W województwie podkarpackim ponad 70 osób walczy z legionellozą. Niestety siedmiu pacjentów zmarło. Nadal nie jest znane źródło zakażenia. Choroba legionistów jest szczególnie niebezpieczna dla osób starszych, z obniżoną odpornością i przewlekle chorych. Jakie są objawy tej choroby i czy da się jej zapobiec?
Choroba legionistów, znana również jako legionelloza lub gorączka legionistów, została po raz pierwszy rozpoznana w 1976 roku w trakcie konwencji weteranów wojennych American Legion w Filadelfii. Podczas tego wydarzenia wielu jego uczestników zachorowało na nietypowe zapalenie płuc. Niestety odnotowano ofiary śmiertelne. Początkowo nie była znana przyczyna tej tajemniczej epidemii.
Po dokładnym śledztwie ustalono, że źródłem infekcji była bakteria Legionella pneumophila, która namnażała się w chłodni hotelowej. Bakterie te przedostawały się do powietrza w postaci aerozoli, które były wdychane przez uczestników konwencji. To doprowadziło do zakażeń dróg oddechowych u osób narażonych na kontakt z zanieczyszczoną wodą.
Odkryto, że bakterie Legionella występują naturalnie w środowisku, zwłaszcza w wodzie słodkiej i ściekowej. Zakażenia legionellą mogą wystąpić w wyniku wdychania aerozoli zanieczyszczonych bakteriami wody, na przykład z chłodni, klimatyzacji, pryszniców czy fontann.
W związku z tymi odkryciami wprowadzono przepisy regulujące standardy higieny w systemach wodnych, aby zminimalizować ryzyko zakażeń.
Bakterie Legionella żyją w wodzie. Do ich namnażania się może się przyczynić stojąca woda w sieciach wodociągowych, a także odpowiednia temperatura od 20°C a 50°C. Możliwym źródłem zakażenia dla człowieka jest woda i aerozol wodny, o średnicy kropel od 2 do 5 mm zawierający bakterie z rodzaju Legionella. Zakażenie następuje wyłącznie poprzez wdychanie aerozoli zawierających te bakterie.
Bakterie Legionella mogą rosnąć w systemach klimatyzacyjnych, chłodniach i innych urządzeniach, które zawierają wodę. Kiedy ta woda zostaje rozpylona w postaci aerozoli (małych kropelek), osoby wdychające te aerozole mogą być narażone na zakażenie.
Równie niebezpieczna może okazać się woda w prysznicach, fontannach (szczególnie wewnętrznych) i innych urządzeniach. Jeżeli dojdzie do rozpylenia zakażonej wody, grozi to infekcją i niebezpiecznymi powikłaniami dla pacjentów.
Na zakażenie narażone mogą być również osoby przebywające w hotelach, basenach, spa i innych miejscach, gdzie występują urządzenia wodne. Przykładem mogą być badania wody w japońskim hotelu Daimaru Besso w Chikushino. Stężenie bakterii Legionella w basenie koło hotelu przekroczyło wtedy normę aż 3700 razy.
Warto zaznaczyć, że zakażenie Legionellą nie jest przenoszone z osoby na osobę, nie narazimy się również poprzez wypicie skażonej wody.
Objawy legionellozy przypominają najczęściej objawy grypy lub zapalenia płuc. Występują one zazwyczaj 2-10 dni po ekspozycji na bakterie legionella. Pierwszym objawem zakażenia może być wysoka nagle pojawiająca się gorączka. Pacjenci skarżą się również na dreszcze, bóle głowy, bóle mięśniowe, kaszel, zmęczenie. Niepokój powinny również wzbudzić bóle w klatce piersiowej. Objawy mogą pochodzić również z układu pokarmowego.
Ciężkie zakażenie Legionellą może prowadzić do zapalenia płuc. W przypadku wystąpienia podejrzenia o zakażenie legionellą, ważne jest, aby jak najszybciej skonsultować się z lekarzem.
Zakażenie Legionellą może dotyczy każdego, niemniej są grupy osób, które narażone są na poważne powikłania chorobowe. Z pewnością mowa tu o seniorach - osobach po 50 roku życia. Niebezpieczeństwo może grozić również osobom z osłabionym układem immunologicznym, palaczom, przewlekle chorym (cukrzyca, choroby układu oddechowego, choroby kardiologiczne). Na stan swojego zdrowia powinni zwrócić uwagę podróżujący, którzy narażeni są na różne systemy wodne w hotelach, na statkach itp,, a także przedstawiciele niektórych zawodów. Legionelloza rzadziej rozwija się u kobiet.
Jak podaje WHO 75-80% chorych przekroczyło 50 rok życia, a wśród nich 60 do 70% stanowią mężczyźni.
Legionella w ciężkim przebiegu leczona jest antybiotykami. Sprawdzają się antybiotyki makrolidowe (azytromycyna) oraz środki z grupy fluorochinolonów (moksyfloksacyna, gemifloksacyna, cyprofloksacyna). Zastosowanie może mieć również tetracyklina.
Nie ma szczepień przeciw legionelli. Możemy jednak zminimalizować ryzyko zakażenia poprzez stosowanie kilku prostych zasad:
Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna w Rzeszowie wskazuje następujące metody redukowania zagrożenia zakażeniem:
Bibliografia:
https://legionella.pl/artykuly-pl/choroba-legionistow-historia/
https://www.gov.pl/web/psse-rzeszow/legionelloza---co-powinienes-wiedziec
https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/legionellosis
Serwis HaloDoctor ma charakter wyłącznie informacyjny i edukacyjny i w żadnym wypadku nie zastępuje konsultacji medycznej. W celu dokładnej diagnozy zalecany jest kontakt z lekarzem. Jeśli jesteś chory, potrzebujesz konsultacji lekarskiej, e‑Recepty lub zwolnienia lekarskiego umów wizytę teraz. Nasi lekarze są do Twojej dyspozycji 24 godziny na dobę!