Od dzieciństwa stwierdzona epilepsja, zaburzenia zachowania i emocji oraz agresja. Jedna próba samobójcza. Od zawsze zmienne humory, wszechogarniający smutek z niechęcią do wszystkich i wszystkiego, nadpobudliwość, burza pomysłów, brak przyjmowania odmowy (wywołujący agresję), pomysły wykonywane natychmiast (nie zawsze zakańczane, co wywołuje frustrację ze złością), kłótliwość, gadulstwo, zawracanie wszystkim głowy, stawianie za wszelką cenę na swoim. Napady toniczno- kloniczne w nocy, w trakcie dnia wyłączanie się. W dzieciństwie leczenie w poradni psychiatrycznej i neurologicznej, od połowy ubiegłego roku leczenie depresji lekoopornej, ostatnie dwa tygodnie stwierdzona mania (lekarz twierdzi, że to wychodzenie z depresji) zmniejszona dawka leków. Od dziś brak siły na wstanie z łóżka, zrobienie czegokolwiek, obwinianie siebie za zmianę nastrojów, brak chęci do życia. Jedna osoba zwróciła uwagę, że może to być ChAD, czy epilepsja może mieć związek z tym zaburzeniem psychicznym? Pogorszenie stanu psychicznego i fizycznego po zmianie leków i najprawdopodobniej napadzie nocnym (pobudka z bólem głowy, splątaniem, szczękościskiem, zakwasami jak po maratonie).
udzielonych przez specjalistów