Otępienie to zespół objawów neurologicznych, który charakteryzuje się stopniowym i postępującym pogorszeniem funkcji poznawczych, takich jak pamięć, myślenie, rozpoznawanie oraz zdolność do wykonywania codziennych czynności. Choroba ta jest zazwyczaj spowodowana uszkodzeniem lub obumieraniem komórek nerwowych w mózgu, często związanych z chorobami neurodegeneracyjnymi.
Skonsultuj się z lekarzem rodzinnym
lub neurologiem, który pomoże Ci zrozumieć
Twoje objawy i dostosuje odpowiedni plan leczenia
Wybierz dogodną dla siebie lokalizację
(stacjonarnie lub online) i zarezerwuj
wybrany termin
Pacjent lub opiekun może opisać swoje doświadczenia, a lekarz może zalecić wykonanie odpowiednich badań diagnostycznych w placówce medycznej oraz omówić wyniki przesłane przez pacjenta. Konsultacja online może również obejmować omówienie leczenia oraz planowanie dalszych konsultacji w celu monitorowania stanu pacjenta i dostosowywania terapii.
Podczas wizyty lekarz przeprowadza szczegółowy wywiad, aby ocenić objawy, historię choroby oraz codzienne funkcjonowanie pacjenta. Lekarz wykonuje badanie fizykalne i neurologiczne oraz może zlecić badania laboratoryjne, obrazowe i testy neuropsychologiczne. Na podstawie wyników lekarz opracowuje plan leczenia.
Istnieje wiele różnych rodzajów otępienia, z których najczęstsze to otępienie starcze (Alzheimer), otępienie naczyniopochodne, otępienie czołowo-skroniowe, otępienie z ciałami Lewy'ego oraz otępienie związane z chorobą Parkinsona.
Tak, otępienie może być spowodowane przez inne schorzenia neurologiczne, takie jak choroba Parkinsona, choroba Huntingtona, stwardnienie rozsiane, niedobory witaminowe, infekcje mózgu oraz urazy czaszkowo-mózgowe.
Diagnoza otępienia opiera się na dokładnym wywiadzie medycznym, badaniu neurologicznym, testach poznawczych oraz badaniach obrazowych, takich jak tomografia komputerowa (TK) czy rezonans magnetyczny (MRI).
Istnieją leki, które mogą pomóc w łagodzeniu objawów otępienia, takie jak inhibitory cholinesterazy (donepezil, galantamina, rywastygmina) oraz leki memantynowe. Jednakże leczenie otępienia ma na celu przede wszystkim łagodzenie objawów, a nie całkowite wyleczenie.
Nie ma sposobu na całkowite zapobieganie otępieniu, ale istnieją czynniki, które mogą zmniejszyć ryzyko jego wystąpienia, takie jak zdrowy tryb życia, aktywność fizyczna, dieta bogata w owoce, warzywa i zdrowe tłuszcze, unikanie palenia tytoniu i nadmiernego spożycia alkoholu oraz regularna aktywność umysłowa.
Otępienie może mieć znaczący wpływ na całą rodzinę oraz opiekunów osoby chorej. Opieka nad osobą z otępieniem może być fizycznie i emocjonalnie wymagająca i może prowadzić do zmęczenia, frustracji oraz poczucia izolacji.
W zaawansowanych przypadkach otępienia może prowadzić do znacznego pogorszenia funkcji poznawczych, a nawet całkowitej utraty zdolności do komunikacji i samodzielności w codziennym życiu.
W zaawansowanych przypadkach otępienia może prowadzić do znacznego pogorszenia stanu zdrowia i jakości życia oraz zwiększenia ryzyka zgonu.