Fingolimod Lupin

Lek Fingolimod Lupin - co warto o nim wiedzieć? Lek Fingolimod Lupin to specyfik, który zawiera substancję czynną fingolimod. Jest on stosowany w leczeniu ustępująco-nawracającej postaci stwardnienia rozsianego (SM), zarówno u dorosłych, jak i dzieci i młodzieży powyżej 10 roku życia. W szczególności lek ten jest polecany dla pacjentów, którzy nie odpowiedzieli na inne formy leczenia SM lub mają szybko postępującą, ciężką postać choroby. Stwardnienie rozsiane to przewlekła choroba ośrodkowego układu nerwowego, która charakteryzuje się procesem zapalnym niszczącym osłonki nerwów (tzw. mielinę) w mózgu i rdzeniu kręgowym. W wyniku tego procesu dochodzi do demielinizacji, czyli uszkodzenia nerwów, co prowadzi do powtarzających się nawrotów objawów ze strony układu nerwowego. Objawy te mogą obejmować m.in. zaburzenia chodzenia, drętwienie, zaburzenia widzenia lub równowagi. Lek Fingolimod Lupin działa na zasadzie ochrony ośrodkowego układu nerwowego przed atakiem układu immunologicznego. Pomaga zmniejszyć liczbę rzutów choroby oraz spowolnić postęp niesprawności spowodowanej przez SM. Warto jednak pamiętać, że lek ten nie powoduje wyleczenia z choroby. Jeśli cierpisz na stwardnienie rozsiane i szukasz skutecznego leku, warto skonsultować się z lekarzem i dowiedzieć się więcej o leku Fingolimod Lupin.

Produkt leczniczy Fingolimod Lupin jest wskazany do stosowania w monoterapii do modyfikacji przebiegu choroby w ustępująco-nawracającej postaci stwardnienia rozsianego o dużej aktywności w następujących grupach pacjentów dorosłych oraz dzieci i młodzieży w wieku 10 lat i starszych:

• pacjenci z wysoką aktywnością choroby pomimo pełnego i właściwego cyklu leczenia co najmniej jednym produktem leczniczym modyfikującym jej przebieg.

lub

• pacjenci z szybko rozwijającą się, ciężką, ustępująco-nawracającą postacią stwardnienia rozsianego, definiowaną jako 2 lub więcej rzutów powodujących niesprawność w ciągu jednego roku oraz 1 lub więcej zmian ulegających wzmocnieniu po podaniu gadolinu w obrazach MRI mózgu lub znaczące zwiększenie liczby zmian w obrazowaniu T2-zależnym w porównaniu z wcześniejszym, ostatnio wykonywanym badaniem MRI.