SIDS – jakie mogą być przyczyny nagłej śmierci łóżeczkowej?

Jakie mogą być przyczyny SIDS?

Nie ma jednej przyczyny, która potwierdziłaby wszystkie przypadki, natomiast najczęściej przyczyny upatruje się w  nieprawidłowościach układu oddechowego i nerwowego, czynnikach genetycznych oraz czynnikach zewnętrznych.

Kolka niemowlęca. Mały czy duży problem?

Ząbkowanie. Objawy, kalendarz, łagodzenie bólu

Przepuklina pępkowa. Przyczyny, leczenie, profilaktyka

Odpieluchowanie dziecka. Psycholog: tych błędów unikaj

Alergia pokarmowa u niemowląt. Co radzi alergolog?

Zaparcia u niemowląt – błahostka czy istotny problem?

Oddech niemowlaka

Podczas snu niemowlę oddycha głośniej i szybciej niż dorosły, wykonuje ok., 60 oddechów na minutę oraz robi również przerwy między nimi. Sytuacja ta nie powinna nas niepokoić, jeżeli przerwy nie trwają dłużej niż 10 sekund. Po tym czasie dziecko wpada w bezdech senny, a jego tkanki nie zostają odpowiednio dotlenione.

Jedna z hipotez tłumaczy śmierć łóżeczkową jako fizjologiczną odpowiedź organizmu na obniżony poziom tlenu we krwi.

Ciąża i poród

Duże znaczenie może mieć również przebieg ciąży oraz sam poród.

Bierze się pod uwagę masę urodzeniową (poniżej 2,5 kg) oraz tydzień ciąży (poniżej 37. tyg), w którym dziecko przyszło na świat (SIDS występuje częściej u wcześniaków), ilość punktów, które otrzymało w skali Apgar, obecność wad wrodzonych, czy nie doszło do niedotlenienia podczas porodu oraz, czy matka paliła papierosy, spożywała alkohol lub substancje psychoaktywne podczas ciąży.

Wydaje się, że do śmierci łóżeczkowej dochodzi również częściej, jeśli matka była bardzo młoda, a niemowlę jest jej pierwszym dzieckiem oraz jest płci męskiej.

Dziecko może być również bardziej narażone, jeżeli SIDS wystąpił wcześniej u jego rodzeństwa.

Czynniki środowiskowe

Kluczowe znaczenie ma otoczenie, w którym dziecko śpi.

Najlepiej, gdyby było to jego własne łóżeczko, z twardym materacem, bez ochraniaczy, poduszek, zabawek oraz kocyków, czyli wszystkiego, co daje dziecku możliwość zakrycia noska, przez który oddycha. Najlepiej, aby dziecko było przykryte pieluszką, lub przewiewnym kocykiem.

Dziecko powinno układać się jak najniżej dolnej krawędzi łóżeczka, gwarantuje to naturalną podporę oraz ochronę przed zakopaniem.

Do snu, dziecko kładziemy na plecach, jest to najbezpieczniejsza pozycja, ponieważ słabe mięśnie uniemożliwiają niemowlęciu przekręcenie się na brzuch czy bok, a drogi oddechowe

pozostają drożne.

Sypialnia rodziców, bo to tam powinno znajdować się łóżeczko dziecka przez pierwsze 6 miesięcy jego życia, powinna być pomieszczeniem wolnym od dymu tytoniowego, a temp powietrza powinna wynosić między 18- 21 st.C. Bardzo ważne, aby nie przegrzewać dziecka. 

Ryzyko wystąpienia SIDS wzrasta również wtedy, gdy dziecko śpi razem z rodzicami. Zmęczeni mogą nie zdawać sobie sprawy, że napierają na noworodka czy zakrywają pościelą, a ich materac może być za miękki i powodować zapadanie, utrudniając dziecku prawidłowe oddychanie.

Jak zminimalizować ryzyko SIDS?

• przyszła mama powinna zadbać o swoje zdrowie fizyczne oraz psychiczne,
• dziecko powinno spać samo, w bezpiecznym łóżeczku,
• zaprzestanie palenia w ciąży, podczas karmienia, oraz unikanie kontaktu dziecka z dymem nikotynowym, ponieważ jest on toksyczny dla układu oddechowego malucha,
• dzieci karmione piersią mają zdecydowanie większą odporność oraz budzą się częściej w nocy- może się to okazać pomocne w wypadku rodziców, którzy martwią się, że śmierć łóżeczkowa dotknie ich dziecko,
• nie poleca się stosowania urządzeń monitorujących oddech dziecka, w wypadku kiedy dziecko jest zdrowe, ponieważ mogą one pokazywać zakłamane wartości, lub najzwyczajniej w świecie popsuć się, co będzie wywoływało niepotrzebny stres rodziców, oraz dziecka,
• w wypadku wystąpienia jakichkolwiek niepokojących objawów u dziecka należy skonsultować się z lekarzem pediatrii.

Bezdech senny u dorosłych

Chociaż SIDS jest przypadłością małych dzieci, u dorosłych również może dojść do śmierci podczas snu, a mechanizm jest podobny- następują okresy bezdechu sennego, podczas których zostaje odcięty dopływ tlenu.

Schorzenie nosi nazwę zespołu obturacyjnych bezdechów śródsennych, a przyczyną mogą być nabyte lub wrodzone nieprawidłowości w budowie i funkcjonowaniu jamy nosowo-gardłowej, najczęściej krzywa przegroda nosowa oraz wiotkość mięśni podniebiennych.