Grzybica skóry głowy. Szczególnie częsta u dzieci

Objawy grzybicy skóry głowy

Grzybica skóry głowy to infekcja grzybicza, która atakuje skórę głowy i włosy. Jest wywoływana przez różne rodzaje dermatofitów, głównie z rodzajów Trichophyton i Microsporum. Grzybica skóry głowy jest szczególnie powszechna u dzieci, ale może występować także u dorosłych.

Objawy grzybicy skóry głowy mogą się różnić w zależności od rodzaju grzyba wywołującego infekcję i stopnia zaawansowania choroby. Do najczęstszych objawów należą:

• łuszczenie się skóry: złuszczanie naskórka, często przypominające łupież,
• intensywne swędzenie skóry głowy,
• zaczerwienienie i stan zapalny: zaczerwienione, zaognione obszary na skórze głowy,
• łysienie plackowate: okrągłe lub owalne łysiejące plamy, gdzie włosy mogą być łatwo wyrywane,
• pęcherzyki i krosty: w niektórych przypadkach mogą występować małe pęcherzyki wypełnione płynem lub krosty,
• ciężka reakcja zapalna, objawiająca się bolesnymi, podniesionymi guzkami, często wypełnionymi ropą.

Grzybica skóry - rodzaje, objawy, zapobieganie

Grzybica stóp. Lekarz podpowiada, jak jej uniknąć

Grzybica paznokci - przyczyny, objawy, leczenie

Przyczyny grzybicy skóry głowy

Grzybica skóry głowy jest wywoływana przez dermatofity, które są rodzajem grzybów rozwijających się na keratynie, białku występującym w skórze, włosach i paznokciach.

Infekcja może być przenoszona:

• Bezpośredni kontakt z osobą zakażoną.
• Kontakt z zainfekowanymi przedmiotami: używanie wspólnych grzebieni, szczotek, nakryć głowy czy poduszek.
• Kontakt ze zwierzętami: niektóre dermatofity mogą być przenoszone przez zwierzęta, szczególnie przez koty, psy, króliki i świnki morskie.
• Środowisko: grzyby mogą przetrwać na powierzchniach w wilgotnym środowisku, takim jak szatnie czy baseny.

Diagnostyka i leczenie grzybicy skóry głowy

Diagnostyka grzybicy skóry głowy opiera się o:

1. Badanie fizykalne: lekarz oceni wygląd skóry głowy i włosów.
2. Badanie lampą Wooda: specjalna lampa emitująca promienie UV, które mogą uwidocznić niektóre rodzaje grzybów.
3. Badanie mikroskopowe: pobranie próbki włosów lub łusek skóry do badania pod mikroskopem.
4. Hodowla grzybów: wzrost grzybów na specjalnym podłożu laboratoryjnym, co pozwala na identyfikację konkretnego patogenu.

Leczenie grzybicy skóry głowy zazwyczaj obejmuje:

• Gryzeofulwina: stosowana przez 6-12 tygodni.
• Terbinafina: stosowana przez 4-6 tygodni.
• Itrakonazol lub flukonazol: alternatywne leki stosowane w niektórych przypadkach.

• Szampony z ketokonazolem lub selenem: pomagają zmniejszyć rozprzestrzenianie się infekcji i przyspieszają leczenie.

• Rzadziej stosowane w przypadku grzybicy skóry głowy, ponieważ grzyby mogą znajdować się głęboko w mieszkach włosowych.

Jak zapobiegać grzybicy skóry głowy

Profilaktyka grzybicy skóry głowy opiera się głównie na utrzymaniu higieny osobistej, unikanie kontaktu z zakażonymi osobami i zwierzętami oraz regularnym monitorowaniu stanu skóry głowy.

Ważne jest również dbanie o higienę otoczenia oraz zachowanie ostrożności w miejscach publicznych. Dzięki tym środkom można skutecznie zminimalizować ryzyko zachorowania na grzybicę skóry głowy oraz zapobiec jej rozprzestrzenianiu.

• Higiena osobista: regularne mycie włosów i unikanie dzielenia się osobistymi przedmiotami higienicznymi - grzebieniami, szczotkami, nakryciami głowy, ręcznikami, poduszkami oraz innymi przedmiotami, które mają kontakt ze skórą głowy i włosami.
• Unikanie kontaktu z zainfekowanymi osobami i zwierzętami: obserwowanie i leczenie zwierząt domowych, które mogą być źródłem infekcji.
• Higiena otoczenia: regularne mycie i dezynfekcja grzebieni, szczotek i akcesoriów do włosów, a także powierzchni, z którymi ma kontakt skóra głowy, takich jak poduszki, foteliki samochodowe i meble.
• Miejsca publiczne: ostrożne korzystanie z szatni, basenów, saun i innych miejsc publicznych, gdzie grzyby mogą łatwo się rozprzestrzeniać.
• Konsultacja z dermatologiem: w razie wystąpienia objawów grzybicy, jak zaczerwienienie, łuszczenie się skóry czy łysienie plackowate, należy skonsultować się z dermatologiem w celu diagnozy i leczenia.