Norditropin NordiFlex

Norditropin NordiFlex to produkt, który zawiera biosyntetyczny ludzki hormon wzrostu, nazywany somatropiną. Ten hormon jest identyczny z tym, który wytwarzany jest w organizmie człowieka i jest niezbędny do prawidłowego wzrostu dzieci oraz funkcjonowania organizmu dorosłego. Norditropin NordiFlex stosuje się w leczeniu różnych zaburzeń wzrostu u dzieci, takich jak brak wydzielania hormonu wzrostu lub jego niewystarczająca ilość, zespół Turnera, zaburzenia czynności nerek, niski wzrost oraz u dzieci urodzonych jako zbyt małe w stosunku do wieku ciążowego. Ponadto, produkt ten może być stosowany u pacjentów z zespołem Noonan, który wpływa na wzrost. Norditropin NordiFlex jest również stosowany jako zastępczy hormon wzrostu u dorosłych. W takim przypadku, produkt ten jest stosowany w celu uzupełnienia hormonu wzrostu, jeśli wydzielanie hormonu wzrostu było niewystarczające w dzieciństwie lub jeśli jego wytwarzanie zostało zahamowane w wieku dorosłym z powodu choroby lub leczenia nowotworu. W przypadku pacjentów, którzy byli leczeni z powodu niedoboru hormonu wzrostu w dzieciństwie, zaleca się wykonanie ponownego badania po zakończeniu wzrastania. Jeśli niedobór hormonu wzrostu zostanie potwierdzony, leczenie należy kontynuować.

Dzieci:
Zaburzenia wzrostu spowodowane niedoborem hormonu wzrostu.

Zaburzenia wzrostu u dziewcząt spowodowane dysgenezją gonad (zespół Turnera).

Opóźnienie wzrostu u dzieci spowodowane przewlekłą niewydolnością nerek przed okresem dojrzewania.

Zaburzenia wzrostu u dzieci urodzonych jako zbyt małe w stosunku do wieku ciążowego (SGA) (obecny wzrost < -2,5 SDS i wzrost standaryzowany, obliczony ze wzrostu rodziców < -1,0 SDS), z masą i (lub) długością ciała po urodzeniu poniżej -2 SD, które nie wyrównały niedoboru wzrostu (HV SDS < 0 w ciągu ostatniego roku) do wieku 4 lat lub później.

Niedobór wzrostu spowodowany zespołem Noonan.

Dorośli:
Niedobór hormonu wzrostu nabyty w dzieciństwie:
U pacjentów z niedoborem hormonu wzrostu nabytym w dzieciństwie zdolność wydzielania hormonu wzrostu należy poddać ponownej ocenie po zakończeniu wzrostu. Badanie nie jest wymagane w przypadku pacjentów z niedoborem więcej niż trzech hormonów przysadki mózgowej, z dużym niedoborem hormonu wzrostu o podłożu genetycznym lub na skutek strukturalnych nieprawidłowości układu podwzgórzowo-przysadkowego, guzów ośrodkowego układu nerwowego lub naświetlenia czaszki wysoką dawką promieniowania, albo u pacjentów z niedoborem hormonu wzrostu spowodowanym chorobą lub urazem układu podwzgórzowo-przysadkowego, jeśli po upływie minimum 4 tygodni bez leczenia hormonem wzrostu wynik pomiaru stężenia insulinopodobnego czynnika wzrostu 1 (IGF-1) w osoczu wynosi < -2 SDS.
U wszystkich pozostałych pacjentów należy wykonać pomiar stężenia IGF-1 oraz jeden test stymulacji wydzielania hormonu wzrostu.

Niedobór hormonu wzrostu nabyty w wieku dorosłym:
Znaczny niedobór hormonu wzrostu w wyniku stwierdzonych zaburzeń w obrębie osi podwzgórzowo-przysadkowej, na skutek naświetlenia czaszki i urazowego uszkodzenia mózgu powinien być związany z niedoborem także innego hormonu wydzielanego przez oś podwzgórzowo-przysadkową, innego niż prolaktyna. Niedobór hormonu wzrostu powinien zostać potwierdzony jednym testem prowokacyjnym po zastosowaniu odpowiedniego leczenia zastępczego, korygującego niedobór innego hormonu osi podwzgórzowo-przysadkowej.

U dorosłych testem prowokacyjnym z wyboru jest test tolerancji insuliny. W przypadku, gdy test tolerancji insuliny jest przeciwwskazany, należy zastosować inne testy prowokacyjne. Wskazane jest wykonanie połączonego testu z argininą i hormonem uwalniającym hormon wzrostu. Wykonanie testu z argininą lub z glukagonem może być również rozważone, chociaż testy te mają mniejszą wartość diagnostyczną niż test tolerancji insuliny.