Sytena

Sytena to lek zawierający substancję czynną sytagliptynę, która należy do grupy inhibitorów DPP-4 (inhibitory dipeptydylopeptydazy-4). Działanie tego leku polega na zmniejszeniu stężenia cukru we krwi u osób dorosłych z cukrzycą typu 2. Sytagliptyna pomaga w uzyskaniu większego stężenia insuliny uwalnianej po posiłku oraz zmniejsza ilość cukru wytwarzanego przez organizm. Lekarz może zalecić stosowanie Syteny w celu zmniejszenia zbyt wysokiego stężenia cukru we krwi, będącego skutkiem cukrzycy typu 2. Lek ten może być stosowany samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami, takimi jak insulina, metformina, pochodne sulfonylomocznika lub glitazony, które również obniżają stężenie cukru we krwi. Wszystkie te leki powinny być stosowane w połączeniu z dietą oraz programem ćwiczeń fizycznych. Cukrzyca typu 2 to choroba, w której organizm nie wytwarza wystarczającej ilości insuliny lub wytwarzana insulina nie działa prawidłowo. W wyniku tego organizm może wytwarzać zbyt dużo cukru, co prowadzi do gromadzenia się glukozy we krwi. W konsekwencji, osoby z cukrzycą typu 2 są narażone na poważne zaburzenia zdrowia, takie jak choroby serca, nerek, utrata wzroku i amputacja kończyn. Dlatego tak ważne jest stosowanie leków, takich jak Sytena, które pomagają w utrzymaniu prawidłowego stężenia cukru we krwi i zapobiegają powikłaniom związanym z cukrzycą typu 2.

Produkt leczniczy Sytena jest wskazany do stosowania u dorosłych z cukrzycą typu 2 w celu poprawy kontroli glikemii:

w monoterapii

• u pacjentów niedostatecznie kontrolowanych za pomocą wyłącznie diety i ćwiczeń fizycznych i u których stosowanie metforminy jest niewłaściwe ze względu na przeciwwskazania lub nietolerancję.

w dwulekowej terapii doustnej, w skojarzeniu z:

• metforminą w przypadku, gdy dieta i ćwiczenia fizyczne oraz stosowanie jedynie metforminy nie zapewniają odpowiedniej kontroli glikemii.
• pochodną sulfonylomocznikaw przypadku, gdy dieta i ćwiczenia fizyczne oraz stosowanie jedynie maksymalnej tolerowanej dawki pochodnej sulfonylomocznika nie zapewniają odpowiedniej kontroli glikemii i gdy stosowanie metforminy jest niewłaściwe z powodu przeciwwskazań lub nietolerancji.
• agonistą receptora aktywowanego przez proliferatory peroksysomów typu gamma (PPARγ) (tj. tiazolidynedionem), jeśli zastosowanie agonisty receptora PPARγ jest wskazane i kiedy stosowanie diety i ćwiczeń fizycznych w połączeniu z agonistą receptora PPARγ w monoterapii nie zapewnia odpowiedniej kontroli glikemii.

w trzylekowej terapii doustnej, w skojarzeniu z:

• pochodną sylfonylomocznika i metforminą, gdy dieta i ćwiczenia fizyczne wraz z dwulekową terapią tymi produktami leczniczymi nie zapewniają odpowiedniej kontroli glikemii.
• agonistą receptora PPARγ i metforminą, kiedy zastosowanie agonisty receptora PPAR jest wskazane i kiedy stosowanie diety i ćwiczeń fizycznych wraz z dwulekową terapią tymi produktami leczniczymi nie zapewnia odpowiedniej kontroli glikemii.