Dexadent to specjalna maść, która została stworzona z myślą o leczeniu chorób związanych z zębami i tkanek okołowierzchołkowych. Maść ta jest szczególnie skuteczna w przypadku chorób miazgi, takich jak próchnica głęboka bez objawów ze strony miazgi, przekrwienie miazgi oraz ostre częściowe surowicze zapalenie miazgi. Ponadto, Dexadent działa również na choroby tkanek okołowierzchołkowych, w tym na ostre i przewlekłe zaostrzone. Maść ta należy do grupy farmakoterapeutycznej przewód pokarmowy i metabolizm, preparaty stomatologiczne, preparaty do miejscowego stosowania doustnego, inne, kod ATC: A 01 AD. Dzięki swoim składnikom, Dexadent wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwinfekcyjne i przeciwalergiczne, co przekłada się na korzystne silne działanie przeciwbólowe. Maść Dexadent zawiera substancje czynne o różnym, wzajemnie uzupełniającym się mechanizmie działania. Polimyksyny B i framycetyny działają przede wszystkim przeciwbakteryjnie, zwłaszcza na drobnoustroje Gram-ujemne, takie jak Pseudomonas aeruginosa i Enterobacteriaceae. Deksametazon natomiast działa przeciwzapalnie, przeciwwysiękowo i przeciwalergicznie. Polimyksyna B działa bakteriobójczo na drobnoustroje Gram-ujemne kilkadziesiąt razy silniej niż na bakterie Gram-dodatnie, natomiast framycetyna działa przeciwbakteryjnie głównie na drobnoustroje Gram-ujemne, słabiej na Gram-dodatnie. Deksametazon jest syntetycznym glikokortykosteroidem o bardzo silnym i długotrwałym działaniu przeciwzapalnym, który hamuje działanie hialuronidazy, enzymu zmniejszającego spoistość tkanki łącznej. Dzięki temu, Dexadent skutecznie zmniejsza przepuszczalność substancji klejodajnej tkanki łącznej i powoduje niejako zamurowanie i odizolowanie ogniska zapalnego od organizmu. W ten sposób, maść ta zapobiega wchłanianiu się z ogniska zapalnego toksyn bakteryjnych, co przekłada się na brak objawów ogólnych zapalenia, takich jak gorączka. Ponadto, glikokortykosteroidy hamują także reakcje alergenu z przeciwciałem, co zapobiega wystąpieniu odczynu alergicznego.
Maść wskazana w leczeniu chorób miazgi zębów oraz tkanek okołowierzchołkowych.
Choroby miazgi: próchnica głęboka bez objawów ze strony miazgi, przekrwienie miazgi, ostre częściowe surowicze zapalenie miazgi.
Choroby tkanek okołowierzchołkowych: ostre i przewlekłe zaostrzone.