciężarnych w kierunku rzeżączki,
• uważna obserwacja własnego ciała,
• unikanie siadania na desce klozetowej podczas korzystania z publicznej toalety,
• korzystanie wyłącznie ze swojej bielizny czy ręczników.

Leczenie rzeżączki

Leczenie tego schorzenia polega na przeprowadzeniu antybiotykoterapii, najczęściej penicyliną i cefalosporynami. Po 3 dniach od zakończenia kuracji antybiotykiem należy wykonać wymaz i badanie na obecność dwoinki rzeżączki w celu upewnienia się, czy przeprowadzone leczenie było skuteczne. Próby leczenia “domowymi sposobami” nie są zalecane, może dojść do przewlekłego zakażenia i niebezpiecznych dla zdrowia powikłań.

Nauka nieustannie poszukuje nowych metod leczenia i zapobiegania rzeżączce. Nowe badania skupiają się na skuteczności różnych antybiotyków w leczeniu rzeżączki, a także na zrozumieniu, jak dana bakteria odpowiada za infekcję.

Powikłania po rzeżączce

Nieleczona i ignorowana rzeżączka może prowadzić do poważnych powikłań, tj.:

• sepsa,
• rozsiane zakażenie rzeżączkowe,
• zakażenie układu moczowo-płciowego,
• zapalenie najądrzy,
• zapalenie prostaty,
• zapalenie gruczołów Tysona,
• zapalenie przydatków (u kobiet),
• zapalenie gruczołów Bartholina,
• zakażenie dziecka podczas porodu,
• bezpłodność,
• zespół stawowo-skórny,
• zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.